डैनियल ने दी
12:1 ते उस वेले माइकल, जेड़ा महान राजकुमार खड़ोते दा ऐ, खड़ोग
तेरे प्रजा दे संतान आस्ते;
जिवें उस वेले तक कोई कौम होण तों बाद कदे नहीं सी: ते
उस बेले तेरे लोक, हर इक जेड़ा छुड़ाई जाह्ग
किताब च लिखे दा मिलदा ऐ।
१२:२ ते धरती दी धूड़ च सोने आले मते सारे जाग जांगन, ते केई जाग
अनन्त जीवन गी, ते किश शर्म ते अनन्त तिरस्कार च।
12:3 ते ज्ञानी लोक आकाश दी चमक दे समान चमकन;
ते जेड़े मते सारें गी सदा-सदा च तारे दे समान धर्म च मोड़दे न।
12:4 लेकन तू हे दानिय्येल, शब्दें गी बंद करी ओड़ ते किताब उप्पर मुहर लाओ
अन्त दा समां: मते सारे इधर-उधर दौड़नगे, ते ज्ञान होग
बधामां.
12:5 उस बेले मैं दानिय्येल ने दिखया, ते दिखया, दो होर खड़ोते दे हे
नदियें दे किनारे दा इस पास्से, ते दूआ उस पासे दे
नदी दे किनारे।
12:6 इक ने उस लिनन दे कपड़े पाने आले गी आखया, जेड़ा पानी उप्पर हा
नदिया, इनें अजूबे दे अंत तकर किन्ना लंबा होग?
12:7 मैं उस मनुख गी सुनेया जेड़ा लिनन कपड़े लाए दा हा, जेड़ा पानी दे उप्पर हा
नदी, जदुं उने अपना सज्जा ते बाएं हत्थ गी सुअर्गे च उप्पर चुक्की लेता हा, ते...
सदा जिंदा रौह्ने आह्ले दी कसम खादी ऐ जे एह् किश समें, समें आस्तै होग।
ते आधा; ते जदूं ओह दी शक्ति गी बिखरना पूरा करी लैग
पवित्र लोक, ए सारी गल्लां खत्म होई जांगन।
12:8 मैं सुनेया, पर समझी नेईं आया, तां मैं आखया, हे मेरे प्रभु, के होग
इनें गल्लें दा अंत ?
12:9 उन आखया, “ दानिय्येल, जाओ, कीजे शब्द बंद ते मुहर लाए गेदे न।”
अन्त दे समें तकर।
12:10 मते सारे शुद्ध कीते जांगन, ते सफेद कीते जांगन, ते परीक्षण कीते जांगन; लेकन दुष्टें गी
बुराई करो; लेकन ज्ञानी होनगे
समझेआ.
12:11 ते जिस समें थमां रोज बलिदान हटाई दित्ता जाग, ते...
घृणित चीज जो उजाड़ बनांदी ऐ, ओह इक हजार दो होंगन
सौ नब्बे दिन।
12:12 धन्य ऐ जेड़ा इंतजार करदा ऐ ते हजार त्रै सौ लोकें दे कोल औंदा ऐ
पंज तीस दिन।
12:13 लेकन तू अंत तकर जाओ, कीजे तू आराम करगे ते अंदर खड़ोगे
दिनें दे अंत च तेरा भाग्य।