डैनियल ने दी 12:1 ते उस वेले माइकल, जेड़ा महान राजकुमार खड़ोते दा ऐ, खड़ोग तेरे प्रजा दे संतान आस्ते; जिवें उस वेले तक कोई कौम होण तों बाद कदे नहीं सी: ते उस बेले तेरे लोक, हर इक जेड़ा छुड़ाई जाह्ग किताब च लिखे दा मिलदा ऐ। १२:२ ते धरती दी धूड़ च सोने आले मते सारे जाग जांगन, ते केई जाग अनन्त जीवन गी, ते किश शर्म ते अनन्त तिरस्कार च। 12:3 ते ज्ञानी लोक आकाश दी चमक दे समान चमकन; ते जेड़े मते सारें गी सदा-सदा च तारे दे समान धर्म च मोड़दे न। 12:4 लेकन तू हे दानिय्येल, शब्दें गी बंद करी ओड़ ते किताब उप्पर मुहर लाओ अन्त दा समां: मते सारे इधर-उधर दौड़नगे, ते ज्ञान होग बधामां. 12:5 उस बेले मैं दानिय्येल ने दिखया, ते दिखया, दो होर खड़ोते दे हे नदियें दे किनारे दा इस पास्से, ते दूआ उस पासे दे नदी दे किनारे। 12:6 इक ने उस लिनन दे कपड़े पाने आले गी आखया, जेड़ा पानी उप्पर हा नदिया, इनें अजूबे दे अंत तकर किन्ना लंबा होग? 12:7 मैं उस मनुख गी सुनेया जेड़ा लिनन कपड़े लाए दा हा, जेड़ा पानी दे उप्पर हा नदी, जदुं उने अपना सज्जा ते बाएं हत्थ गी सुअर्गे च उप्पर चुक्की लेता हा, ते... सदा जिंदा रौह्ने आह्ले दी कसम खादी ऐ जे एह् किश समें, समें आस्तै होग। ते आधा; ते जदूं ओह दी शक्ति गी बिखरना पूरा करी लैग पवित्र लोक, ए सारी गल्लां खत्म होई जांगन। 12:8 मैं सुनेया, पर समझी नेईं आया, तां मैं आखया, हे मेरे प्रभु, के होग इनें गल्लें दा अंत ? 12:9 उन आखया, “ दानिय्येल, जाओ, कीजे शब्द बंद ते मुहर लाए गेदे न।” अन्त दे समें तकर। 12:10 मते सारे शुद्ध कीते जांगन, ते सफेद कीते जांगन, ते परीक्षण कीते जांगन; लेकन दुष्टें गी बुराई करो; लेकन ज्ञानी होनगे समझेआ. 12:11 ते जिस समें थमां रोज बलिदान हटाई दित्ता जाग, ते... घृणित चीज जो उजाड़ बनांदी ऐ, ओह इक हजार दो होंगन सौ नब्बे दिन। 12:12 धन्य ऐ जेड़ा इंतजार करदा ऐ ते हजार त्रै सौ लोकें दे कोल औंदा ऐ पंज तीस दिन। 12:13 लेकन तू अंत तकर जाओ, कीजे तू आराम करगे ते अंदर खड़ोगे दिनें दे अंत च तेरा भाग्य।