२एस्द्रास 11:1 उस बेले मैं इक सपना दिक्खेआ, ते दिखया, समुंदरै च इक चील चली आया। जिसदे बारह पंखें आले पंख ते त्रै सिर हे। 11:2 मैं दिखया, ते दिखया, ओह सारे धरती ते सारे उप्पर अपने पंख फैलाया हवा दी हवाएं उदे उप्पर चली गेई ते इकट्ठे होई गे। 11:3 मैं दिखया, ते उदे पंखें च होर उल्टा पैदा होई गेआ पंख; ते ओह़ छोटे-छोटे पंख ते छोटे-छोटे ह़ोई गे। 11:4 लेकन उदे सिर आराम करदे हे, ते बीच दा सिर उंदे कोला बड्डा हा दूजे, फिरी बी इसगी अवशेषें कन्नै आराम दित्ता। 11:5 मैं दिक्खेआ, ते दिखो, चील अपने पंखें कन्नै उड़दा गेआ, ते... धरती उप्पर ते उदे च रौहने आलें उप्पर राज कित्ता। 11:6 ते मैं दिक्खेआ जे सुर्ग दे हेठले सारे चीजां उदे अधीन न, ते कोई बी नेई उदे खिलाफ बोलया, ना, धरती उप्पर इक बी प्राणी नेई। 11:7 मैं दिखया, ते दिखो, चील अपने पैरें उप्पर उठी गेया ते उदे कन्ने गल्ल कीती पंख, कहते हुए, 11:8 इक बारी च नेई जागे, हर इक अपने-अपने जगह सोओ, ते जागदा रौहना कोर्स: ११:९ लेकन सिरें गी आखरी आस्ते बचाया जा। 11:10 ते मैं दिक्खेआ, ते दिखो, आवाज़ उंदे सिरें थमां नेई निकली गेई, पर उंदे सिरें थमां निकली गेई उसदे शरीर दे बिच्च। 11:11 मैं उदे उल्टे पंख गिने, ते दिखो, उंदे च अट्ठ हे उनें. 11:12 मैं दिखया, ते दिखया, सज्जे पासे इक पंख उठया। ते सारी धरती उप्पर राज कित्ता; 11:13 ते इय् यां गै जदुं ओह़ राज कित्ता, तां उदा अंत ते ओह़ थाह़र आई गेया उदे च फी नेई दिक् खेया। ते राज कित्ता, ते बड़ा मजा आया; 11:14 जदुं ओह़ राज कित्ता, तां उदा अंत बी आया, जिय् यां के पैह्ला, तां जे ओह़ फी नेई दिक् खेया। 11:15 उस बेले उदे कोल इक आवाज़ आई ते आखया। 11:16 सुनो, जेड़ा इतनी देर तकर धरती उप्पर राज करदा रेआ; तू, इस तों पहलां कि तू फिर प्रगट नहीं होवे। 11:17 तेरे बाद कोई बी तेरे समें ते ना गै आधे गी हासल करग उसके। 11:18 फिरी तीसरा उठी आया, ते पैहले दे समान राज कित्ता, ते नेईं प्रगट होया और भी। 11:19 सारे बचे दे कन्ने इक दे बाद इक चली गेया राज कित्ता, ते फिरी ह़ुन नेई दिक् खेया। 11:20 फिरी मैं दिखया, ते दिखो, समें दे क्रम च उंदे पिच्छे दे पंखें गी दिक्खेआ दाएं पास्से खड़ोते दे हे, तां जे ओह बी राज करन; ते कुछ दे उने राज कित्ता, लेकन थोड़ी देर च ओह फिरी नेई प्रकट होए। 11:21 कीजे उंदे च किश खड़ोते दे हे, लेकन राज नेई किता। 11:22 इसदे बाद मैं दिक्खेआ, ते दिखया, बारह पंख फी नेई दिक्खे। ना ही दो छोटे-छोटे पंख। 11:23 ते चील दे शरीर उप्पर होर कोई नेईं, लेकन त्रै सिर हे जेह्ड़े आराम कीता, ते छह छोटे-छोटे पंख। 11:24 फिर मैं ए बी दिक्खेआ जे दो छोटे-छोटे पंख अपने आप गी बखरी गेदे न छह, ते सिर दे हेठ रेह गे जेड़ा सज्जे पासे हा, कीजे... चार अपनी जगह पर चलदे रेह। 11:25 मैं दिखया, ते दिख, पंखें दे हेठले पंख सोचेया अपने आप गी सेट करना ते नियम होने। 11:26 मैं दिखया, ते दिखो, इक थाहर बनी गेदा हा, पर थोड़ी देर च ओह नेई दिक्खेआ गेआ होर. 11:27 ते दूआ पैह्ले कोला बी जल्दी दूर होई गेआ। 11:28 मैं दिखया, ते दिख, जेड़े दोने बचे दे हे, उंदे च बी अपने आप च सोचेया राज करना: 11:29 जदुं उनेंगी इय् यां सोचेया, तां दिक् खया, उंदे सिरें च इक जगाया आराम च हे, मतलब ओह जेड़ा बीच च हा; कीजे ओह़ बी बड्डा हा दूजे दो सिरां तों वी वद्ध। 11:30 ते फिर मैं दिक्खेआ जे दूए दो सिर बी इस कन्नै जुड़े दे न। 11:31 ते दिखो, सिर उन्दे कन्ने कन्ने मुड़ी गेया ते किता पंख दे हेठ दो पंख खाओ जो राज करदा। 11:32 लेकन इस सिर ने सारी धरती गी डरा दित्ता, ते सारें उप्पर राज कित्ता जेड़े धरती उप्पर मते अत्याचार कन्ने रेंदे हे; ते ओदे च... दुनिया दा शासन उनें सारे पंखें कोला बी मता जेह्ड़े होआ करदे हे। 11:33 इसदे बाद मैं दिखया ते सिर जेड़ा बीच च हा अचानक कोई होर प्रकट नेईं होआ, जि'यां पंखें दे समान। 11:34 लेकन दो सिर बचे, जेड़े बी इसी तरह उप्पर राज करदे हे धरती ते उदे च रौहने आलें उप्पर। 11:35 मैं दिखया, ते दिखो, सज्जे पासे दे सिर ने उसी खा लेया बाईं ओर। 11:36 फिरी मैं इक आवाज़ चली आंदी ऐ, जेड़ी मिगी आखदी ही, “तुंदे सामने दिक्खो ते विचार करो।” जिस चीज़ गी तू दिखदे ओ। 11:37 मैं दिखया, ते दिखया, जिय्यां इक गर्जने आला शेर जंगल च भगाया गेदा ऐ। ते मैं दिक् खेया के उन् ने इक मनुख दी आवाज़ चील दे कोल भेजी, ते आखया। 11:38 सुनो, मैं तेरे कन्ने गल्ल करगा, ते परमात्मा तेरे कन्ने आखग। 11:39 क्या तू ओह चार जानवरें च बचे दा नेईं ऐ, जिनेंगी मैं राज कीता हा मेरे संसार च, तां जे उंदे समें दा अंत उंदे कन्ने होई जा? 11:40 चौथा आया, ते उनें सारे जानवरें गी जित्ती लेआ जेह्ड़े बीते दे हे बड़ी डर कन्नै दुनिया उप्पर, ते सारे कम्पास उप्पर सत्ता धरती दे मते दुष्ट अत्याचार कन्ने; ते इतनी देर तकर ओह उदे उप्पर रेया धोखे कन्ने धरती। 11:41 की वे धरती दा तू सच्चाई कन्ने न्याय नेई कित्ता। 11:42 की वे तू नम्र लोकें गी दुखी कित्ता, ते शांतिप्रिय लोकें गी दुखी कित्ता झूठे कन्ने प्रेम कित्ता, ते पैदा करने आलें दे निवास गी नष्ट करी ओड़ेया फल, ते उनें लोकें दी दीवारें गी सुट्टी दित्ता, जिनेंगी तुगी कोई नुकसान नेई कित्ता। 11:43 इस आस्ते तेरा गलत बर्ताव उच्चे दे कोल आया ऐ ते तेरा पराक्रमी गी घमंड। 11:44 परमेसरे ने घमंडी समें गी दिक् खेया, ते दिक् खो, ओह़ गै ह़न खत्म होई गेई, ते उंदी घृणित गल्लां पूरी होई गेइयां। 11:45 ते इस आस्ते, हे चील, ना तेरे भयानक पंख, ते ना फिर प्रकट हो जाओ तेरे दुष्ट पंख न तेरे दुर्भावनापूर्ण सिर, ना तेरे चोट लगने आले पंजे तेरा सारे व्यर्थ शरीर; 11:46 तां जे सारी धरती ताजा होई जा, ते मुक्त होईये वापस आई जा तेरी हिंसा कोलां, ते उसी न्याय ते दया दी उम्मीद ऐ उसी जिसने उसी बनाया।