१शमूएल
10:1 उस बेले शमूएल ने तेल दी इक शीशी लेईये उंदे सिर उप्पर ढालिये चुम्मेया
उसी आखया, “ केह़ इस आस् ते नेई के परमेसरे तुगी अभिषेक कित्ता ऐ।”
अपनी विरासत उप्पर कप्तान?
१०:२ जदुं तू अज् ज मेरे कोला चली जाओगे, तां तुगी दो मनुख मिलनगे
ज़ेलज़ा च बिन्यामीन दी सीमा च राहेल दी कब्र; ते ओह़ करङन
तेरे कन्ने आख, जे गधे तू ढूंढने चलेया हा, ओह मिल गए न।
तेरे पिता ने गधे दी देखभाल छड्डी दित्ता ऐ, ते तुंदे लेई दुखी ऐ।
ते आखया, “ मैं अपने पुत्तर आस्ते के करां ?
10:3 फिरी तू उत्थूं दा अग्गे जाओगे, ते तू उथे आ जाओगे
ताबोर दे मैदान च, ते उत्थें त्रै आदमी परमात्मा दे कोल जांदे होई तुंदे कन्ने मिलन
बेथेल, इक त्रै बच्चें गी लेई गेदा हा, ते दूआ त्रै रोटीएं गी लेई गेदा हा
रोटी, ते इक होर शराब दी बोतल लेईये।
१०:४ ते तुगी नमस्कार करंगन, ते तुगी दो रोटी देंगन; जो तू
उंदे हत्थें दा ग्रहण करगे।
10:5 इसदे बाद तू परमात्मा दी प्हाड़ी उप्पर चली जागे, जित्थें दी फौज ऐ
पलिस्तीन, ते जदुं तू उत्थें औगे, तां ए होग
उस शैह़रे च, जित् थें थवां उतरने आले नबियें दी इक दल कन् ने तुगी मिलनी ऐ
उच्ची थाहर उप्पर भजन, ताबड़, ते वीणा ते वीणा।
उंदे सामने; ते ओह़ भ़विखवानी करङन।
10:6 ते परमेसरे दा आत् मा तुंदे उप् पर औग ते तू भ़विखवानी करगे
उन्दे कन्ने ते दुए मनुख च बदली जाग।
१०:७ ते जदुं ए चिन्नें तुंदे कोल औन, तां तू उय्यां गै करो
मौके तेरी सेवा करो; की वे परमात्मा तेरे कन्ने ऐ।
10:8 ते तू मेरे कोला पैहले गिलगाल चली जाओ। ते दिखो, आऊं
तेरे कोल, होमबलि चढ़ाने ते बलिदान करने आस्ते
शांति बलिदान: तू सत दिन रुकना, जदूं तकर मैं तेरे कोल नेईं औना, ते
तुगी दस्सो के तू के करना ऐ।
१०:९ ते जदुं ओह़ शमूएल, परमेसरे थवां जाने आस् ते पीठ करी ओड़ेया
उसी इक होर दिल देई दित्ता, ते ओह सारे निशान उस दिन होई गे।
10:10 जदुं ओह़ उत्थें प्हाड़ी उप् पर पुज् जी गे, तां दिक् खो, इक नबियें दा इक दल ऐ
उसी मिलया; ते परमेसरे दा आत् मा उदे उप् पर आया, ते ओह़ उंदे च भ़विखवानी कित्ती
उनें.
10:11 जदुं उसी पैह़लैं जानने आलें सारे ने एह़ दिक् खेया।
उनें नबियें च भ़विखवानी कित्ती, तां लोक इक-दुए गी ग् लांदे हे।
कीश दे पुत्तर दे कोल ए केहड़ा आया ऐ? क्या शाऊल बी उंदे च शामल ऐ
नबी?
10:12 उसी जगह दे इक ने जवाब दित्ता, “ लेकन उंदा पिता कुन ऐ?
इस आस् ते ए लोकोक्ति बनी गेई, “के शाऊल बी नबियें च शामल ऐ ?
१०:१३ जदुं ओह़ भ़विखवानी गी खत्म करी ओड़ेया, ते उदे उप् पर चली गेया।
10:14 शाऊल दे चाचा ने उसी ते उदे नौकर गी आखया, “ तुस कुत्थें गे? ते
ओस ने आख्या, “ गधे गी ढूंढने आस्ते;
शमूएल दे कोल आया।
10:15 शाऊल दे चाचा ने आखेआ, “शमूएल ने तुसेंगी केह़ ग् लाया हा, मिगी दस्सो।”
10:16 शाऊल ने अपने चाचा गी आखया, “उसने सानु साफ-साफ दस्सेया के गधे न।”
लब्भेआ. लेकन शमूएल ने जिस राज दे बारे च बोलेया हा, उन उस राज्य दे बारे च दस्सेया
उसे नहीं।
10:17 शमूएल ने लोकें गी प्रभु दे कोल मिस्पा च सद्देआ;
१०:१८ ते इस्राएल दे लोकें गी आखया, “ इस्राएल दा परमात्मा यहोवा आखदा ऐ।
मैं इस्राएल गी मिस्र थमां कड्डी लेता, ते तुसें गी उंदे हत्थै थमां बचाई लेता
मिस्री ते सारे राजें दे हत्थें ते जेड़े लोकें दे हत्थें च
तेरे पर अत्याचार कीता:
10:19 ते तुसें अज्ज अपने परमात्मा गी नकार दित्ता, जिनेंगी अपने आपै च तुसें सारें कोला बचाया ऐ
तुंदी मुसीबतें ते तुंदी कष्टें गी; ते तुसें उसी ग् लाया ऐ, “ना,
लेकन साढ़े उप्पर इक राजा बनाओ। इस आस् ते ह़ुन अपने आप गी परमेसरे दे सामने पेश करी ओड़ो
तेरे कबीले ते तेरे हज़ारां दे हिसाब नाल।
10:20 जदुं शमूएल ने इस्राएल दे सारे गोत्रें गी नेड़े लेई आया, तां...
बिन्यामीन दे कबीले गी लेई लेता गेआ।
10:21 जदुं उन् ने बिन्यामीन दे गोत्र गी उंदे कुटुम्बें दे मताबक नेड़े लेई आया।
मातृ दा कुल गी लेई गेया, ते कीश दे पुत्तर शाऊल गी लेई लेता गेआ
जदुं उनेंगी उसी ढूंढेया, तां ओह़ नेई लब् बेया।
10:22 इस आस् ते उनेंगी परमेसरे थवां होर बी पुच् छेया के ओह़ मानू अजें बी औना ऐ
उथे। ते प्रभु ने जवाब दित्ता, “ दिखो, ओह अपने आप गी लोकें दे बीच छिपी गेदा ऐ।”
समग्गरी.
10:23 ते दौड़े ते उसी लेई आए।
ओह़ अपने कंधें थवां उप् पर कुसे बी लोकें शा बी उच्चा हा।
१०:२४ शमूएल ने सारे लोकें गी आखेआ, “तुस उसी दिखो, जिसी प्रभु ने चुने दा ऐ।
के सारे लोकें च उदे समान कोई नेई ऐ ? ते सारे लोक
चिल्लाया ते आखया, “परमात्मा राजा गी बचाओ।”
10:25 उस बेले शमूएल ने लोकें गी राज दा तरीका दस्सेया ते ए
किताब, ते प्रभु दे सामने रखी ओड़ेया। ते शमूएल ने सारे लोकें गी भेजेया
दूर, हर आदमी अपने घर।
10:26 शाऊल बी गिबिया च अपने घर चली गेया; ते उदे कन्ने इक दल चली गेया
मनुखें, जिंदे दिलें गी परमात्मा ने छूई लेदा हा।
10:27 लेकन बेलियाल दे बच्चें ने आखेआ, “एह् माह्नू असेंगी किय् यां बचाग ? औय वे
उसी तुच्छ समझया, ते उसी कोई उपहार नेई लेई आया। पर उने चुप रेहया।