१राजां दा
३:१ सुलेमान ने मिस्र दे राजा फिरौन कन्ने रिश्ता बनाई लेया, ते फिरौन दा घर लेई लेया
बेटी गी, ते उसी दाऊद दे नगर च लेई आया, जदूं तकर ओह ने इक बनाई लेआ
अपने घर ते प्रभु दा घर ते दीवार बनाने दा अंत
यरूशलेम दा चारों ओर।
३:२ सिर्फ लोक उच्चे थाहरें उप्पर बलिदान दिंदे हे, कीजे घर नेई हा
उनें दिनें तकर परमेसरे दे नां कन् ने बनाया।
३:३ सुलेमान ने अपने पिता दाऊद दे नियमें उप्पर चलदे होई प्रभु कन्ने प्यार कीता।
सिर्फ उसी उच्चे थाहरें उप्पर बलिदान ते धूप जलांदे हे।
३:४ ते राजा गिबोन च बलिदान करने आस्ते गेया; कीजे ओह़ गै बड्डा हा
उच्ची थाहर: सुलेमान ने उस पर हज़ार होमबलि चढ़ाया
वेदी।
3:5 गिबोन च परमेसरे सुलेमान गी रातीं सपने च प्रगट होई गेया
आखया, “माँग, मैं तुगी के देगा।”
३:६ सुलेमान ने आख्या, “ तूं अपने सेवक दाऊद गी मेरे पिता दाऊद गी दस्सेआ ऐ।”
बड़ी दया करो, जिय्यां ओह तुंदे सामने सच्चाई कन्ने ते अंदर चलीदा हा
तेरे कन्ने धर्म ते दिल दी सच्चाई कन्ने; ते तू रखेया ऐ
उदे आस् ते एह़ बड़ी मेहरबानी ऐ के तू उसी बैठने आस् ते इक पुत्तर देई ओड़ेया ऐ
उदा सिंहासन, जिय्यां अज्ज ऐ।
3:7 ते ह़ुन हे मेरे परमेसरे, तू दाऊद दी जगह अपने दास गी राजा बनाई लेत्ता ऐ
मेरे पिता: ते मैं इक छोटा बच्चा ऐं, मैं बाहर जाना ते औना नेईं जानदा
च.
३:८ ते तेरा दास तेरे लोकें दे बीच ऐ जिनेंगी तू चुने दा ऐ, क
महान लोक, जिन्हें गी गिनेया नेईं जाई सकदा ते ना गै भीड़ दे कारण गिनेया जाई सकदा ऐ।
३:९ इस आस्ते अपने दास गी अपने लोकें दा न्याय करने आस्ते समझदार दिल दे।
तां जे मैं भलाई ते बुरे च भेद करी सकां;
तेरे इतने बड़े लोक?
३:१० ते ए गल्ल प्रभु गी खुश होई गेई के सुलेमान ने ए गल्ल मंगी ही।
३:११ ते परमेसरे उसी आखया, “कीजे तूं ए गल्ल मंगी ऐ, पर नेई मंगी।”
अपने आप गी लंबी उम्र मंगी; ना तेरे लेई धन मंगी ऐ ते ना गै
तेरे दुश्मनें दी जान मंगी ऐ; लेकन अपने आप गी मंगी लेता ऐ
न्याय गी समझने दी समझ;
३:१२ दिखो, मैं तेरे वचन दे मताबक कित्ता, दिखो, मैं तुगी इक ज्ञानी दित्ता ऐ
ते समझदार दिल; तां तेरे जेया पैह़लैं कोई नेई हा
तेरे जेका कोई बी नेई उठग।
३:१३ ते मैं तुगी ओह बी दित्ती ऐ जेड़ी तू नेई मंगी ही, दौंऊ धन।
ते आदर, तां जे राजाएं च कोई बी नेईं होग
तू तेरे सारे दिन।
३:१४ ते जेकर तू मेरे रस्ते ते चलना चांदे ओ तां मेरे नियमें ते मेरे नियमें गी मनने आस्ते
आज्ञाएं गी, जिय्यां तेरा पिता दाऊद चलदा हा, तां मैं तेरा लंबा करगा
दिन।
३:१५ ते सुलेमान जाग गया; ते दिखो, ए इक सपना हा। ते ओह आया
यरूशलेम, ते परमेसरे दे वादे दे सन्दूक दे सामने खड़ोई गेया, ते
होमबलि चढ़ाया, ते शांति बलि चढ़ाया, ते ए
उंदे सारे नौकरें गी दावत देओ।
३:१६ फेर दो जनानियां, जेड़ी वेश्यायां हियां, राजा दे कोल आईयां ते खड़ोती दियां हियां
उसदे सामने।
३:१७ ते इक जनानी ने आख्या, “हे मेरे स्वामी, मैं ते ए जनानी इक घर च रौंह्दे आं;
ते घरै च उदे कन्ने इक बच्चा पैदा होई गेआ।
३:१८ ते मैं मुक्ति दे त्रीए दिन बाद ए
जनानी दा बी प्रसव होई गेआ, ते अस इकट्ठे रेह्; कोई अजनबी नहीं था
घरै च साढ़े कन्नै, घरै च असें दोने गी बचाओ।
३:१९ ते इस जनानी दा बच्चा रात च मरी गेआ; कीजे उसी ओवरलेड करी दित्ता हा।
३:२० आधी रात उठी ते मेरे पुत्तर गी मेरे कोलों लेई लेया
दासी सोई गेई ते उसी अपनी गोद च सुट्टी दित्ता ते अपने मरे दे बच्चे गी मेरे च सुट्टी दित्ता
छाती।
३:२१ जदुं अऊं सवेरे अपने बच्चे गी दुद्ध देने आस् ते उठया, तां दिक् खो, ओह़ गै ह़ोई गेया
मरे, लेकन सवेरे इस गल्लै उप्पर विचार कित्ता, ते दिखो, ए मेरा नेई हा
पुत्तर, जो मैं सहन कीता।
३:२२ ते दूई जनानी ने आख्या, “ ना; लेकन जिंदा मेरा पुत्तर ऐ, ते मरे दा ऐ
तेरा पुत्तर। ते ए बोल्या, “ ना; लेकन मरे दा तेरा पुत्तर ऐ, ते जिंदा ऐ
मेरे पुत्तर। उने राजा दे सामने इस चाल्ली बोले।
३:२३ उस बेले राजा ने आख्या, “ इक आखदा ऐ, “ए मेरा जींदा ऐ ते तेरा।”
पुत्तर मरे दा ऐ; लेकन तेरा पुत्तर मरे दा ऐ, ते
मेरा पुत्तर जींदा ऐ।
३:२४ राजा ने आख्या, “ तलवार मेरे लेई लेई आओ।” ते उने इक तलवार दे सामने लेई आए
राजा.
३:२५ ते राजा ने आख्या, “जिंदे बच्चे गी दो भाग च बांटिये आधा देई ओड़ो।”
इक, ते आधा दुए गी।
३:२६ फिरी उस जनानी ने राजा कन्ने आखया, जिसदा जिंदा बच्चा हा
आंतों ने अऩने ऩुत्र ऩय तड़पमा औय कशा, “हे भेये प्रभो, उसे दे दो
जिंदा बच्चा, ते किसे बी तरीके कन्ने उसी नेईं मारना। पर दूजे ने आख्या, “हो जाओ।”
ना मेरा ते ना तेरा, लेकन उसी बंटना।
3:27 उस बेले राजा ने जवाब दित्ता, “उस गी जिंदा बच्चा देओ, ते नंबर
बुद्धिमान इसे मार दे, ओह उंदी मां ऐ।
३:२८ सारे इस्राएल ने उस न्याय दे बारे च सुनेआ, जेड़ा राजा ने न्याय कित्ता हा; ते ओह
राजा कोला डरदे हे, की वे उने दिखया के परमात्मा दा ज्ञान उदे च ऐ, ते करन
फैसला करना।