१राजां दा २:१ दाऊद दे दिन ओस दे मरने दे नेड़े आए; ते उने आरोप लाया उदे पुत्तर सुलेमान ने आखया। २:२ मैं सारी धरती दे रस्ते ते चलदा हां, इस आस्ते तू मजबूत बनो, ते दस्सो अपने आप गी इक मनुख; 2:3 ते अपने परमातमा यहोवा दा हुक्म रखो, उदे रस्ते च चलने ते पालन करने उदे नियम, ते उदे हुक्म, ते उदे फैसले ते उदे गवाही, जिय्यां मूसा दी व्यवस्था च लिखे दा ऐ, तां जे तू करी सकां तू जे किश बी करदे ओ, ते जित्थें बी अपने आप गी मुड़दे ओ, उदे च तरक्की करो। 2:4 तां जे यहोवा मेरे बारे च जेड़ा वचन आखदा हा, उसी टिकी सकै। ते आखया, “जे तेरे बच्चे अपने रस्ते दा ध्यान रखन, ते मेरे सामने चली जाओ।” सच्चाई उंदे सारे दिल ते सारी आत्मा कन्ने, उथे खत्म नेईं होग तू (उसने आख्या) इस्राएल दे सिंहासन उप्पर बैठे दा इक मनुख। 2:5 तू ए बी जानदे ओ के सरूया दे पुत्तर योआब ने मेरे कन्ने के कित्ता, ते उन इस्राएल दे सेना दे दो सरदारें कन्ने जे किश कित्ता, ते अबनेर दे कन्ने नेर दे पुत्तर, ते यथेर दे पुत्तर अमासा गी, जिसी उने मारी ओड़ेया ते बहाया शांति कन्ने युद्ध दा खून, ते युद्ध दा खून अपनी कमरबंद उप्पर लाओ जेड़ी ही कमर दे बारे च ते पैरें उप्पर बैठे दे जूते च। 2:6 इस आस् ते अपनी बुद्धि दे मताबक करो, ते उदा कुरकुरे सिर गी नेई उतरने देयो शांति से कब्र तक। २:७ लेकन बरज़िलै गिलादी दे पुत्तरें उप्पर दया करो ते उनेंगी देई देओ तेरी मेज उप् पर खाने आलें च शामल हो, की वे ओह मेरे कोल आए हे, जदुं मैं भगदा हा तेरे परा अबशालोम दे कारण। २:८ ते दिखो, तेरे कन्ने गेरा दा पुत्तर शिमेई ऐ, जेड़ा बेंजामिन दा ऐ बहुरीम, जिसने उस दिन मैं जिस दिन गया, उस दिन दुखी गारी दे कन्नै गाली दित्ती महानैम, लेकन ओह यरदन च मेरे कन्ने मिलने आस्ते उतरी आया, ते मैं उदे कन्ने कसम खादी प्रभु ने आखया, “मैं तुगी तलवार कन्ने नेई मारना।” 2:9 इस आस्ते हुन उसी निर्दोष नेईं समझो, कीजे तू इक ज्ञानी ओ ते... तुस जानदे ओ के तू उदे कन्ने के करना चाइदा; लेकन उदे होअर सिर तू लेई आओ खून नाल कब्र तक नीचे। 2:10 इस आस् ते दाऊद अपने पुरखें कन् ने सुत्ती गेया, ते उसी दाऊद दे शैह़रे च दफनाया गेया। २:११ दाऊद दे इस्राएल उप्पर राज करने दे दिन चालीस साल हे उने हेब्रोन च सालें दा राज किता, ते त्रैतीस साल राज कीता यरूशलेम। 2:12 उस बेले सुलेमान अपने पिता दाऊद दे सिंहासन उप्पर बैठे दा हा; ते उदा राज बड़ी स्थापित की गई। 2:13 हग्गीत दा पुत्तर अदोनिया सुलेमान दी मां बतशेबा च आया। ते उन आखया, “ क्या तू शांति कन्ने आंदे ओ ? ओस ने आख्या, “ शांति कन्ने।” 2:14 उने बी आखया, “मेरे कोल तेरे कन्ने किश आखना ऐ।” ते आख्या, “कहना।” पर. २:१५ ते उन आखया, “तुस जानदे ओ के राज्य मेरा ते सारा इस्राएल दा हा।” उन्दे मुंह मेरे उप्पर लाओ, तां जे मैं राज करी सकां मुड़ियै मेरे भ्रा दा होई गेआ, कीजे एह् प्रभु कोलां उंदा गै हा। 2:16 ते हुन मैं तुंदे कोला इक गुहार मंगना ऐं, मीगी इन्कार नेईं करो। ते उन उसी आखया, “ कहो पर। 2:17 उन आखया, “ राजा सुलेमान कन्ने बोलो, (किजोकी ओह नेई चाहग।” तू ना कहो,) कि ओह मिगी अबीशाग शुनामी गी पत्नी दे रूप च देई दे। 2:18 बतशेबा ने आख्या, “अच्छा; मैं तेरे लेई राजा कन्ने गल्ल करगा। 2:19 बतशेबा राजा सुलेमान दे कोल जाइयै उंदे आस् ते गल् ल करन अदोनियाह ने दी। राजा उदे कन्ने मिलने आस्ते उठी गेया ते उसी प्रणाम किता। ते अपने सिंहासन उप्पर बैठीये राजा दे आसन लेई बैठेया मां; ते उदे सज्जे हत्थ च बैठी गेई। 2:20 उस बेले ओह आखया, “मैं तेरे कोला इक छोटी जेही विनती चाहना ऐ; तेरे से विनती करदा हां, मैंनू कह ना ना। राजा ने उसी आखया, “ मेरी मां, अग्गे चली जाओ; तुगी ना बोलना। 2:21 उसने आख्या, “शुनमी अबीशाग गी तेरे अदोनिया गी दित्ता जा।” भाई पत्नी को। 2:22 राजा सुलेमान ने जवाब दित्ता ते अपनी मां गी आखया, “ ते तू कीं करदा ऐ।” अदोनिया दे बारे च शुनामी अबीशाग कोला पुच्छो? उदे लेई राज बी मंगो; की वे ओह मेरा बड्डा भ्रा ऐ; उदे ते याजक अबियाथर दे लेई बी। ते जरुआ दे पुत्तर योआब आस्तै। 2:23 उस बेले राजा सुलेमान ने यहोवा दी कसम खादी ही, “परमात्मा मेरे कन्ने ऐसा कर, और और भी।” ते जेकर अदोनिया ने ए वचन अपने जान दे खिलाफ नेई बोलेया। 2:24 इसे आस्ते, जिय्यां प्रभु जींदा ऐ, जिसने मिगी मजबूत कीता ऐ ते मिगी स्थापित कीता ऐ मेरे पिता दाऊद दे सिंहासन उप्पर, ते जिने उदे समान मेरे कन्ने घर बनाया ऐ वादा कित्ता हा, अदोनिया गी अज्ज मारी दित्ता जाग। २:२५ ते राजा सुलेमान ने यहोयादा दे पुत्तर बेनाया दे हत्थे भेजेया; ते ओह उदे उप्पर पेई गेया के ओह़ मरी गेया। २:२६ ते अबियाथर याजक ने राजा ने आख्या, “अनाथोथ च जाओ तेरे अपने खेतर; की वे तू मौत दे काबिल ओ; समें ने तुगी मारी ओड़ेया, की वे तू परमातमा दा सन्दूक उड़ाया मेरे पिता दाऊद दे सामने, ते इस आस्ते के तू सारें च दुखी होया जिस च मेरा पिता दुखी हा। 2:27 इस आस् ते सुलेमान ने अबियाथर गी परमेसरे दे याजक बनने थवां कड्डी ओड़ेया। कि ओह प्रभु दे वचन गी पूरा करी सकदा, जेड़ा उने घरै दे बारे च आखेया हा शिलो च एली दा। 2:28 उस बेले योआब गी खबर आई, की के योआब ने अदोनिया दे पिच्छे करी लेया हा अबशालोम दे पिच्छे नेई मुड़या। योआब प्रभु दे तम्बू च भागी गेया। ते वेदी दे सींगें गी पकड़ी लेआ। 2:29 राजा सुलेमान गी दस्सेआ गेआ जे योआब दे तम्बू च नस्सी गेआ यहोवा; ते दिखो, ओह वेदी दे कोल ऐ। फिर सुलेमान ने बेनाया गी भेजेया यहोयादा दा पुत्तर आखया, “ जाओ, उदे उप्पर गिर जा।” 2:30 बेनयाह प्रभु दे तम्बू च आया ते उसी आखया, “ इस चाल्ली राजा आखदा ऐ, “बाहर आओ।” ओस ने आख्या, “ ना; पर मैं इत्थें गै मरना ऐ। ते बेनया ने राजा गी फिरी खबर लेई आया, “ योआब ने इयां आखया।” जवाब दे दिया। 2:31 राजा ने उसी आखया, “जिस तरह उने आख्या ऐ, उसी कर, ते उदे उप्पर डिग्गी जाओ, ते... उसी दफनाओ; तां जे योआब दा निर्दोष खून दूर करी ओड़ो शेड, मेरे कोला, ते मेरे पिता दे घर कोला। 2:32 ते प्रभु अपने सिर उप्पर अपना खून वापस करी देग, जेड़ा दो उप्पर पेई गेदा हा उदे कोला बी मते धर्मी ते बेहतर मनुख, ते उनेंगी तलवार कन्ने मारी ओड़ेया, मेरे पिता दाऊद इस गल्ल गी नेई जानदे होई, नर दे पुत्तर अबनेर, कप्तान इस्राएल दी सेना दा ते सेना दा सेनापति यथेर दा पुत्तर अमासा यहूदा दा। 2:33 इस आस्ते उंदा खून योआब दे सिर उप्पर ते उंदे सिर उप्पर वापस औग उदे वंश दा सिर हमेशा लेई, लेकन दाऊद ते उदे वंश ते उदे उप्पर उदे घर ते उदे सिंहासन उप्पर सदा शान्ति होग नाथ. 2:34 इस आस्ते यहोयादा दा पुत्तर बेनाया चली गेया ते उदे उप्पर डिग्गी गेया ते उसी मारी ओड़ेया। ते उसी जंगल च अपने घरै च दफनाया गेआ। 2:35 राजा ने यहोयादा दे पुत्तर बेनाया गी सेना दे उपर अपने कमरे च रखेया। ते सादोक याजक गी राजा ने अबियाथर दे कमरे च रखेया। 2:36 राजा ने शिमेई गी बुलाया ते आखया, “तुस बनाओ।” यरूशलेम च इक घर बनाओ, ते उत्थें गै रौहना, ते उत्थूं दा कोई बी नेई जाओ जित्थे। 2:37 क्योंकि ऐसा होवेगा कि जिस दिन तू बाहर निकलो और उस दिन चली जाओ किद्रोन नदी च, तू पक्का जानगे के तू जरूर मरना ऐ। तेरा खून तेरे सिर उप्पर होग। 2:38 शिमेई ने राजा गी आखया, “ ए गल्ल अच्छी ऐ, जिय्यां मेरे प्रभु राजा।” आखया ऐ, तेरे दास बी इय्यां गै करग। शिमेई यरूशलेम च मते सारे रौंदे हे दिन। २:३९ ते त्रै सालें दे अंत च दो नौकरें च दो शिमेई दा लोक गात दे राजा माका दे पुत्तर अकीश दे कोल भागी गे। औय वे शिमेई गी आखया, “ दिखो, तेरे दास गात च न।” 2:40 शिमेई उठ के अपने गधे गी काठी ला के गात च अकीश चली गेया उंदे दासें गी ढूंढो, ते शिमेई जाइयै अपने दासें गी गात थमां लेई आया। २:४१ सुलेमान गी दस्सेआ गेआ जे शिमेई यरूशलेम थमां गात चली गेदा ऐ, ते... फिर आ गया था। 2:42 राजा ने शिमेई गी बुलाया ते आखया, “ के मैं नेईं कीता।” तुगी प्रभु दी कसम खाओ, ते तेरे कन्ने विरोध कित्ता, “ जान लओ।” की वे, जिस दिन तू बाहर जाओ, ते किसे बी दिन चली जाओ कित्थे, कि तू ज़रूर मरना ऐ? ते तू मीगी आखया, “वचन।” जेड़ा मैं सुनेया ऐ, ओह अच्छा ऐ। 2:43 तां तू प्रभु दी कसम ते हुक्म दा कीं नेई मनया कि मैं तुगी आज्ञा दित्ती ऐ ? २:४४ राजा ने शिमेई गी बी आखया, “तुस सारे दुष्टता गी जानदे ओ जेड़ी तेरे दिल दा पता ऐ के तू मेरे पिता दाऊद कन्ने कित्ता हा प्रभु तेरी बुराई तेरे सिर उप्पर वापस करी देग; २:४५ ते राजा सुलेमान आशीष होग, ते दाऊद दा सिंहासन होग प्रभु दे सामने हमेशा लेई स्थापित कीता गेदा ऐ। 2:46 इस आस् ते राजा ने यहोयादा दे पुत्तर बेनाया गी आज्ञा दित्ती; जो बाहर निकल गया, और उदे उप्पर पेई गेया, के ओह़ मरी गेया। ते राज हत्थै च स्थापत होई गेआ सुलेमान दा।