१इतिहास १४:१ सोर दे राजा हीराम ने दाऊद दे कोल दूत भेजे ते देवदार दी लकड़ी भेजी। राजमिस्त्रियां ते बढ़ईयां कन्ने, उसी घर बनाने आस्ते। 14:2 दाऊद गी एह़ पता लगी गेया के परमेसरे उसी इस्राएल उप् पर राज करी ओड़ेया ऐ। की वे उदे राज इस्राएल दे कारण उप्पर चढ़ी गेया। 14:3 दाऊद ने यरूशलेम च होर जनानियां बनाईयां, ते दाऊद ने होर पुत्तर पैदा कीते ते... बेटियां। १४:४ उदे संतानें दे नां जेड़े यरूशलेम च हे; शम्मू, ते शोबाब, नाथन ते सुलेमान, १४:५ इब्बर, एलीशुआ ते एलपलेट। १४:६ ते नोगा, नेफेग, ते याफिया। १४:७ एलीशामा, बेलियादा ते एलिफालेट। 14:8 जदुं पलिस्तीयें सुनेआ के दाऊद गी सारे उप् पर राजा बनाया गेदा ऐ इस्राएल, सारे पलिस्ती दाऊद गी ढूंढने चली गे। ते दाऊद ने सुनेया उसी, ते उंदे खलाफ निकली गेया। १४:९ ते पलिस्ती आए ते रफैम दी घाटी च फैली गे। 14:10 दाऊद ने परमात्मा कोला पुच्छया, “ क्या मैं उदे खलाफ चली जां पलिस्तीन? ते के तू उनेंगी मेरे हत्थ च सौंपी देगे ? ते यहोवा उसी आखया, “ चली जा; कीजे मैं उनेंगी तेरे हत्थ च सौंपी देगा। १४:११ तां ओह बालपराज़ीम च चली गे; ते दाऊद ने उन्हें उथे मारी ओड़ेया। फिर दाऊद आखया, “परमात्मा ने मेरे हत्थ कन्ने मेरे दुश्मनें गी उं'दे समान तोड़ी दित्ता ऐ पानी दे फटदे, इस आस् ते उनेंगी उस थाह़र दा नां रखेया बालपेराज़िम। 14:12 जदुं ओह़ अपने देवताएं गी उत्थें गै छड्डी गे, तां दाऊद ने इक आज्ञा दित्ती, ते... उनेंगी अग्ग कन्नै जला दित्ता गेआ। १४:१३ ते पलिस्ती फिरी घाटी च फैली गे। १४:१४ इस करिए दाऊद ने परमात्मा कोला फिरी पुच्छया; ते परमेसरे उसी ग् लाया, “ चढ़े नेई जाओ।” उंदे पिच्छे; उंदे कोला मुड़ियै उंदे उप्पर आओ शहतूत दे पेड़। १४:१५ ते ओह होवेगा, जदों तुसीं चोटी ते जाने दी आवाज़ सुनी लैगे शहतूत दे बूह्टे गी, तां जे तू लड़ाई च निकली जाओ, कीजे परमात्मा ऐ पलिस्तीएं दी फौज गी मारने आस्ते तेरे अग्गे चली गेया। 14:16 इस आस् ते दाऊद ने परमेसरे दे आज्ञा दे मताबक गै कित्ता, ते उनेंगी उनें लोकें दी सेना गी मारी ओड़ेया गिबोन थमां लेइयै गज़र तकर पलिस्तीन। 14:17 ते दाऊद दी ख्याति सारे देशें च फैली गेई; ते प्रभु ने लेई आया सारे जातियें उप्पर उदे कोला डर।