१इतिहास
१४:१ सोर दे राजा हीराम ने दाऊद दे कोल दूत भेजे ते देवदार दी लकड़ी भेजी।
राजमिस्त्रियां ते बढ़ईयां कन्ने, उसी घर बनाने आस्ते।
14:2 दाऊद गी एह़ पता लगी गेया के परमेसरे उसी इस्राएल उप् पर राज करी ओड़ेया ऐ।
की वे उदे राज इस्राएल दे कारण उप्पर चढ़ी गेया।
14:3 दाऊद ने यरूशलेम च होर जनानियां बनाईयां, ते दाऊद ने होर पुत्तर पैदा कीते ते...
बेटियां।
१४:४ उदे संतानें दे नां जेड़े यरूशलेम च हे;
शम्मू, ते शोबाब, नाथन ते सुलेमान,
१४:५ इब्बर, एलीशुआ ते एलपलेट।
१४:६ ते नोगा, नेफेग, ते याफिया।
१४:७ एलीशामा, बेलियादा ते एलिफालेट।
14:8 जदुं पलिस्तीयें सुनेआ के दाऊद गी सारे उप् पर राजा बनाया गेदा ऐ
इस्राएल, सारे पलिस्ती दाऊद गी ढूंढने चली गे। ते दाऊद ने सुनेया
उसी, ते उंदे खलाफ निकली गेया।
१४:९ ते पलिस्ती आए ते रफैम दी घाटी च फैली गे।
14:10 दाऊद ने परमात्मा कोला पुच्छया, “ क्या मैं उदे खलाफ चली जां
पलिस्तीन? ते के तू उनेंगी मेरे हत्थ च सौंपी देगे ? ते यहोवा
उसी आखया, “ चली जा; कीजे मैं उनेंगी तेरे हत्थ च सौंपी देगा।
१४:११ तां ओह बालपराज़ीम च चली गे; ते दाऊद ने उन्हें उथे मारी ओड़ेया। फिर दाऊद
आखया, “परमात्मा ने मेरे हत्थ कन्ने मेरे दुश्मनें गी उं'दे समान तोड़ी दित्ता ऐ
पानी दे फटदे, इस आस् ते उनेंगी उस थाह़र दा नां रखेया
बालपेराज़िम।
14:12 जदुं ओह़ अपने देवताएं गी उत्थें गै छड्डी गे, तां दाऊद ने इक आज्ञा दित्ती, ते...
उनेंगी अग्ग कन्नै जला दित्ता गेआ।
१४:१३ ते पलिस्ती फिरी घाटी च फैली गे।
१४:१४ इस करिए दाऊद ने परमात्मा कोला फिरी पुच्छया; ते परमेसरे उसी ग् लाया, “ चढ़े नेई जाओ।”
उंदे पिच्छे; उंदे कोला मुड़ियै उंदे उप्पर आओ
शहतूत दे पेड़।
१४:१५ ते ओह होवेगा, जदों तुसीं चोटी ते जाने दी आवाज़ सुनी लैगे
शहतूत दे बूह्टे गी, तां जे तू लड़ाई च निकली जाओ, कीजे परमात्मा ऐ
पलिस्तीएं दी फौज गी मारने आस्ते तेरे अग्गे चली गेया।
14:16 इस आस् ते दाऊद ने परमेसरे दे आज्ञा दे मताबक गै कित्ता, ते उनेंगी उनें लोकें दी सेना गी मारी ओड़ेया
गिबोन थमां लेइयै गज़र तकर पलिस्तीन।
14:17 ते दाऊद दी ख्याति सारे देशें च फैली गेई; ते प्रभु ने लेई आया
सारे जातियें उप्पर उदे कोला डर।