Zaccaria
1:1 In u ottu mese, in u secondu annu di Darius, hè vinutu a parolla di u
L'Eternu à Zaccaria, u figliolu di Berechia, u figliolu di u prufeta Iddo,
dicendu,
1:2 U Signore hè statu assai displeased cù i vostri babbi.
1:3 Per quessa, dite à elli: "Cusì dice u Signore di l'armata. Voltate à
mè, dice u Signore di l'ospiti, è mi turnaraghju à voi, dice u Signore di
ospiti.
1:4 Ùn siate micca cum'è i vostri babbi, à i quali l'antichi prufeti chjamanu.
dicendu: Cusì dice u Signore di l'armata ; Turnate avà da i vostri modi cattivi,
è da i vostri atti maligni;
dice u Signore.
1:5 I vostri babbi, induve sò? è i prufeti, campanu per sempre ?
1:6 Ma e mo parolle è i mo statuti, chì aghju urdinatu à i mo servitori
prufeti, ùn anu micca pigliatu i vostri babbi ? è tornanu è
disse: Cum'è u Signore di l'ospiti hà pensatu di fà per noi, secondu a nostra
modi, è sicondu i nostri atti, cusì hà trattatu cun noi.
1:7 U vinti è quattru ghjorni di l 'undecisimu mese, chì hè u
U mese di Sebat, in u secondu annu di Dariu, vinni a parolla di u Signore
à Zaccaria, u figliolu di Berechia, u figliolu di u prufeta Iddo,
dicendu,
1:8 Aghju vistu di notte, è eccu un omu chì cavalcava nantu à un cavallu rossu, è si fermò
à mezu à i mirti chì eranu in fondu; è daretu à ellu eranu
ci cavalli rossi, maculati è bianchi.
1:9 Allora aghju dettu: "O mio signore, chì sò questi? È l'anghjulu chì hà parlatu
m'hà dettu: vi mustraraghju ciò chì sò questi.
1:10 È l 'omu chì stava à mezu à l 'arburi di mirtu rispose, è disse: "Questi".
sò quelli chì u Signore hà mandatu per marchjà in a terra.
1:11 È risposenu à l'ànghjulu di u Signore, chì stava à mezu à u mirtu
l'arburi, è disse: "Avemu marchjatu in avanti per a terra, è,
eccu, tutta a terra si mette tranquilla, è hè in riposu.
1:12 Allora l'ànghjulu di u Signore rispose, è disse:, O Signore di l'armata, finu à quandu.
Ùn averete pietà di Ghjerusalemme è di e cità di Ghjuda,
contr'à quale avete avutu l'indignazione questi sessant'anni ?
1:13 È u Signore rispose à l 'ànghjulu chì parlava cun mè cù e parolle bè è
parolle cunfortu.
1:14 Allora l'ànghjulu chì m'hà parlatu cun mè, disse à mè, "Chry you, say,"
dice u Signore di l'armata ; Sò ghjilosu per Ghjerusalemme è per Sion cun a
grande gelosia.
1:15 È mi sò assai dispiaciuti cù i pagani chì sò à l'aise.
era solu un pocu dispiaciutu, è aiutanu à avanzà l'afflizione.
1:16 Dunque cusì dice u Signore. Sò tornatu in Ghjerusalemme cù misericordia:
A mo casa serà custruita in questu, dice u Signore di l'armata, è una linea serà
esse stesu nantu à Ghjerusalemme.
1:17 Criate ancu, dicendu: "Cusì dice u Signore di l'armata. I mo cità attraversu
a prosperità serà ancu sparghje à l'esteru; è u Signore cunsulerà ancu
Sion, e sceglierà ancora Gerusalemme.
1:18 Allora aghju alzatu i mio ochji, è vidi, è eccu quattru corne.
1:19 È aghju dettu à l'ànghjulu chì parlava cun mè, "Chì sò questi?" È ellu
mi rispose: Eccu i corni chì anu spargugliatu Ghjuda, Israele è
Ghjerusalemme.
1:20 È u Signore m'hà mostratu quattru carpentieri.
1:21 Allora aghju dettu: "Chì venenu à fà? È disse, dicendu: Quessi sò
cornes qui ont dispersé Juda, de sorte qu'aucun homme n'a levé la tête :
ma questi sò ghjunti per sfraccialli, per caccià e corne di i pagani,
qui levaient leur corne sur le pays de Juda pour le disperser.