Zaccaria 1:1 In u ottu mese, in u secondu annu di Darius, hè vinutu a parolla di u L'Eternu à Zaccaria, u figliolu di Berechia, u figliolu di u prufeta Iddo, dicendu, 1:2 U Signore hè statu assai displeased cù i vostri babbi. 1:3 Per quessa, dite à elli: "Cusì dice u Signore di l'armata. Voltate à mè, dice u Signore di l'ospiti, è mi turnaraghju à voi, dice u Signore di ospiti. 1:4 Ùn siate micca cum'è i vostri babbi, à i quali l'antichi prufeti chjamanu. dicendu: Cusì dice u Signore di l'armata ; Turnate avà da i vostri modi cattivi, è da i vostri atti maligni; dice u Signore. 1:5 I vostri babbi, induve sò? è i prufeti, campanu per sempre ? 1:6 Ma e mo parolle è i mo statuti, chì aghju urdinatu à i mo servitori prufeti, ùn anu micca pigliatu i vostri babbi ? è tornanu è disse: Cum'è u Signore di l'ospiti hà pensatu di fà per noi, secondu a nostra modi, è sicondu i nostri atti, cusì hà trattatu cun noi. 1:7 U vinti è quattru ghjorni di l 'undecisimu mese, chì hè u U mese di Sebat, in u secondu annu di Dariu, vinni a parolla di u Signore à Zaccaria, u figliolu di Berechia, u figliolu di u prufeta Iddo, dicendu, 1:8 Aghju vistu di notte, è eccu un omu chì cavalcava nantu à un cavallu rossu, è si fermò à mezu à i mirti chì eranu in fondu; è daretu à ellu eranu ci cavalli rossi, maculati è bianchi. 1:9 Allora aghju dettu: "O mio signore, chì sò questi? È l'anghjulu chì hà parlatu m'hà dettu: vi mustraraghju ciò chì sò questi. 1:10 È l 'omu chì stava à mezu à l 'arburi di mirtu rispose, è disse: "Questi". sò quelli chì u Signore hà mandatu per marchjà in a terra. 1:11 È risposenu à l'ànghjulu di u Signore, chì stava à mezu à u mirtu l'arburi, è disse: "Avemu marchjatu in avanti per a terra, è, eccu, tutta a terra si mette tranquilla, è hè in riposu. 1:12 Allora l'ànghjulu di u Signore rispose, è disse:, O Signore di l'armata, finu à quandu. Ùn averete pietà di Ghjerusalemme è di e cità di Ghjuda, contr'à quale avete avutu l'indignazione questi sessant'anni ? 1:13 È u Signore rispose à l 'ànghjulu chì parlava cun mè cù e parolle bè è parolle cunfortu. 1:14 Allora l'ànghjulu chì m'hà parlatu cun mè, disse à mè, "Chry you, say," dice u Signore di l'armata ; Sò ghjilosu per Ghjerusalemme è per Sion cun a grande gelosia. 1:15 È mi sò assai dispiaciuti cù i pagani chì sò à l'aise. era solu un pocu dispiaciutu, è aiutanu à avanzà l'afflizione. 1:16 Dunque cusì dice u Signore. Sò tornatu in Ghjerusalemme cù misericordia: A mo casa serà custruita in questu, dice u Signore di l'armata, è una linea serà esse stesu nantu à Ghjerusalemme. 1:17 Criate ancu, dicendu: "Cusì dice u Signore di l'armata. I mo cità attraversu a prosperità serà ancu sparghje à l'esteru; è u Signore cunsulerà ancu Sion, e sceglierà ancora Gerusalemme. 1:18 Allora aghju alzatu i mio ochji, è vidi, è eccu quattru corne. 1:19 È aghju dettu à l'ànghjulu chì parlava cun mè, "Chì sò questi?" È ellu mi rispose: Eccu i corni chì anu spargugliatu Ghjuda, Israele è Ghjerusalemme. 1:20 È u Signore m'hà mostratu quattru carpentieri. 1:21 Allora aghju dettu: "Chì venenu à fà? È disse, dicendu: Quessi sò cornes qui ont dispersé Juda, de sorte qu'aucun homme n'a levé la tête : ma questi sò ghjunti per sfraccialli, per caccià e corne di i pagani, qui levaient leur corne sur le pays de Juda pour le disperser.