Захарыя
11:1 Адчыні дзверы твае, Ліване, каб агонь зжэр твае кедры.
11:2 Вый, елка; бо кедр упаў; таму што моцныя сапсаваныя:
галасіце, дубы Васанскія; бо сышоў лес вінаградны.
11:3 Чутны голас выцця пастухоў; бо слава іхняя
сапсаваны: голас рыкання маладых ільвоў; для гонару Іарданіі
псуецца.
11:4 Так кажа Гасподзь Бог мой: Пасві статак на зарэз;
11:5 чые ўладальнікі забіваюць іх, і лічаць сябе невінаватымі: і яны
прадаўцы кажуць: дабраславёны Гасподзь! бо я багаты: і свае
пастухі не шкадуюць іх.
11:6 Бо Я больш не буду шкадаваць жыхароў гэтай зямлі, кажа Гасподзь.
але вось, Я аддам гэтых людзей, кожнага ў рукі блізкага ягонага, і
у рукі цара свайго, і яны разаб'юць зямлю і выйдуць з яе
рукі іхняй не выбаўлю іх.
11:7 І я буду пасьвіць статак на забой, нават вас, бедны статак.
І ўзяў я два жэрдкі; адну я назваў Прыгажосцю, а другую я
называецца Bands; і я пасвіў статак.
11:8 Таксама трох пастыраў я зьнішчыў за адзін месяц; і душа мая ненавідзела іх,
і іхняя душа таксама абрыдзілася Мною.
11:9 Тады я сказаў: я не буду карміць вас: хто памрэ, няхай памрэ; і гэта
тое, што трэба адсячы, няхай будзе адсечана; а астатнія хай ядуць кожны
плоць іншага.
11:10 І я ўзяў свой посах, нават Прыгажосць, і разрэзаў яго на часткі, каб я мог зламаць
запавет Мой, які Я заключыў з усім народам.
11:11 І ён быў зламаны ў той дзень, і таму бедныя са статка, якія чакалі
пазнаў мяне, што гэта было слова Гасподняе.
11:12 І я сказаў ім: Калі вы лічыце добрым, дайце мне маю цану; а калі не,
цярпець. Дык яны наважылі за маю цану трыццаць срэбранікаў.
11:13 І сказаў мне Гасподзь: кінь гэта ганчару: добрая цана,
Мяне цанілі з іх. І я ўзяў трыццаць срэбранікаў і
кіньце іх ганчару ў дом Гасподні.
11:14 Потым я разарваю іншы посах, нават стужкі, каб зламаць іх
братэрства паміж Юдэяй і Ізраілем.
11:15 І сказаў мне Гасподзь: «Вазьмі сабе яшчэ інструменты а
дурны пастух.
11:16 Бо вось, Я пастаўлю пастыра ў зямлі, які не наведае
адсечаныя не будуць шукаць маладога і не лячыць яго
разбітага, і не кармі таго, што стаіць на месцы;
мяса сала, і разарві іх кіпцюрамі на кавалкі.
11:17 Гора пастыру-ідалу, які пакідае статак! меч будзе на
руку ягоную і на правае вока ягоную;
правае вока яго зусім пацямнее.