Захарыя 11:1 Адчыні дзверы твае, Ліване, каб агонь зжэр твае кедры. 11:2 Вый, елка; бо кедр упаў; таму што моцныя сапсаваныя: галасіце, дубы Васанскія; бо сышоў лес вінаградны. 11:3 Чутны голас выцця пастухоў; бо слава іхняя сапсаваны: голас рыкання маладых ільвоў; для гонару Іарданіі псуецца. 11:4 Так кажа Гасподзь Бог мой: Пасві статак на зарэз; 11:5 чые ўладальнікі забіваюць іх, і лічаць сябе невінаватымі: і яны прадаўцы кажуць: дабраславёны Гасподзь! бо я багаты: і свае пастухі не шкадуюць іх. 11:6 Бо Я больш не буду шкадаваць жыхароў гэтай зямлі, кажа Гасподзь. але вось, Я аддам гэтых людзей, кожнага ў рукі блізкага ягонага, і у рукі цара свайго, і яны разаб'юць зямлю і выйдуць з яе рукі іхняй не выбаўлю іх. 11:7 І я буду пасьвіць статак на забой, нават вас, бедны статак. І ўзяў я два жэрдкі; адну я назваў Прыгажосцю, а другую я называецца Bands; і я пасвіў статак. 11:8 Таксама трох пастыраў я зьнішчыў за адзін месяц; і душа мая ненавідзела іх, і іхняя душа таксама абрыдзілася Мною. 11:9 Тады я сказаў: я не буду карміць вас: хто памрэ, няхай памрэ; і гэта тое, што трэба адсячы, няхай будзе адсечана; а астатнія хай ядуць кожны плоць іншага. 11:10 І я ўзяў свой посах, нават Прыгажосць, і разрэзаў яго на часткі, каб я мог зламаць запавет Мой, які Я заключыў з усім народам. 11:11 І ён быў зламаны ў той дзень, і таму бедныя са статка, якія чакалі пазнаў мяне, што гэта было слова Гасподняе. 11:12 І я сказаў ім: Калі вы лічыце добрым, дайце мне маю цану; а калі не, цярпець. Дык яны наважылі за маю цану трыццаць срэбранікаў. 11:13 І сказаў мне Гасподзь: кінь гэта ганчару: добрая цана, Мяне цанілі з іх. І я ўзяў трыццаць срэбранікаў і кіньце іх ганчару ў дом Гасподні. 11:14 Потым я разарваю іншы посах, нават стужкі, каб зламаць іх братэрства паміж Юдэяй і Ізраілем. 11:15 І сказаў мне Гасподзь: «Вазьмі сабе яшчэ інструменты а дурны пастух. 11:16 Бо вось, Я пастаўлю пастыра ў зямлі, які не наведае адсечаныя не будуць шукаць маладога і не лячыць яго разбітага, і не кармі таго, што стаіць на месцы; мяса сала, і разарві іх кіпцюрамі на кавалкі. 11:17 Гора пастыру-ідалу, які пакідае статак! меч будзе на руку ягоную і на правае вока ягоную; правае вока яго зусім пацямнее.