Захарыя 4:1 І анёл, які гаварыў са мной, вярнуўся і разбудзіў мяне, як чалавека што прачнуўся ад сну, 4:2 І сказаў мне: «Што ты бачыш?» І я сказаў: я паглядзеў і вось падсвечнік, увесь залаты, з чарай наверсе, і сем яго лямпы на ім, і сем трубак да сямі лямпаў, якія на ім зверху яго: 4:3 І два аліўкавых дрэва, адно з правага боку чары, і іншы з левага боку. 4:4 І я адказаў і сказаў анёлу, які гаварыў са мной, кажучы: Што? гэта, мой спадар? 4:5 Тады анёл, які гаварыў са мной, адказаў і сказаў мне: ведаю ты не тое, што гэта? І я сказаў: не, спадару. 4:6 Тады ён адказаў і сказаў мне, кажучы: «Гэта слова Госпада». Зарававэлю, кажучы: не сілаю і не сілаю, але духам маім, кажа Гасподзь Саваоф. 4:7 Хто ты, вялікая гара? перад Зарававэлем ты станеш а ясна: і ён вынясе надмагільны камень яго з крыкамі, усклікаючы: ласка, ласка яму! 4:8 І было мне слова Гасподняе: 4:9 Рукі Зарававэля заклалі падмурак гэтага дому; яго рукі таксама скончаць; і ўведаеш, што Гасподзь Саваоф паслаў мяне да вас. 4:10 Бо хто пагарджаў днём малых рэчаў? бо яны будуць радавацца, і ўбачу адвес у руцэ Зарававэля з тымі сямю; гэта вочы ГОСПАДЫ, якія глядзяць туды-сюды праз усё зямля. 4:11 Тады я адказаў, і сказаў яму,, Што гэтыя два аліўкавых дрэва на з правага боку сьвечніка і зь левага боку яго? 4:12 І я зноў адказаў, і сказаў яму,, што гэтыя дзве алівы? галіны, якія праз дзве залатыя трубы выводзяць залаты алей сябе? 4:13 І ён адказаў мне і сказаў: «Вы не ведаеце, што гэта?» І я сказаў, Не, мілорд. 4:14 Тады ён сказаў: «Гэта два памазанца, якія стаяць перад Госпадам». уся зямля.