Захарыя
4:1 І анёл, які гаварыў са мной, вярнуўся і разбудзіў мяне, як чалавека
што прачнуўся ад сну,
4:2 І сказаў мне: «Што ты бачыш?» І я сказаў: я паглядзеў і вось
падсвечнік, увесь залаты, з чарай наверсе, і сем яго
лямпы на ім, і сем трубак да сямі лямпаў, якія на ім
зверху яго:
4:3 І два аліўкавых дрэва, адно з правага боку чары, і
іншы з левага боку.
4:4 І я адказаў і сказаў анёлу, які гаварыў са мной, кажучы: Што?
гэта, мой спадар?
4:5 Тады анёл, які гаварыў са мной, адказаў і сказаў мне: ведаю
ты не тое, што гэта? І я сказаў: не, спадару.
4:6 Тады ён адказаў і сказаў мне, кажучы: «Гэта слова Госпада».
Зарававэлю, кажучы: не сілаю і не сілаю, але духам маім,
кажа Гасподзь Саваоф.
4:7 Хто ты, вялікая гара? перад Зарававэлем ты станеш а
ясна: і ён вынясе надмагільны камень яго з крыкамі,
усклікаючы: ласка, ласка яму!
4:8 І было мне слова Гасподняе:
4:9 Рукі Зарававэля заклалі падмурак гэтага дому; яго
рукі таксама скончаць; і ўведаеш, што Гасподзь Саваоф
паслаў мяне да вас.
4:10 Бо хто пагарджаў днём малых рэчаў? бо яны будуць радавацца,
і ўбачу адвес у руцэ Зарававэля з тымі сямю;
гэта вочы ГОСПАДЫ, якія глядзяць туды-сюды праз усё
зямля.
4:11 Тады я адказаў, і сказаў яму,, Што гэтыя два аліўкавых дрэва на
з правага боку сьвечніка і зь левага боку яго?
4:12 І я зноў адказаў, і сказаў яму,, што гэтыя дзве алівы?
галіны, якія праз дзве залатыя трубы выводзяць залаты алей
сябе?
4:13 І ён адказаў мне і сказаў: «Вы не ведаеце, што гэта?» І я сказаў,
Не, мілорд.
4:14 Тады ён сказаў: «Гэта два памазанца, якія стаяць перад Госпадам».
уся зямля.