Мудрасць Саламона
11:1 Яна спрыяла іх працы ў руцэ святога прарока.
11:2 Яны прайшлі праз пустыню, якая не была заселена, і разбілі табар
палаткі ў месцах, дзе няма шляху.
11:3 Яны супрацьстаялі сваім ворагам і адпомсцілі сваім праціўнікам.
11:4 Калі яны адчувалі смагу, яны заклікалі да цябе, і вада была ім дадзена
з цвёрдай скалы, і смагу наталілі з цвёрдасці
камень.
11:5 За тое, чым былі пакараныя іх ворагі, такімі ж і яны
іх патрэбы пайшлі на карысць.
11:6 Бо замест вечнай цякучай ракі, узрушанай кроўю,
11:7 Для відавочнага папроку той запаведзі, у якой былі немаўляты
забітых, ты даў ім шмат вады сродкам, якім яны
не спадзяваўся:
11:8 Абвяшчаючы гэтай смагай, як ты пакараў іх праціўнікаў.
11:9 Бо калі яны былі выпрабаваныя хоць і ў міласэрнасці пакараны, яны ведалі, як
бязбожнікі былі асуджаныя ў гневе і мучыліся, прагнучы іншага
чынам, чым справядлівы.
11:10 Для гэтых ты настаўляў і спрабаваў, як бацька, але іншыя, як
суровы кароль, ты асудзіў і пакараў.
11:11 Незалежна ад таго, адсутнічалі яны ці прысутнічалі, яны былі аднолькава раздражнёныя.
11:12 Бо падвойнае гора спасцігла іх, і стогн пры ўспаміне аб
рэчы мінулага.
11:13 Бо, калі яны пачулі, што сваімі пакараннямі іншыя выйграюць,
у іх было нейкае пачуццё Госпада.
11:14 Да якога яны ставіліся з пагардай, калі ён быў задоўга да таго, як быў выкінуты
пры выгнанні немаўлят, яго ў рэшце рэшт, калі яны ўбачылі што
здарылася, яны захапляліся.
11:15 Але для дурных прыдумак іх злосці, з якой быць
ашуканыя, яны пакланяліся неразумным змеям і мярзотным звярам, ты
ты паслаў на іх мноства неразумных звяроў дзеля помсты;
11:16 Каб яны маглі ведаць, чым чалавек грашыць, таксама
ён будзе пакараны.
11:17 За тваю ўсемагутную руку, якая стварыла свет матэрыі без формы,
хацеў не азначае паслаць сярод іх мноства мядзведзяў або лютых
львы,
11:18 Або невядомыя дзікія звяры, поўныя лютасці, толькі што створаныя, выдыхаючы
або вогненны пар, або брудныя водары рассеянага дыму, або страляніна
жудасныя іскрынкі ў іхніх вачах:
11:19 Ад чаго не толькі шкода можа нанесці ім адразу, але і
жудаснае відовішча канчаткова знішчыць іх.
11:20 Так, і без гэтага яны маглі б упасці адным выбухам
гнаныя з помсты і расьсеяныя ад дыханьня Твайго
сіла: але Ты ўпарадкаваў усё ў меры і колькасці і
вага.
11:21 Бо ты можаш паказаць сваю вялікую сілу ў любы час, калі захочаш; і
хто можа супрацьстаяць моцы рукі Тваёй?
11:22 Бо ўвесь свет перад табой, як дробнае зерне вагаў,
так, як кропля ранішняй расы, што падае на зямлю.
11:23 Але Ты памілуеш усіх; бо ты ўсё можаш і падміргваеш
за грахі людзей, бо яны павінны выправіць.
11:24 Бо ты любіш усё, што ёсць, і не грэбуеш нічым
ты зрабіў: бо ты б ніколі нічога не зрабіў, калі б ты
ненавідзеў гэта.
11:25 І як што-небудзь магло выстаяць, калі б гэта не было тваёй воляй? або
быў захаваны, калі не закліканы табой?
11:26 Але Ты пашкадуеш усіх, таму што яны Твае, Госпадзе, Душалюбца.