Мудрасць Саламона 11:1 Яна спрыяла іх працы ў руцэ святога прарока. 11:2 Яны прайшлі праз пустыню, якая не была заселена, і разбілі табар палаткі ў месцах, дзе няма шляху. 11:3 Яны супрацьстаялі сваім ворагам і адпомсцілі сваім праціўнікам. 11:4 Калі яны адчувалі смагу, яны заклікалі да цябе, і вада была ім дадзена з цвёрдай скалы, і смагу наталілі з цвёрдасці камень. 11:5 За тое, чым былі пакараныя іх ворагі, такімі ж і яны іх патрэбы пайшлі на карысць. 11:6 Бо замест вечнай цякучай ракі, узрушанай кроўю, 11:7 Для відавочнага папроку той запаведзі, у якой былі немаўляты забітых, ты даў ім шмат вады сродкам, якім яны не спадзяваўся: 11:8 Абвяшчаючы гэтай смагай, як ты пакараў іх праціўнікаў. 11:9 Бо калі яны былі выпрабаваныя хоць і ў міласэрнасці пакараны, яны ведалі, як бязбожнікі былі асуджаныя ў гневе і мучыліся, прагнучы іншага чынам, чым справядлівы. 11:10 Для гэтых ты настаўляў і спрабаваў, як бацька, але іншыя, як суровы кароль, ты асудзіў і пакараў. 11:11 Незалежна ад таго, адсутнічалі яны ці прысутнічалі, яны былі аднолькава раздражнёныя. 11:12 Бо падвойнае гора спасцігла іх, і стогн пры ўспаміне аб рэчы мінулага. 11:13 Бо, калі яны пачулі, што сваімі пакараннямі іншыя выйграюць, у іх было нейкае пачуццё Госпада. 11:14 Да якога яны ставіліся з пагардай, калі ён быў задоўга да таго, як быў выкінуты пры выгнанні немаўлят, яго ў рэшце рэшт, калі яны ўбачылі што здарылася, яны захапляліся. 11:15 Але для дурных прыдумак іх злосці, з якой быць ашуканыя, яны пакланяліся неразумным змеям і мярзотным звярам, ты ты паслаў на іх мноства неразумных звяроў дзеля помсты; 11:16 Каб яны маглі ведаць, чым чалавек грашыць, таксама ён будзе пакараны. 11:17 За тваю ўсемагутную руку, якая стварыла свет матэрыі без формы, хацеў не азначае паслаць сярод іх мноства мядзведзяў або лютых львы, 11:18 Або невядомыя дзікія звяры, поўныя лютасці, толькі што створаныя, выдыхаючы або вогненны пар, або брудныя водары рассеянага дыму, або страляніна жудасныя іскрынкі ў іхніх вачах: 11:19 Ад чаго не толькі шкода можа нанесці ім адразу, але і жудаснае відовішча канчаткова знішчыць іх. 11:20 Так, і без гэтага яны маглі б упасці адным выбухам гнаныя з помсты і расьсеяныя ад дыханьня Твайго сіла: але Ты ўпарадкаваў усё ў меры і колькасці і вага. 11:21 Бо ты можаш паказаць сваю вялікую сілу ў любы час, калі захочаш; і хто можа супрацьстаяць моцы рукі Тваёй? 11:22 Бо ўвесь свет перад табой, як дробнае зерне вагаў, так, як кропля ранішняй расы, што падае на зямлю. 11:23 Але Ты памілуеш усіх; бо ты ўсё можаш і падміргваеш за грахі людзей, бо яны павінны выправіць. 11:24 Бо ты любіш усё, што ёсць, і не грэбуеш нічым ты зрабіў: бо ты б ніколі нічога не зрабіў, калі б ты ненавідзеў гэта. 11:25 І як што-небудзь магло выстаяць, калі б гэта не было тваёй воляй? або быў захаваны, калі не закліканы табой? 11:26 Але Ты пашкадуеш усіх, таму што яны Твае, Госпадзе, Душалюбца.