Сірах
12:1 Калі ты хочаш рабіць дабро, ведай, каму ты гэта робіш; так і будзеш
дзякуй за твае даброты.
12:2 Рабі дабро пабожнаму чалавеку, і ты знойдзеш узнагароду; а калі не
ад яго, але ад Усявышняга.
12:3 Ніякае дабро не можа прыйсці ні да таго, хто заўсёды заняты злом, ні да
той, хто не дае міласціны.
12:4 Дайце пабожнаму чалавеку і не дапамагайце грэшніку.
12:5 Рабіце добра таму, хто пакорлівы, але не давайце бязбожным: стрымайцеся
хлеба твайго і не давай яму, каб ён не запанаваў над табою;
бо [інакш] ты атрымаеш удвая больш зла за ўсё добрае
зробіш яму.
12:6 Бо Усявышні ненавідзіць грэшнікаў і адпомсціць ім
бязбожнікаў, і захоўвае іх ад магутнага дня пакарання іх.
12:7 Дайце добраму і не дапамагайце грэшніку.
12:8 Сябра нельга пазнаць у дастатку, і ворага нельга схаваць
нягоды.
12:9 У росквіце чалавека ворагі будуць засмучаны, але ў яго няшчасці
нават сябар сыдзе.
12:10 Ніколі не давярай свайму ворагу, бо як жалеза іржавее, так і яго злосць.
12:11 Нягледзячы на тое, што ён упакорыцца, і пайсці на кукішкі, усё ж добра ўважліва і
сцеражыся яго, і ты будзеш для яго, як быццам выцер а
люстэрка, і ты ўведаеш, што іржа ягоная не загінула
выцерлі.
12:12 Не стаўце яго побач з сабой, каб, калі ён зрыне вас, ён не паўстаў у
тваё месца; і не дазваляй яму сядзець праваруч ад цябе, каб ён не хацеў узяць
месца твае, і ты нарэшце ўспомніш мае словы і будзеш укалоты
з гэтым.
12:13 Хто пашкадуе заклінальніка, якога ўкусіла змяя, ці іншага, як
набліжаюцца дзікія звяры?
12:14 Такім чынам, той, хто ідзе да грэшніка і апаганьваецца з ім у сваіх грахах,
будзе шкадаваць?
12:15 Некаторы час ён будзе заставацца з табой, але калі ты пачнеш падаць, ён будзе
не марудзіць.
12:16 Вораг гаворыць міла вуснамі, але ў сэрцы ён думае
як кіне цябе ў яму: заплача вачыма, а калі знойдзе
магчымасць, ён не будзе задаволены крывёй.
12:17 Калі бяда напаткала цябе, ты спачатку знойдзеш яго там; і хоць
ён робіць выгляд, што дапамагае табе, але ён падрывае цябе.
12:18 Ён будзе круціць галавой, пляскаць у далоні, шмат шаптаць і мяняцца
яго твар.