Сірах 12:1 Калі ты хочаш рабіць дабро, ведай, каму ты гэта робіш; так і будзеш дзякуй за твае даброты. 12:2 Рабі дабро пабожнаму чалавеку, і ты знойдзеш узнагароду; а калі не ад яго, але ад Усявышняга. 12:3 Ніякае дабро не можа прыйсці ні да таго, хто заўсёды заняты злом, ні да той, хто не дае міласціны. 12:4 Дайце пабожнаму чалавеку і не дапамагайце грэшніку. 12:5 Рабіце добра таму, хто пакорлівы, але не давайце бязбожным: стрымайцеся хлеба твайго і не давай яму, каб ён не запанаваў над табою; бо [інакш] ты атрымаеш удвая больш зла за ўсё добрае зробіш яму. 12:6 Бо Усявышні ненавідзіць грэшнікаў і адпомсціць ім бязбожнікаў, і захоўвае іх ад магутнага дня пакарання іх. 12:7 Дайце добраму і не дапамагайце грэшніку. 12:8 Сябра нельга пазнаць у дастатку, і ворага нельга схаваць нягоды. 12:9 У росквіце чалавека ворагі будуць засмучаны, але ў яго няшчасці нават сябар сыдзе. 12:10 Ніколі не давярай свайму ворагу, бо як жалеза іржавее, так і яго злосць. 12:11 Нягледзячы на тое, што ён упакорыцца, і пайсці на кукішкі, усё ж добра ўважліва і сцеражыся яго, і ты будзеш для яго, як быццам выцер а люстэрка, і ты ўведаеш, што іржа ягоная не загінула выцерлі. 12:12 Не стаўце яго побач з сабой, каб, калі ён зрыне вас, ён не паўстаў у тваё месца; і не дазваляй яму сядзець праваруч ад цябе, каб ён не хацеў узяць месца твае, і ты нарэшце ўспомніш мае словы і будзеш укалоты з гэтым. 12:13 Хто пашкадуе заклінальніка, якога ўкусіла змяя, ці іншага, як набліжаюцца дзікія звяры? 12:14 Такім чынам, той, хто ідзе да грэшніка і апаганьваецца з ім у сваіх грахах, будзе шкадаваць? 12:15 Некаторы час ён будзе заставацца з табой, але калі ты пачнеш падаць, ён будзе не марудзіць. 12:16 Вораг гаворыць міла вуснамі, але ў сэрцы ён думае як кіне цябе ў яму: заплача вачыма, а калі знойдзе магчымасць, ён не будзе задаволены крывёй. 12:17 Калі бяда напаткала цябе, ты спачатку знойдзеш яго там; і хоць ён робіць выгляд, што дапамагае табе, але ён падрывае цябе. 12:18 Ён будзе круціць галавой, пляскаць у далоні, шмат шаптаць і мяняцца яго твар.