Псалтыр 141:1 Госпадзе, я клічу Цябе: паспяшайся да мяне; прыслухайся да голасу майго, калі Я плачу да цябе. 141:2 Няхай мая малітва будзе выкладзена перад Табою, як кадзіла; і ўзняцце рукі мае, як вячэрнюю ахвяру. 141:3 Пастаў варту перад вуснамі маімі, Госпадзе; захавай дзьверы вуснаў маіх. 141:4 Не схіляй маё сэрца ні да чаго благога, каб займацца злымі справамі людзі, якія робяць беззаконьне, і няхай я ня ем іхніх прысмакаў. 141:5 Няхай праведнік паб'е мяне; гэта павінна быць ласка: і няхай ён дакарае я; гэта будзе выдатны алей, які не разаб'е мне галавы: бо яшчэ і малітва мая будзе ў іхніх бедствах. 141:6 Калі іх суддзі будуць зрынуты ў камяністых месцах, яны пачуюць мяне словы; бо яны салодкія. 141:7 Нашы косці раскіданы ля вусця магілы, як калі хто разразае і сячэ дровы па зямлі. 141:8 Але вочы мае да Цябе, БОЖА, Госпадзе; пакінуць не мая душа абяздоленая. 141:9 Захавай мяне ад пастак, якія яны расставілі для мяне, і джынаў творцы беззаконня. 141:10 Няхай бязбожнікі патрапяць у свае ўласныя сеткі, а я ўцяку.