Псалтыр
141:1 Госпадзе, я клічу Цябе: паспяшайся да мяне; прыслухайся да голасу майго, калі
Я плачу да цябе.
141:2 Няхай мая малітва будзе выкладзена перад Табою, як кадзіла; і ўзняцце
рукі мае, як вячэрнюю ахвяру.
141:3 Пастаў варту перад вуснамі маімі, Госпадзе; захавай дзьверы вуснаў маіх.
141:4 Не схіляй маё сэрца ні да чаго благога, каб займацца злымі справамі
людзі, якія робяць беззаконьне, і няхай я ня ем іхніх прысмакаў.
141:5 Няхай праведнік паб'е мяне; гэта павінна быць ласка: і няхай ён дакарае
я; гэта будзе выдатны алей, які не разаб'е мне галавы: бо яшчэ
і малітва мая будзе ў іхніх бедствах.
141:6 Калі іх суддзі будуць зрынуты ў камяністых месцах, яны пачуюць мяне
словы; бо яны салодкія.
141:7 Нашы косці раскіданы ля вусця магілы, як калі хто разразае і
сячэ дровы па зямлі.
141:8 Але вочы мае да Цябе, БОЖА, Госпадзе; пакінуць
не мая душа абяздоленая.
141:9 Захавай мяне ад пастак, якія яны расставілі для мяне, і джынаў
творцы беззаконня.
141:10 Няхай бязбожнікі патрапяць у свае ўласныя сеткі, а я ўцяку.