Псалтыр
123:1 Да цябе я падымаю вочы мае, Ты, што жывеш на нябёсах.
123:2 Вось, як вочы слуг глядзяць на рукі сваіх гаспадароў, і
як вочы дзяўчыны на руку гаспадыні; таму нашы вочы чакаюць
Госпаду Богу нашаму, пакуль не памілуецца над намі.
123:3 Злітуйся над намі, Госпадзе, злітуйся над намі, бо мы вельмі
напоўнены пагардай.
123:4 Наша душа надзвычай напоўнена пагардай тых, хто ў
лёгкасць, і з пагардай ганарлівы.