Псалтыр 123:1 Да цябе я падымаю вочы мае, Ты, што жывеш на нябёсах. 123:2 Вось, як вочы слуг глядзяць на рукі сваіх гаспадароў, і як вочы дзяўчыны на руку гаспадыні; таму нашы вочы чакаюць Госпаду Богу нашаму, пакуль не памілуецца над намі. 123:3 Злітуйся над намі, Госпадзе, злітуйся над намі, бо мы вельмі напоўнены пагардай. 123:4 Наша душа надзвычай напоўнена пагардай тых, хто ў лёгкасць, і з пагардай ганарлівы.