Псалтыр
104:1 Дабраславі, душа мая, Госпада. Госпадзе, Божа мой, Ты вельмі вялікі; ты мастацтва
апрануты ў гонар і веліч.
104:2 Хто апранае сябе святлом, як вопраткай, хто распасціраецца
нябёсы, як заслона:
104:3 Хто кладзе бэлькі сваіх пакояў у ваду, хто робіць
атуляе калясьніцу сваю, які ходзіць на крылах ветру.
104:4 Хто стварае духаў сваіх анёлаў; яго міністры палаючы агонь:
104:5 Хто заклаў асновы зямлі, каб яна не была зрушана
калі-небудзь.
104:6 Ты накрыў яго безданню, як вопраткай: вады стаялі
над гарамі.
104:7 Ад Твайго папроку яны ўцяклі; ад голасу грому Твайго яны пабеглі.
104:8 Яны падымаюцца на горы; яны спускаюцца па далінах да месца
якую Ты для іх заснаваў.
104:9 Ты паставіў мяжу, якую яны не могуць перайсці; што яны не паварочваюцца
зноў пакрыць зямлю.
104:10 Ён пасылае крыніцы ў даліны, якія цякуць сярод пагоркаў.
104:11 Яны пояць усіх палявых зьвяроў; дзікія аслы падаюць іх
смага.
104:12 У іх будуць жыць птушкі нябесныя, якія спяваюць
сярод галін.
104:13 Ён палівае пагоркі са сваіх пакояў: зямля насычаецца
плён твораў тваіх.
104:14 Ён прымушае траву расці для быдла, і зёлкі для службы
чалавека: каб ён здабываў ежу з зямлі;
104:15 І віно, якое весяліць сэрца чалавека, і алей, каб зрабіць яго твар
бляск і хлеб, які ўмацоўвае сэрца чалавека.
104:16 Дрэвы Гасподнія поўныя соку; ліванскія кедры, якія ён
пасадзіў;
104:17 Там, дзе птушкі ўюць свае гнёзды: бусел, елка
яе дом.
104:18 Высокія пагоркі - прытулак для дзікіх казлоў; і скалы для ст
коні.
104:19 Ён прызначыў месяц для часоў: сонца ведае свой заход.
104:20 Ты ствараеш цемру, і наступае ноч, у якой усе звяры
лес паўзе далей.
104:21 Маладыя львы рыкаюць за здабычай і шукаюць ежы ў Бога.
104:22 Сонца ўстае, яны збіраюцца разам і кладуцца
свае прытоны.
104:23 Чалавек выходзіць на сваю працу і на сваю працу да вечара.
104:24 Госпадзе, наколькі шматлікія справы Твае! у мудрасьці Ты стварыў іх усіх:
зямля поўная багацьцяў Тваіх.
104:25 Так і гэта вялікае і шырокае мора, у якім поўзаюць незлічоныя рэчы,
як малых, так і вялікіх зьвяроў.
104:26 Ідуць караблі: там левіяфан, якога ты прымусіў гуляць
там.
104:27 Усё гэта чакае цябе; каб Ты мог аддаць ім ежу іхнюю
сезон.
104:28 Тое, што ты даеш ім, яны збіраюцца; ты раскрываеш руку тваю, яны
напоўнены дабром.
104:29 Ты хаваеш твар Твой, яны ўстрывожаныя; Ты забіраеш іх дыханне,
яны паміраюць і вяртаюцца ў пыл свой.
104:30 Ты пасылаеш свой дух, яны ствараюцца, і ты аднаўляеш
аблічча зямлі.
104:31 Слава Гасподняя будзе трываць вечна: Гасподзь будзе радавацца
яго творы.
104:32 Ён глядзіць на зямлю, і яна дрыжыць; ён дакранаецца да пагоркаў, і
яны паляць.
104:33 Я буду спяваць Госпаду, пакуль я жывы: Я буду спяваць хвалу майму
Божа, пакуль я ёсць.
104:34 Маё разважанне пра яго будзе салодкім: я буду радавацца ў Госпадзе.
104:35 Няхай грэшнікі будуць знішчаны з зямлі, а бязбожных ня будзе
больш. Дабраславі, душа мая, Госпада. Хваліце Госпада.