Псалтыр 104:1 Дабраславі, душа мая, Госпада. Госпадзе, Божа мой, Ты вельмі вялікі; ты мастацтва апрануты ў гонар і веліч. 104:2 Хто апранае сябе святлом, як вопраткай, хто распасціраецца нябёсы, як заслона: 104:3 Хто кладзе бэлькі сваіх пакояў у ваду, хто робіць атуляе калясьніцу сваю, які ходзіць на крылах ветру. 104:4 Хто стварае духаў сваіх анёлаў; яго міністры палаючы агонь: 104:5 Хто заклаў асновы зямлі, каб яна не была зрушана калі-небудзь. 104:6 Ты накрыў яго безданню, як вопраткай: вады стаялі над гарамі. 104:7 Ад Твайго папроку яны ўцяклі; ад голасу грому Твайго яны пабеглі. 104:8 Яны падымаюцца на горы; яны спускаюцца па далінах да месца якую Ты для іх заснаваў. 104:9 Ты паставіў мяжу, якую яны не могуць перайсці; што яны не паварочваюцца зноў пакрыць зямлю. 104:10 Ён пасылае крыніцы ў даліны, якія цякуць сярод пагоркаў. 104:11 Яны пояць усіх палявых зьвяроў; дзікія аслы падаюць іх смага. 104:12 У іх будуць жыць птушкі нябесныя, якія спяваюць сярод галін. 104:13 Ён палівае пагоркі са сваіх пакояў: зямля насычаецца плён твораў тваіх. 104:14 Ён прымушае траву расці для быдла, і зёлкі для службы чалавека: каб ён здабываў ежу з зямлі; 104:15 І віно, якое весяліць сэрца чалавека, і алей, каб зрабіць яго твар бляск і хлеб, які ўмацоўвае сэрца чалавека. 104:16 Дрэвы Гасподнія поўныя соку; ліванскія кедры, якія ён пасадзіў; 104:17 Там, дзе птушкі ўюць свае гнёзды: бусел, елка яе дом. 104:18 Высокія пагоркі - прытулак для дзікіх казлоў; і скалы для ст коні. 104:19 Ён прызначыў месяц для часоў: сонца ведае свой заход. 104:20 Ты ствараеш цемру, і наступае ноч, у якой усе звяры лес паўзе далей. 104:21 Маладыя львы рыкаюць за здабычай і шукаюць ежы ў Бога. 104:22 Сонца ўстае, яны збіраюцца разам і кладуцца свае прытоны. 104:23 Чалавек выходзіць на сваю працу і на сваю працу да вечара. 104:24 Госпадзе, наколькі шматлікія справы Твае! у мудрасьці Ты стварыў іх усіх: зямля поўная багацьцяў Тваіх. 104:25 Так і гэта вялікае і шырокае мора, у якім поўзаюць незлічоныя рэчы, як малых, так і вялікіх зьвяроў. 104:26 Ідуць караблі: там левіяфан, якога ты прымусіў гуляць там. 104:27 Усё гэта чакае цябе; каб Ты мог аддаць ім ежу іхнюю сезон. 104:28 Тое, што ты даеш ім, яны збіраюцца; ты раскрываеш руку тваю, яны напоўнены дабром. 104:29 Ты хаваеш твар Твой, яны ўстрывожаныя; Ты забіраеш іх дыханне, яны паміраюць і вяртаюцца ў пыл свой. 104:30 Ты пасылаеш свой дух, яны ствараюцца, і ты аднаўляеш аблічча зямлі. 104:31 Слава Гасподняя будзе трываць вечна: Гасподзь будзе радавацца яго творы. 104:32 Ён глядзіць на зямлю, і яна дрыжыць; ён дакранаецца да пагоркаў, і яны паляць. 104:33 Я буду спяваць Госпаду, пакуль я жывы: Я буду спяваць хвалу майму Божа, пакуль я ёсць. 104:34 Маё разважанне пра яго будзе салодкім: я буду радавацца ў Госпадзе. 104:35 Няхай грэшнікі будуць знішчаны з зямлі, а бязбожных ня будзе больш. Дабраславі, душа мая, Госпада. Хваліце Госпада.