Псалтыр
77:1 Я заклікаў да Бога сваім голасам, нават да Бога сваім голасам; і ён даў
вуха да мяне.
77:2 У дзень бяды маёй я шукаў Госпада;
і не спыняўся: душа мая не хацела суцешыцца.
77:3 Я ўспомніў Бога, і быў занепакоены; Я скардзіўся, і мой дух быў
перагружаны. Сэлах.
77:4 Ты трымаеш мае вочы ў стане няспання: я так занепакоены, што не магу гаварыць.
77:5 Я разглядаў дні даўнія, гады старажытных часоў.
77:6 Я заклікаю ўспомніць сваю песню ўначы: Я маю зносіны са сваімі
сэрца: і дух мой шукаў.
77:7 Гасподзь адкіне назаўжды? і ён больш не будзе спрыяць?
77:8 Яго міласць чыстая знікла назаўжды? няўжо назаўсёды ня спраўдзіцца абяцаньне ягонае?
77:9 Няўжо Бог забыўся быць літасцівым? ці ў гневе ён зачыніў пяшчоту сваю
міласці? Сэлах.
77:10 І я сказаў: «Гэта мая хвароба», але я буду памятаць гады
правіца Усявышняга.
77:11 Я буду памятаць справы Госпада, я буду памятаць вашыя
цуды даўніны.
77:12 Я таксама буду разважаць аб усёй працы тваёй, і гаварыць аб учынках тваіх.
77:13 Шлях Твой, Божа, у сьвятыні: хто такі вялікі Бог, як наш Бог?
77:14 Ты Бог, які чыніць цуды; Ты абвясціў сваю сілу
сярод людзей.
77:15 Ты выкупіў рукой Тваёй народ Твой, сыноў Якава і
Юзаф. Сэлах.
77:16 Вады ўбачылі Цябе, Божа, воды ўбачылі Цябе; яны баяліся: ст
таксама хваляваліся глыбіні.
77:17 Хмары вылілі ваду; нябёсы паслалі гук: Твае стрэлы
таксама выехаў за мяжу.
77:18 Голас грому Твайго быў у небе: маланкі асвятлялі
свет: зямля здрыганулася і скаланулася.
77:19 Твой шлях - у моры, і твой шлях - у вялікіх водах, і твой
сляды не вядомыя.
77:20 Ты вёў народ Твой, як статак, рукою Майсея і Аарона.