Псалтыр 77:1 Я заклікаў да Бога сваім голасам, нават да Бога сваім голасам; і ён даў вуха да мяне. 77:2 У дзень бяды маёй я шукаў Госпада; і не спыняўся: душа мая не хацела суцешыцца. 77:3 Я ўспомніў Бога, і быў занепакоены; Я скардзіўся, і мой дух быў перагружаны. Сэлах. 77:4 Ты трымаеш мае вочы ў стане няспання: я так занепакоены, што не магу гаварыць. 77:5 Я разглядаў дні даўнія, гады старажытных часоў. 77:6 Я заклікаю ўспомніць сваю песню ўначы: Я маю зносіны са сваімі сэрца: і дух мой шукаў. 77:7 Гасподзь адкіне назаўжды? і ён больш не будзе спрыяць? 77:8 Яго міласць чыстая знікла назаўжды? няўжо назаўсёды ня спраўдзіцца абяцаньне ягонае? 77:9 Няўжо Бог забыўся быць літасцівым? ці ў гневе ён зачыніў пяшчоту сваю міласці? Сэлах. 77:10 І я сказаў: «Гэта мая хвароба», але я буду памятаць гады правіца Усявышняга. 77:11 Я буду памятаць справы Госпада, я буду памятаць вашыя цуды даўніны. 77:12 Я таксама буду разважаць аб усёй працы тваёй, і гаварыць аб учынках тваіх. 77:13 Шлях Твой, Божа, у сьвятыні: хто такі вялікі Бог, як наш Бог? 77:14 Ты Бог, які чыніць цуды; Ты абвясціў сваю сілу сярод людзей. 77:15 Ты выкупіў рукой Тваёй народ Твой, сыноў Якава і Юзаф. Сэлах. 77:16 Вады ўбачылі Цябе, Божа, воды ўбачылі Цябе; яны баяліся: ст таксама хваляваліся глыбіні. 77:17 Хмары вылілі ваду; нябёсы паслалі гук: Твае стрэлы таксама выехаў за мяжу. 77:18 Голас грому Твайго быў у небе: маланкі асвятлялі свет: зямля здрыганулася і скаланулася. 77:19 Твой шлях - у моры, і твой шлях - у вялікіх водах, і твой сляды не вядомыя. 77:20 Ты вёў народ Твой, як статак, рукою Майсея і Аарона.