Псалтыр
52:1 Навошта ты хвалішся злосцю, моцны чалавек? дабрыня Божая
трывае пастаянна.
52:2 Твой язык задумвае ліха; як вострая брытва, дзейнічае падманна.
52:3 Ты любіш зло больш, чым дабро; і хутчэй хлусіць, чым гаварыць
праведнасць. Сэлах.
52:4 Ты любіш усе пажыральныя словы, язык падступны.
52:5 Бог таксама знішчыць цябе назаўжды, ён забярэ цябе і
вырві цябе з месца жытла твайго і выкарані цябе з зямлі
жывыя. Сэлах.
52:6 Праведнікі таксама ўбачаць, і спалохаюцца, і будуць смяяцца з яго:
52:7 Вось, гэта чалавек, які не зрабіў Бога сваёй сілай; але верыў у
багаццяў сваіх і ўмацаваўся ў сваёй бязбожнасці.
52:8 Але я, як зялёнае аліўкавае дрэва ў доме Божым: я спадзяюся на
міласэрнасць Божая на векі вечныя.
52:9 Я буду славіць Цябе вечна, таму што Ты зрабіў гэта, і я буду чакаць
на імя Тваё; бо гэта добра перад сьвятымі Тваімі.