Псалтыр 52:1 Навошта ты хвалішся злосцю, моцны чалавек? дабрыня Божая трывае пастаянна. 52:2 Твой язык задумвае ліха; як вострая брытва, дзейнічае падманна. 52:3 Ты любіш зло больш, чым дабро; і хутчэй хлусіць, чым гаварыць праведнасць. Сэлах. 52:4 Ты любіш усе пажыральныя словы, язык падступны. 52:5 Бог таксама знішчыць цябе назаўжды, ён забярэ цябе і вырві цябе з месца жытла твайго і выкарані цябе з зямлі жывыя. Сэлах. 52:6 Праведнікі таксама ўбачаць, і спалохаюцца, і будуць смяяцца з яго: 52:7 Вось, гэта чалавек, які не зрабіў Бога сваёй сілай; але верыў у багаццяў сваіх і ўмацаваўся ў сваёй бязбожнасці. 52:8 Але я, як зялёнае аліўкавае дрэва ў доме Божым: я спадзяюся на міласэрнасць Божая на векі вечныя. 52:9 Я буду славіць Цябе вечна, таму што Ты зрабіў гэта, і я буду чакаць на імя Тваё; бо гэта добра перад сьвятымі Тваімі.