Псалтыр
39:1 Я сказаў: буду сьцерагчыся шляхоў маіх, каб не грашыць языком маім.
будзе трымаць вусны мае аброць, пакуль бязбожнік перада мной.
39:2 Я быў нямы ад цішыні, я маўчаў, нават ад дабра; і мой смутак
быў змяшаны.
39:3 Маё сэрца было гарачым ва мне, пакуль я думаў, што агонь гарэў: тады
гаварыў я сваім языком,
39:4 Госпадзе, дай мне ведаць канец мой і меру дзён маіх, што гэта такое.
каб я ведаў, наколькі я слабы.
39:5 Вось, Ты зрабіў мае дні, як шырыню далоні; а мой узрост такі
нічога перад табою: сапраўды, кожны чалавек у сваім лепшым стане цалкам
марнасць. Сэлах.
39:6 Сапраўды, кожны чалавек ходзіць у марным паказусе;
марна: ён назапашвае багацьце, і ня ведае, хто яго зьбярэ.
39:7 А цяпер, Госпадзе, чаго я чакаю? надзея мая на Цябе.
39:8 Вызвалі мяне ад усіх грахоў маіх; не рабі мяне ганьбай
па-дурному.
39:9 Я быў нямы, я не адчыніў вуснаў маіх; таму што ты зрабіў гэта.
39:10 Адвядзі ад мяне ўдар Твой; ад удару Тваёй рукі я зьнішчаны.
39:11 Калі ты папраўляеш чалавека за беззаконне, ты робіш яго
прыгажосьць зьнішчыць, як моль: сапраўды, кожны чалавек - марнасьць. Сэлах.
39:12 Пачуй малітву маю, Госпадзе, і выслухай енк мой; не маўчы
слёзы мае, бо я прыхадзень у цябе і прыхадзень, як і ўсе мае
бацькі былі.
39:13 О, пашкадуй мяне, каб я мог аднавіць сілы, перш чым пайду адсюль і не знікну
больш.