Псалтыр 22:1 Божа мой, Божа мой, чаму Ты мяне пакінуў? чаму ты так далёка ад дапамагаючы мне, і ад слоў майго рыкання? 22:2 Божа мой, я крычу ўдзень, але Ты не чуеш; і ўначы сезон, і я не маўчу. 22:3 Але ты святы, Ты, які жывеш у славах Ізраіля. 22:4 Нашыя бацькі спадзяваліся на Цябе: яны спадзяваліся, і Ты вызваліў іх. 22:5 Яны клікалі да Цябе, і былі вызвалены; яны спадзяваліся на Цябе, і былі не збянтэжыўся. 22:6 Але я чарвяк, а не чалавек; ганьба людзей і пагарда людзей. 22:7 Усе, хто бачыць мяне, смяюцца з мяне; паківаў галавой, кажучы: 22:8 Ён спадзяваўся на Госпада, што Ён вызваліць яго; бачачы, што ён узрадаваны ім. 22:9 Але ты той, хто ўзяў мяне з улоння маці: ты даў мне надзею калі я быў на грудзях маёй маці. 22:10 Я быў кінуты на Цябе ад улоння маці: Ты Бог мой ад маці маёй жывот. 22:11 Не будзь ад мяне далёка; бо бяда блізка; бо няма каму дапамагчы. 22:12 Шмат быкоў акружылі мяне, моцныя быкі Васанскія акружылі мяне круглы. 22:13 Яны разявілі на мяне пашчы свае, як леў, які прагне і рыкае. 22:14 Я выліўся, як вада, і ўсе косці мае рассыпаліся: сэрца маё падобны на воск; яно растала ў нутры маім. 22:15 Сіла мая высахла, як чарапок; і язык мой прыліп да майго сківіцы; і Ты ўвёў мяне ў пыл сьмерці. 22:16 Бо сабакі атачылі мяне, сход бязбожных акружыў мяне. яны прабілі мае рукі і ногі. 22:17 Я магу назваць усе косці мае: яны глядзяць і глядзяць на мяне. 22:18 Яны падзяляюць Маю вопратку паміж сабой, і кідаюць жэрабя на маё адзенне. 22:19 Але ты не аддаляйся ад мяне, Госпадзе: о мая сіла, спяшаюся табе на дапамогу я. 22:20 Выратуй душу маю ад мяча; мой мілы ад улады сабакі. 22:21 Выратуй мяне ад пашчы льва, бо Ты пачуў мяне ад рагоў аднарогі. 22:22 Я буду абвяшчаць імя Тваё братам маім, пасярод сход буду славіць Цябе. 22:23 Хто баіцца Госпада, хваліце Яго; усё, нашчадкі Якава, праслаўляйце яго; і бойцеся Яго, усё племя Ізраілева. 22:24 Бо ён не пагарджаў і не грэбаваў пакутай пакутных; і не схаваў ад яго аблічча Свайго; але калі ён закрычаў яму, ён чуў. 22:25 Табе будзе хвала мая ў вялікім сходзе; я выканаю абяцанні мае перад тымі, што баяцца Яго. 22:26 Пакорлівыя будуць есьці і насычацца; яны будуць славіць Госпада шукай яго: сэрца тваё будзе жыць вечна. 22:27 Усе канцы сьвету ўспомняць і зьвернуцца да Госпада, і ўсе роды народаў пакланяцца Табе. 22:28 Бо царства належыць Госпаду, і Ён правіцель народаў. 22:29 Усе тлустыя на зямлі будуць есці і пакланяцца, усе, хто ідзе аж да пылу схіліцца перад ім, і ніхто не можа пакінуць у жывых сваіх душа. 22:30 Насеньне будзе служыць яму; гэта будзе залічана Госпаду за а пакалення. 22:31 Яны прыйдуць і будуць абвяшчаць праведнасьць Яго народу, які народзіцца, што ён зрабіў гэта.