Псалтыр
22:1 Божа мой, Божа мой, чаму Ты мяне пакінуў? чаму ты так далёка ад
дапамагаючы мне, і ад слоў майго рыкання?
22:2 Божа мой, я крычу ўдзень, але Ты не чуеш; і ўначы
сезон, і я не маўчу.
22:3 Але ты святы, Ты, які жывеш у славах Ізраіля.
22:4 Нашыя бацькі спадзяваліся на Цябе: яны спадзяваліся, і Ты вызваліў іх.
22:5 Яны клікалі да Цябе, і былі вызвалены; яны спадзяваліся на Цябе, і былі
не збянтэжыўся.
22:6 Але я чарвяк, а не чалавек; ганьба людзей і пагарда
людзей.
22:7 Усе, хто бачыць мяне, смяюцца з мяне;
паківаў галавой, кажучы:
22:8 Ён спадзяваўся на Госпада, што Ён вызваліць яго;
бачачы, што ён узрадаваны ім.
22:9 Але ты той, хто ўзяў мяне з улоння маці: ты даў мне надзею
калі я быў на грудзях маёй маці.
22:10 Я быў кінуты на Цябе ад улоння маці: Ты Бог мой ад маці маёй
жывот.
22:11 Не будзь ад мяне далёка; бо бяда блізка; бо няма каму дапамагчы.
22:12 Шмат быкоў акружылі мяне, моцныя быкі Васанскія акружылі мяне
круглы.
22:13 Яны разявілі на мяне пашчы свае, як леў, які прагне і рыкае.
22:14 Я выліўся, як вада, і ўсе косці мае рассыпаліся: сэрца маё
падобны на воск; яно растала ў нутры маім.
22:15 Сіла мая высахла, як чарапок; і язык мой прыліп да майго
сківіцы; і Ты ўвёў мяне ў пыл сьмерці.
22:16 Бо сабакі атачылі мяне, сход бязбожных акружыў мяне.
яны прабілі мае рукі і ногі.
22:17 Я магу назваць усе косці мае: яны глядзяць і глядзяць на мяне.
22:18 Яны падзяляюць Маю вопратку паміж сабой, і кідаюць жэрабя на маё адзенне.
22:19 Але ты не аддаляйся ад мяне, Госпадзе: о мая сіла, спяшаюся табе на дапамогу
я.
22:20 Выратуй душу маю ад мяча; мой мілы ад улады сабакі.
22:21 Выратуй мяне ад пашчы льва, бо Ты пачуў мяне ад рагоў
аднарогі.
22:22 Я буду абвяшчаць імя Тваё братам маім, пасярод
сход буду славіць Цябе.
22:23 Хто баіцца Госпада, хваліце Яго; усё, нашчадкі Якава, праслаўляйце
яго; і бойцеся Яго, усё племя Ізраілева.
22:24 Бо ён не пагарджаў і не грэбаваў пакутай пакутных;
і не схаваў ад яго аблічча Свайго; але калі ён закрычаў яму, ён
чуў.
22:25 Табе будзе хвала мая ў вялікім сходзе; я выканаю абяцанні мае
перад тымі, што баяцца Яго.
22:26 Пакорлівыя будуць есьці і насычацца; яны будуць славіць Госпада
шукай яго: сэрца тваё будзе жыць вечна.
22:27 Усе канцы сьвету ўспомняць і зьвернуцца да Госпада, і ўсе
роды народаў пакланяцца Табе.
22:28 Бо царства належыць Госпаду, і Ён правіцель народаў.
22:29 Усе тлустыя на зямлі будуць есці і пакланяцца, усе, хто ідзе
аж да пылу схіліцца перад ім, і ніхто не можа пакінуць у жывых сваіх
душа.
22:30 Насеньне будзе служыць яму; гэта будзе залічана Госпаду за а
пакалення.
22:31 Яны прыйдуць і будуць абвяшчаць праведнасьць Яго народу, які
народзіцца, што ён зрабіў гэта.