Псалтыр 17:1 Пачуй справядлівасць, Госпадзе, прыслухайся да плачу майго, пачуй малітву маю, што не сыходзіць з прытворных вуснаў. 17:2 Няхай прысуд мой выйдзе ад прысутнасці Тваёй; няхай вочы твае ўбачаць рэчы, якія роўныя. 17:3 Ты праверыў маё сэрца; Ты наведаў мяне ўначы; ты выпрабоўваў мяне і нічога не знайшоў; Я прызначаны, каб мой рот не пераступаць. 17:4 Словам вуснаў Тваіх я ўтрымаў мяне ад учынкаў людзей шляхі разбуральніка. 17:5 Падтрымлівайце мае крокі на сцежках Тваіх, каб не паслізнуцца сляды мае. 17:6 Я заклікаў Цябе, бо Ты пачуеш мяне, Божа; прыхілі вуха Тваё да мяне і пачуй гаворку маю. 17:7 Выяві сваю цудоўную міласэрнасць, Ты, што ратуеш сваім правам аддай тых, што спадзяюцца на Цябе, ад тых, што паўстаюць супраць іх. 17:8 Захавай мяне, як зрэнку вока, схавай мяне пад ценем крылаў Тваіх, 17:9 Ад бязбожнікаў, якія прыгнятаюць мяне, ад маіх смяротных ворагаў, якія атачаюць мяне аб. 17:10 Яны зачыненыя ў сваім тлушчы; вуснамі сваімі гавораць ганарыста. 17:11 Яны цяпер атачаюць нас у нашых кроках, яны схілілі вочы свае на зямлю; 17:12 Як леў, які прагне сваёй здабычы, і як малады леў хаваюцца ў патаемных месцах. 17:13 Паўстань, Госпадзе, расчаруй яго, кінь яго ўніз; вызвалі маю душу ад бязбожны, які твой меч: 17:14 Ад людзей, якія рука Твая, Госпадзе, ад людзей свету, якія маюць іх доля ў гэтым жыцьці, і чый жывот ты напаўняеш тваім схаваным скарб: яны поўныя дзяцей, а астатняе пакідаюць рэчывы для сваіх дзяцей. 17:15 Што тычыцца мяне, я буду глядзець на твар Твой у праўдзе: я буду задаволены, калі прачнуся, падабенствам Тваім.