Псалтыр
17:1 Пачуй справядлівасць, Госпадзе, прыслухайся да плачу майго, пачуй малітву маю,
што не сыходзіць з прытворных вуснаў.
17:2 Няхай прысуд мой выйдзе ад прысутнасці Тваёй; няхай вочы твае ўбачаць
рэчы, якія роўныя.
17:3 Ты праверыў маё сэрца; Ты наведаў мяне ўначы; ты
выпрабоўваў мяне і нічога не знайшоў; Я прызначаны, каб мой рот
не пераступаць.
17:4 Словам вуснаў Тваіх я ўтрымаў мяне ад учынкаў людзей
шляхі разбуральніка.
17:5 Падтрымлівайце мае крокі на сцежках Тваіх, каб не паслізнуцца сляды мае.
17:6 Я заклікаў Цябе, бо Ты пачуеш мяне, Божа; прыхілі вуха Тваё
да мяне і пачуй гаворку маю.
17:7 Выяві сваю цудоўную міласэрнасць, Ты, што ратуеш сваім правам
аддай тых, што спадзяюцца на Цябе, ад тых, што паўстаюць супраць
іх.
17:8 Захавай мяне, як зрэнку вока, схавай мяне пад ценем крылаў Тваіх,
17:9 Ад бязбожнікаў, якія прыгнятаюць мяне, ад маіх смяротных ворагаў, якія атачаюць мяне
аб.
17:10 Яны зачыненыя ў сваім тлушчы; вуснамі сваімі гавораць ганарыста.
17:11 Яны цяпер атачаюць нас у нашых кроках, яны схілілі вочы свае
на зямлю;
17:12 Як леў, які прагне сваёй здабычы, і як малады леў
хаваюцца ў патаемных месцах.
17:13 Паўстань, Госпадзе, расчаруй яго, кінь яго ўніз; вызвалі маю душу ад
бязбожны, які твой меч:
17:14 Ад людзей, якія рука Твая, Госпадзе, ад людзей свету, якія маюць
іх доля ў гэтым жыцьці, і чый жывот ты напаўняеш тваім схаваным
скарб: яны поўныя дзяцей, а астатняе пакідаюць
рэчывы для сваіх дзяцей.
17:15 Што тычыцца мяне, я буду глядзець на твар Твой у праўдзе: я буду
задаволены, калі прачнуся, падабенствам Тваім.