Аўдзій 1:1 Бачанне Авадыя. Так кажа Гасподзь Бог пра Эдом: Мы маем пачуў чутку ад Госпада, і да іх паслалі пасла паганцы, устаньце, і паўстанем супраць яе ў бітве. 1:2 Вось, Я зрабіў цябе малым сярод народаў: ты вялікі пагарджалі. 1:3 Пыхлівасць твайго сэрца падманула цябе, ты, які жывеш у расколіны скалы, жытло якіх высока; што кажа ў сэрцы сваім, Хто скіне мяне на зямлю? 1:4 Хоць ты ўзвышаешся, як арол, і хоць ты ўладкоўваеш гняздо сярод зорак, адтуль скіну цябе, кажа Гасподзь. 1:5 Калі злодзеі прыйшлі да цябе, калі рабаўнікі ўначы, (як ты адрэзаны!) хіба не кралі б, пакуль не хапіла? калі зборшчыкі вінаграду прыйшлі да цябе, не пакінулі б вінаграду? 1:6 Як даследаваны рэчы Ісава! як яго схаваныя рэчы шукаў! 1:7 Усе людзі твайго саюза прывялі цябе нават да мяжы: людзі, якія былі з табою ў міры, падманулі цябе і перамаглі супраць цябе; тыя, што ядуць твой хлеб, нанеслі табе рану; няма ў ім разумення. 1:8 Я не павінен у той дзень, кажа Гасподзь, нават знішчыць мудрацоў? з Эдома і розум з гары Ісава? 1:9 І твае моцныя людзі, Тэман, будуць у жаху, да канца, што кожны адзін з гары Ісава можа быць адсечаны забойствам. 1:10 За гвалт твой над братам тваім Якавам ганьба пакрые цябе, і ты будзеш знішчаны назаўсёды. 1:11 У той дзень, калі ты стаяў на другім баку, у той дзень, калі чужынцы ўзялі ў палон яго войска, і ўвайшлі чужынцы брамы ягоныя, і кідаў жэрабя на Ерусалім, і ты быў як адзін зь іх. 1:12 Але ты не павінен быў глядзець на дзень твайго брата ў дзень што ён стаў чужым; і не варта было радавацца таму сыны Юды ў дзень іх зьнішчэньня; не варта Ты гаварыў з гонарам у дзень гора. 1:13 Табе не трэба было ўваходзіць у браму майго народа ў той дзень іх бедства; так, ты не павінен быў глядзець на іх пакуты у дзень пагібелі іхняй і не наклалі рукі на маёмасьць іхнюю дзень іх гібелі; 1:14 Таксама не варта было стаяць на скрыжаванні дарогі, каб знішчыць іх яго, што ўцёк; і ты не павінен быў выдаваць іх яго, што застаўся ў дзень бедства. 1:15 Бо дзень Гасподні блізкі для ўсіх народаў, як ты зрабіў, гэта будзе зроблена табе: узнагарода твая вернецца на галаву тваю. 1:16 Бо, як вы пілі на маёй святой гары, так будуць і ўсе язычнікі піць заўсёды, і яны будуць піць, і яны будуць глытаць, і яны будуць, як быццам іх і не было. 1:17 Але на гары Сіён будзе збаўленне, і там будзе святасць; і дом Якава атрымае ўладанні свае. 1:18 І дом Якава будзе агнём, а дом Язэпа - полымем, а дом Ісава - салам, і запаляць у ім, і пажыраць іх; і не застанецца нікога з дому Ісава; бо Гасподзь сказаў гэта. 1:19 І тыя з поўдня будуць валодаць гарой Ісава; і яны з знішчыць Філістымлянаў, і яны валодаюць палямі Яфрэмавымі і палі Самарыі, а Веньямін завалодае Галаадам. 1:20 І палон гэтага войска сыноў Ізраілевых будзе валодаць у Хананэяў аж да Сарэпты; і палон а Ерусалім, які ў Сэфарадзе, будзе валодаць паўднёвымі гарадамі. 1:21 І выратавальнікі ўзыдуць на гару Сіён, каб судзіць гару Ісава; і царства будзе Госпаду.