Аўдзій
1:1 Бачанне Авадыя. Так кажа Гасподзь Бог пра Эдом: Мы маем
пачуў чутку ад Госпада, і да іх паслалі пасла
паганцы, устаньце, і паўстанем супраць яе ў бітве.
1:2 Вось, Я зрабіў цябе малым сярод народаў: ты вялікі
пагарджалі.
1:3 Пыхлівасць твайго сэрца падманула цябе, ты, які жывеш у
расколіны скалы, жытло якіх высока; што кажа ў сэрцы сваім,
Хто скіне мяне на зямлю?
1:4 Хоць ты ўзвышаешся, як арол, і хоць ты ўладкоўваеш гняздо
сярод зорак, адтуль скіну цябе, кажа Гасподзь.
1:5 Калі злодзеі прыйшлі да цябе, калі рабаўнікі ўначы, (як ты адрэзаны!)
хіба не кралі б, пакуль не хапіла? калі зборшчыкі вінаграду
прыйшлі да цябе, не пакінулі б вінаграду?
1:6 Як даследаваны рэчы Ісава! як яго схаваныя рэчы
шукаў!
1:7 Усе людзі твайго саюза прывялі цябе нават да мяжы:
людзі, якія былі з табою ў міры, падманулі цябе і перамаглі
супраць цябе; тыя, што ядуць твой хлеб, нанеслі табе рану;
няма ў ім разумення.
1:8 Я не павінен у той дзень, кажа Гасподзь, нават знішчыць мудрацоў?
з Эдома і розум з гары Ісава?
1:9 І твае моцныя людзі, Тэман, будуць у жаху, да канца, што кожны
адзін з гары Ісава можа быць адсечаны забойствам.
1:10 За гвалт твой над братам тваім Якавам ганьба пакрые цябе, і
ты будзеш знішчаны назаўсёды.
1:11 У той дзень, калі ты стаяў на другім баку, у той дзень, калі
чужынцы ўзялі ў палон яго войска, і ўвайшлі чужынцы
брамы ягоныя, і кідаў жэрабя на Ерусалім, і ты быў як адзін зь іх.
1:12 Але ты не павінен быў глядзець на дзень твайго брата ў дзень
што ён стаў чужым; і не варта было радавацца таму
сыны Юды ў дзень іх зьнішчэньня; не варта
Ты гаварыў з гонарам у дзень гора.
1:13 Табе не трэба было ўваходзіць у браму майго народа ў той дзень
іх бедства; так, ты не павінен быў глядзець на іх пакуты
у дзень пагібелі іхняй і не наклалі рукі на маёмасьць іхнюю
дзень іх гібелі;
1:14 Таксама не варта было стаяць на скрыжаванні дарогі, каб знішчыць іх
яго, што ўцёк; і ты не павінен быў выдаваць іх
яго, што застаўся ў дзень бедства.
1:15 Бо дзень Гасподні блізкі для ўсіх народаў, як ты зрабіў,
гэта будзе зроблена табе: узнагарода твая вернецца на галаву тваю.
1:16 Бо, як вы пілі на маёй святой гары, так будуць і ўсе язычнікі
піць заўсёды, і яны будуць піць, і яны будуць глытаць,
і яны будуць, як быццам іх і не было.
1:17 Але на гары Сіён будзе збаўленне, і там будзе святасць;
і дом Якава атрымае ўладанні свае.
1:18 І дом Якава будзе агнём, а дом Язэпа - полымем,
а дом Ісава - салам, і запаляць у ім, і
пажыраць іх; і не застанецца нікога з дому Ісава;
бо Гасподзь сказаў гэта.
1:19 І тыя з поўдня будуць валодаць гарой Ісава; і яны з
знішчыць Філістымлянаў, і яны валодаюць палямі Яфрэмавымі і
палі Самарыі, а Веньямін завалодае Галаадам.
1:20 І палон гэтага войска сыноў Ізраілевых будзе валодаць
у Хананэяў аж да Сарэпты; і палон а
Ерусалім, які ў Сэфарадзе, будзе валодаць паўднёвымі гарадамі.
1:21 І выратавальнікі ўзыдуць на гару Сіён, каб судзіць гару Ісава; і
царства будзе Госпаду.