Лічбы
5:1 І сказаў Гасподзь Майсею, кажучы:
5:2 Загадай сынам Ізраілевым, каб яны вывелі ўсіх з лагера
пракажоны, і кожны, хто мае цечу, і кожны, хто апаганены
мёртвы:
5:3 Як мужчына, так і жанчына вы павінны вылучыць, па-за лагера вы павінны выставіць
іх; каб яны не апаганьвалі табараў сваіх, сярод якіх Я жыву.
5:4 І сыны Ізраілевыя зрабілі так, і выгналі іх з табара
гаварыў Гасподзь Майсею, так і зрабілі сыны Ізраілевыя.
5:5 І сказаў Гасподзь Майсею, кажучы:
5:6 Скажы сынам Ізраілевым, калі мужчына ці жанчына здзейсніць што-небудзь
грэх, які ўчыняюць людзі, учыняючы злачынства супроць Госпада і таго чалавека
быць вінаватым;
5:7 Затым яны павінны прызнацца ў граху, які яны зрабілі, і ён павінен
заплаціце за віну яго галоўным і дадайце да гэтага
пятую частку і аддай таму, супраць каго мае
парушаны.
5:8 Але калі ў чалавека няма сваякоў, каб заплаціць за правіну, няхай
грэх павінен быць аддадзены Госпаду, сьвятару; побач з
барана ачышчэньня, якім будзе зроблена ачышчэньне за яго.
5:9 І кожная ахвяра з усіх святых рэчаў сыноў Ізраілевых,
што яны прынясуць сьвятару, належыць яму.
5:10 І тое, што прысвячаецца кожнаму чалавеку, належыць яму: усё, што чалавек дае
сьвятару, гэта будзе яму.
5:11 І сказаў Гасподзь Майсею, кажучы:
5:12 Гавары з сынамі Ізраіля, і скажы ім, калі хто-небудзь жонка
адыйдзі і ўчыні супраць яго злачынства,
5:13 І чалавек ляжыць з ёй цялесна, і гэта будзе схавана ад вачэй яе
мужа, і будзе трымацца побач, і апаганіцца яна, і ня будзе сьведкі
супроць яе, і яна не трымаецца на звычаі;
5:14 І дух рэўнасці ахапіў яго, і ён стаў раўнаваць сваю жонку,
і яна апаганіцца, або калі дух рэўнасці сыдзе на яго, і ён
раўнаваць жонку сваю, і яна не апаганьвацца;
5:15 Тады чалавек павінен прывесці сваю жонку да святара, і ён павінен прывесці
прынашэньне яе за яе: дзясятая частка эфы ячменнай мукі; ён
ня палівайце на яго алею і не паклаў на яго ладану; бо гэта ан
ахвяра рэўнасці, ахвяра памяці, якая прыносіць беззаконне
памяць.
5:16 І святар падвядзе яе і паставіць перад Госпадам.
5:17 І святар возьме святую ваду ў гліняны посуд; і з
пыл, які на падлозе скініі, возьме сьвятар і
пакласці ў ваду:
5:18 І святар паставіць жанчыну перад Госпадам, і адкрые
галаву жанчыны, і паклаў ахвяру памяці ў рукі яе, што ёсьць
і хай будзе ў сьвятара горкае ў руцэ ягонай
вада, якая выклікае праклён:
5:19 І святар павінен даць ёй клятву, і скажа жанчыне, Калі
ніхто не ляжаў з табою, і калі ты не сышоў у бок
нячыстасьць зь іншым замест мужа, будзь вольная ад гэтага
горкая вада, якая выклікае праклён:
5:20 Але калі вы пайшлі да іншага замест вашага мужа, і калі
ты апаганілася, і нехта ляжаў з табою побач з мужам тваім.
5:21 Затым святар абавязае жанчыну клятвай праклёну, і
сьвятар скажа жанчыне: хай учыніць цябе Гасподзь праклёнам і прысягаю
сярод народа твайго, калі Гасподзь зробіць гніллю сьцягно тваё і тваё
жывот надзімацца;
5:22 І гэтая вада, якая выклікае праклён, пойдзе ў твае вантробы, каб зрабіць
жывот твой, каб раздуўся, і сьцягно тваё, каб згніла, і скажа жанчына: амін!
амін.
5:23 І святар павінен запісаць гэтыя праклёны ў кнігу, і ён павінен выцерці
іх з горкай вадой:
5:24 І ён павінен напаіць жанчыну горкай вадой, якая выклікае
праклён: і вада, якая выклікае праклён, увойдзе ў яе, і
стаць горкім.
5:25 Затым святар возьме ахвяру рэўнасці з жанчыны
рукою, і будзе махаць ахвярай перад Госпадам і прыносіць яе на
алтар:
5:26 І святар возьме жменю ахвяры, нават памяці
і спаліць гэта на ахвярніку, а потым прывядзе жанчыну
піць ваду.
5:27 І калі ён напоіць яе вадой, яна ачуняе
перадаць, што, калі яна апаганілася, і зграшылі супраць яе
мужа, каб вада, якая выклікае праклён, увайшла ў яе, і
стане горкім, і жывот яе надзьмуцца, і сьцягно яе згніе; і
жанчына будзе праклёнам у народзе сваім.
5:28 І калі жанчына не апаганеная, але чыстая; тады яна будзе свабоднай,
і зачне насеньне.
5:29 Гэта закон аб рэўнасці, калі жонка разыходзіцца з іншым
замест мужа свайго і апаганена;
5:30 Ці калі дух рэўнасці прыходзіць на яго, і ён будзе раўнаваць
жонку сваю, і паставіць жанчыну перад Госпадам, а сьвятар
выканай над ёю ўвесь гэты закон.
5:31 Тады мужчына будзе невінаваты ў беззаконні, а гэтая жанчына будзе нараджаць
яе беззаконне.