Лічбы 5:1 І сказаў Гасподзь Майсею, кажучы: 5:2 Загадай сынам Ізраілевым, каб яны вывелі ўсіх з лагера пракажоны, і кожны, хто мае цечу, і кожны, хто апаганены мёртвы: 5:3 Як мужчына, так і жанчына вы павінны вылучыць, па-за лагера вы павінны выставіць іх; каб яны не апаганьвалі табараў сваіх, сярод якіх Я жыву. 5:4 І сыны Ізраілевыя зрабілі так, і выгналі іх з табара гаварыў Гасподзь Майсею, так і зрабілі сыны Ізраілевыя. 5:5 І сказаў Гасподзь Майсею, кажучы: 5:6 Скажы сынам Ізраілевым, калі мужчына ці жанчына здзейсніць што-небудзь грэх, які ўчыняюць людзі, учыняючы злачынства супроць Госпада і таго чалавека быць вінаватым; 5:7 Затым яны павінны прызнацца ў граху, які яны зрабілі, і ён павінен заплаціце за віну яго галоўным і дадайце да гэтага пятую частку і аддай таму, супраць каго мае парушаны. 5:8 Але калі ў чалавека няма сваякоў, каб заплаціць за правіну, няхай грэх павінен быць аддадзены Госпаду, сьвятару; побач з барана ачышчэньня, якім будзе зроблена ачышчэньне за яго. 5:9 І кожная ахвяра з усіх святых рэчаў сыноў Ізраілевых, што яны прынясуць сьвятару, належыць яму. 5:10 І тое, што прысвячаецца кожнаму чалавеку, належыць яму: усё, што чалавек дае сьвятару, гэта будзе яму. 5:11 І сказаў Гасподзь Майсею, кажучы: 5:12 Гавары з сынамі Ізраіля, і скажы ім, калі хто-небудзь жонка адыйдзі і ўчыні супраць яго злачынства, 5:13 І чалавек ляжыць з ёй цялесна, і гэта будзе схавана ад вачэй яе мужа, і будзе трымацца побач, і апаганіцца яна, і ня будзе сьведкі супроць яе, і яна не трымаецца на звычаі; 5:14 І дух рэўнасці ахапіў яго, і ён стаў раўнаваць сваю жонку, і яна апаганіцца, або калі дух рэўнасці сыдзе на яго, і ён раўнаваць жонку сваю, і яна не апаганьвацца; 5:15 Тады чалавек павінен прывесці сваю жонку да святара, і ён павінен прывесці прынашэньне яе за яе: дзясятая частка эфы ячменнай мукі; ён ня палівайце на яго алею і не паклаў на яго ладану; бо гэта ан ахвяра рэўнасці, ахвяра памяці, якая прыносіць беззаконне памяць. 5:16 І святар падвядзе яе і паставіць перад Госпадам. 5:17 І святар возьме святую ваду ў гліняны посуд; і з пыл, які на падлозе скініі, возьме сьвятар і пакласці ў ваду: 5:18 І святар паставіць жанчыну перад Госпадам, і адкрые галаву жанчыны, і паклаў ахвяру памяці ў рукі яе, што ёсьць і хай будзе ў сьвятара горкае ў руцэ ягонай вада, якая выклікае праклён: 5:19 І святар павінен даць ёй клятву, і скажа жанчыне, Калі ніхто не ляжаў з табою, і калі ты не сышоў у бок нячыстасьць зь іншым замест мужа, будзь вольная ад гэтага горкая вада, якая выклікае праклён: 5:20 Але калі вы пайшлі да іншага замест вашага мужа, і калі ты апаганілася, і нехта ляжаў з табою побач з мужам тваім. 5:21 Затым святар абавязае жанчыну клятвай праклёну, і сьвятар скажа жанчыне: хай учыніць цябе Гасподзь праклёнам і прысягаю сярод народа твайго, калі Гасподзь зробіць гніллю сьцягно тваё і тваё жывот надзімацца; 5:22 І гэтая вада, якая выклікае праклён, пойдзе ў твае вантробы, каб зрабіць жывот твой, каб раздуўся, і сьцягно тваё, каб згніла, і скажа жанчына: амін! амін. 5:23 І святар павінен запісаць гэтыя праклёны ў кнігу, і ён павінен выцерці іх з горкай вадой: 5:24 І ён павінен напаіць жанчыну горкай вадой, якая выклікае праклён: і вада, якая выклікае праклён, увойдзе ў яе, і стаць горкім. 5:25 Затым святар возьме ахвяру рэўнасці з жанчыны рукою, і будзе махаць ахвярай перад Госпадам і прыносіць яе на алтар: 5:26 І святар возьме жменю ахвяры, нават памяці і спаліць гэта на ахвярніку, а потым прывядзе жанчыну піць ваду. 5:27 І калі ён напоіць яе вадой, яна ачуняе перадаць, што, калі яна апаганілася, і зграшылі супраць яе мужа, каб вада, якая выклікае праклён, увайшла ў яе, і стане горкім, і жывот яе надзьмуцца, і сьцягно яе згніе; і жанчына будзе праклёнам у народзе сваім. 5:28 І калі жанчына не апаганеная, але чыстая; тады яна будзе свабоднай, і зачне насеньне. 5:29 Гэта закон аб рэўнасці, калі жонка разыходзіцца з іншым замест мужа свайго і апаганена; 5:30 Ці калі дух рэўнасці прыходзіць на яго, і ён будзе раўнаваць жонку сваю, і паставіць жанчыну перад Госпадам, а сьвятар выканай над ёю ўвесь гэты закон. 5:31 Тады мужчына будзе невінаваты ў беззаконні, а гэтая жанчына будзе нараджаць яе беззаконне.