Ёна 4:1 Але гэта вельмі не спадабалася Ёну, і ён вельмі раззлаваўся. 4:2 І маліўся ён Госпаду, кажучы: «Я прашу Цябе, Госпадзе, не было гэта кажучы, калі я быў яшчэ ў сваёй краіне? Таму я ўцёк раней да Тарсіс, бо я ведаў, што Ты Бог літасцівы і міласэрны, марудлівы гнеў і міласць вялікая, і пакаюся ў зле. 4:3 Таму цяпер, Госпадзе, вазьмі, прашу Цябе, жыццё маё ад мяне; бо гэта лепш мне памерці, чым жыць. 4:4 Тады сказаў Гасподзь: «Ты маеш права гневацца?» 4:5 І Ёна выйшаў з горада і сеў на ўсходнім баку горада, і зрабіў яму будку і сядзеў пад ёй у цяні, пакуль не мог паглядзець, што будзе з горадам. 4:6 І падрыхтаваў Гасподзь Бог гарбуз, і ён узышоў над Ёнай, каб гэта было ценем над галавой ягонай, каб пазбавіць яго ад гора ягонага. І Ёна вельмі ўзрадаваўся гарбузу. 4:7 Але Бог падрыхтаваў чарвяка, калі ўзышла раніца на наступны дзень, і ён пабіў гарбуз, які засох. 4:8 І сталася, калі ўзышло сонца, Бог падрыхтаваў а моцны ўсходні вецер; і сонца запаліла ў галаву Ёны, што ён страціў прытомнасьць і жадаў у сабе памерці, кажучы: лепш для мяне памерці, чым жыць. 4:9 І сказаў Бог Ёну: ці добра ты гневаешся за гарбуз? І ён сказаў: добра раблю, што гневаюся нават да смерці. 4:10 Тады сказаў Гасподзь: «Ты пашкадаваў гарбуз, за які ты не працаваў і не спрыяў росту; які прыйшоў у ноч, і загінуў за ноч: 4:11 І я не павінен пашкадаваць Нінэвію, гэты вялікі горад, у якім больш за шэсьцьдзесят тысяч людзей, якія ня могуць адрозьніць сваёй правай рукі і іх левая рука; а таксама шмат буйной рагатай жывёлы?