Ёна
4:1 Але гэта вельмі не спадабалася Ёну, і ён вельмі раззлаваўся.
4:2 І маліўся ён Госпаду, кажучы: «Я прашу Цябе, Госпадзе, не было гэта
кажучы, калі я быў яшчэ ў сваёй краіне? Таму я ўцёк раней да
Тарсіс, бо я ведаў, што Ты Бог літасцівы і міласэрны, марудлівы
гнеў і міласць вялікая, і пакаюся ў зле.
4:3 Таму цяпер, Госпадзе, вазьмі, прашу Цябе, жыццё маё ад мяне; бо гэта
лепш мне памерці, чым жыць.
4:4 Тады сказаў Гасподзь: «Ты маеш права гневацца?»
4:5 І Ёна выйшаў з горада і сеў на ўсходнім баку горада, і
зрабіў яму будку і сядзеў пад ёй у цяні, пакуль не мог
паглядзець, што будзе з горадам.
4:6 І падрыхтаваў Гасподзь Бог гарбуз, і ён узышоў над Ёнай,
каб гэта было ценем над галавой ягонай, каб пазбавіць яго ад гора ягонага.
І Ёна вельмі ўзрадаваўся гарбузу.
4:7 Але Бог падрыхтаваў чарвяка, калі ўзышла раніца на наступны дзень, і ён пабіў
гарбуз, які засох.
4:8 І сталася, калі ўзышло сонца, Бог падрыхтаваў а
моцны ўсходні вецер; і сонца запаліла ў галаву Ёны, што ён
страціў прытомнасьць і жадаў у сабе памерці, кажучы: лепш для мяне
памерці, чым жыць.
4:9 І сказаў Бог Ёну: ці добра ты гневаешся за гарбуз? І ён
сказаў: добра раблю, што гневаюся нават да смерці.
4:10 Тады сказаў Гасподзь: «Ты пашкадаваў гарбуз, за які ты
не працаваў і не спрыяў росту; які прыйшоў у ноч, і
загінуў за ноч:
4:11 І я не павінен пашкадаваць Нінэвію, гэты вялікі горад, у якім больш за
шэсьцьдзесят тысяч людзей, якія ня могуць адрозьніць сваёй правай рукі
і іх левая рука; а таксама шмат буйной рагатай жывёлы?