Ёна
2:1 І маліўся Ёна Госпаду Богу свайму з чэрава рыбы,
2:2 І сказаў: «Я заклікаў да Госпада ў пакутах маіх, і Ён
пачуў мяне; з чэрава пекла крыкнуў я, і Ты пачуў голас мой.
2:3 Бо ты кінуў мяне ў бездань, у сярэдзіну мораў; і
паводкі акружылі мяне: усе плыні Твае і хвалі Твае прайшлі нада мною.
2:4 Тады я сказаў: Я адхілены ад вачэй тваіх; але я зноў пагляджу ў бок
сьвяты храм Твой.
2:5 Вады акружылі мяне, аж да душы: глыбіня закрыла мяне
навокал пустазелле ахінула галаву маю.
2:6 Я спусціўся да падножжа гор; зямля з кратамі яе была
пра мяне назаўсёды: але Ты вызваліў жыццё маё ад тленнасці, О
ГОСПАДЗЕ, Божа мой.
2:7 Калі душа мая знемагла ўва мне, я ўспомніў пра Госпада, і малітва мая прыйшла
да Цябе, у сьвяты храм Твой.
2:8 Тыя, хто назірае за ілжывай марнасцю, адмаўляюцца ад уласнай міласэрнасці.
2:9 Але я буду ахвяраваць табе з голасам падзякі; я буду
аддаць тое, што я абяцаў. Выратаванне - ад ГОСПАДА.
2:10 І сказаў Гасподзь рыбе, і яна вырвала Ёну на сухую
зямлі.