Ёна 2:1 І маліўся Ёна Госпаду Богу свайму з чэрава рыбы, 2:2 І сказаў: «Я заклікаў да Госпада ў пакутах маіх, і Ён пачуў мяне; з чэрава пекла крыкнуў я, і Ты пачуў голас мой. 2:3 Бо ты кінуў мяне ў бездань, у сярэдзіну мораў; і паводкі акружылі мяне: усе плыні Твае і хвалі Твае прайшлі нада мною. 2:4 Тады я сказаў: Я адхілены ад вачэй тваіх; але я зноў пагляджу ў бок сьвяты храм Твой. 2:5 Вады акружылі мяне, аж да душы: глыбіня закрыла мяне навокал пустазелле ахінула галаву маю. 2:6 Я спусціўся да падножжа гор; зямля з кратамі яе была пра мяне назаўсёды: але Ты вызваліў жыццё маё ад тленнасці, О ГОСПАДЗЕ, Божа мой. 2:7 Калі душа мая знемагла ўва мне, я ўспомніў пра Госпада, і малітва мая прыйшла да Цябе, у сьвяты храм Твой. 2:8 Тыя, хто назірае за ілжывай марнасцю, адмаўляюцца ад уласнай міласэрнасці. 2:9 Але я буду ахвяраваць табе з голасам падзякі; я буду аддаць тое, што я абяцаў. Выратаванне - ад ГОСПАДА. 2:10 І сказаў Гасподзь рыбе, і яна вырвала Ёну на сухую зямлі.