Праца
32:1 Такім чынам, гэтыя тры чалавекі перасталі адказваць Ёву, таму што ён быў справядлівы ў сваім
уласныя вочы.
32:2 Тады загарэўся гнеў Эліуя, сына Варахілавага, Бузіцяніна, з
род Рама: на Ёва запалаў гнеў ягоны, бо ён
апраўдаў сябе, а не Бога.
32:3 Таксама яго гнеў запалаў супраць трох яго сяброў, таму што яны мелі
не знайшоў адказу, але ўсё ж асудзіў Ёва.
32:4 Цяпер Эліуй чакаў, пакуль Ёў сказаў, таму што яны былі старэйшыя за
ён.
32:5 Калі Эліуй убачыў, што няма адказу ў вуснах гэтых трох чалавек,
тады запалаў гнеў ягоны.
32:6 І адказваў Эліуй, сын Варахіла, Бузіцянін, і сказаў: я малады,
і вы вельмі старыя; таму я баяўся і не адважыўся паказаць вам сваё
меркаванне.
32:7 Я сказаў: Дні павінны гаварыць, і мноства гадоў павінна вучыць мудрасці.
32:8 Але ёсць дух у чалавеку, і натхненне Усемагутнага дае
іх разуменне.
32:9 Вялікія людзі не заўсёды мудрыя, і старыя не разумеюць права.
32:10 Таму я сказаў: паслухай мяне; Я таксама выкажу сваё меркаванне.
32:11 Вось, я чакаў вашых слоў; Я прыслухаўся да вашых прычын, пакуль вы
шукалі, што сказаць.
32:12 Так, я клапаціўся пра вас, і вось, не было ніводнага з вас,
пераканаў Ёва, або што адказала на яго словы:
32:13 Каб вы не сказалі: мы знайшлі мудрасць;
не чалавек.
32:14 Цяпер ён не скіраваў свае словы супраць мяне, і я не буду адказваць яму
з вашымі прамовамі.
32:15 Яны былі здзіўлены, яны больш не адказвалі, яны перасталі гаварыць.
32:16 Калі я чакаў, (бо яны не гаварылі, але стаялі на месцы і не адказалі
больш;)
32:17 Я сказаў: я таксама адкажу сваю частку, я таксама пакажу сваё меркаванне.
32:18 Бо я поўны матэрыі, дух ува мне стрымлівае мяне.
32:19 Вось, жывот мой, як віно, якое не мае ветру; ён гатовы лопнуць
як новыя бутэлькі.
32:20 Я буду гаварыць, каб я мог асвяжыцца; я адкрыю свае вусны і адкажу.
32:21 Не дазваляйце мне прымаць нікога і не даваць
пахвальныя тытулы для чалавека.
32:22 Бо я не ўмею даваць ліслівых тытулаў; пры гэтым мой стваральнік будзе
хутка забяры мяне.