Праца 32:1 Такім чынам, гэтыя тры чалавекі перасталі адказваць Ёву, таму што ён быў справядлівы ў сваім уласныя вочы. 32:2 Тады загарэўся гнеў Эліуя, сына Варахілавага, Бузіцяніна, з род Рама: на Ёва запалаў гнеў ягоны, бо ён апраўдаў сябе, а не Бога. 32:3 Таксама яго гнеў запалаў супраць трох яго сяброў, таму што яны мелі не знайшоў адказу, але ўсё ж асудзіў Ёва. 32:4 Цяпер Эліуй чакаў, пакуль Ёў сказаў, таму што яны былі старэйшыя за ён. 32:5 Калі Эліуй убачыў, што няма адказу ў вуснах гэтых трох чалавек, тады запалаў гнеў ягоны. 32:6 І адказваў Эліуй, сын Варахіла, Бузіцянін, і сказаў: я малады, і вы вельмі старыя; таму я баяўся і не адважыўся паказаць вам сваё меркаванне. 32:7 Я сказаў: Дні павінны гаварыць, і мноства гадоў павінна вучыць мудрасці. 32:8 Але ёсць дух у чалавеку, і натхненне Усемагутнага дае іх разуменне. 32:9 Вялікія людзі не заўсёды мудрыя, і старыя не разумеюць права. 32:10 Таму я сказаў: паслухай мяне; Я таксама выкажу сваё меркаванне. 32:11 Вось, я чакаў вашых слоў; Я прыслухаўся да вашых прычын, пакуль вы шукалі, што сказаць. 32:12 Так, я клапаціўся пра вас, і вось, не было ніводнага з вас, пераканаў Ёва, або што адказала на яго словы: 32:13 Каб вы не сказалі: мы знайшлі мудрасць; не чалавек. 32:14 Цяпер ён не скіраваў свае словы супраць мяне, і я не буду адказваць яму з вашымі прамовамі. 32:15 Яны былі здзіўлены, яны больш не адказвалі, яны перасталі гаварыць. 32:16 Калі я чакаў, (бо яны не гаварылі, але стаялі на месцы і не адказалі больш;) 32:17 Я сказаў: я таксама адкажу сваю частку, я таксама пакажу сваё меркаванне. 32:18 Бо я поўны матэрыі, дух ува мне стрымлівае мяне. 32:19 Вось, жывот мой, як віно, якое не мае ветру; ён гатовы лопнуць як новыя бутэлькі. 32:20 Я буду гаварыць, каб я мог асвяжыцца; я адкрыю свае вусны і адкажу. 32:21 Не дазваляйце мне прымаць нікога і не даваць пахвальныя тытулы для чалавека. 32:22 Бо я не ўмею даваць ліслівых тытулаў; пры гэтым мой стваральнік будзе хутка забяры мяне.