Праца 17:1 Дыханне маё сапсаванае, дні мае скончыліся, магілы гатовыя для мяне. 17:2 Ці няма са мною насмешнікаў? і вока Маё не трымаецца на іх правакацыя? 17:3 Ляжы цяпер, дай мяне ў паруку перад табою; хто той, што ўдарыць рукі са мной? 17:4 Бо ты схаваў іх сэрца ад разумення; не ўзвышаць іх. 17:5 Той, хто лісліва кажа сваім сябрам, нават вачам сваіх дзяцей не атрымаецца. 17:6 Ён таксама зрабіў мяне словам народа; а раней я быў а табрэт. 17:7 Вока маё таксама пацьмянела ад смутку, і ўсе члены мае як а цень. 17:8 Справядлівыя людзі будуць здзіўлены гэтым, і нявінныя будуць хвалявацца сябе супраць крывадушніка. 17:9 Праведнік таксама будзе трымацца свайго шляху, і той, хто мае чыстыя рукі будзе мацней і мацней. 17:10 Але што тычыцца вас усіх, вярніцеся і прыходзьце зараз, бо я не магу знайсці ніводнага мудры сярод вас. 17:11 Дні мае прайшлі, мэты мае зламаныя, нават думкі мае сэрца. 17:12 Яны мяняюць ноч на дзень: святло кароткае з-за цемры. 17:13 Калі я чакаю, магіла - гэта мой дом: я засцілаю ложак свой у цемры. 17:14 Я сказаў тлену: ты мой бацька; чарвяку ты мой маці, і мая сястра. 17:15 І дзе цяпер мая надзея? што да маёй надзеі, хто ўбачыць яе? 17:16 Яны сыдуць у краты ямы, калі наш сумесны адпачынак будзе ў пыл.