Праца
17:1 Дыханне маё сапсаванае, дні мае скончыліся, магілы гатовыя для мяне.
17:2 Ці няма са мною насмешнікаў? і вока Маё не трымаецца на іх
правакацыя?
17:3 Ляжы цяпер, дай мяне ў паруку перад табою; хто той, што ўдарыць
рукі са мной?
17:4 Бо ты схаваў іх сэрца ад разумення;
не ўзвышаць іх.
17:5 Той, хто лісліва кажа сваім сябрам, нават вачам сваіх дзяцей
не атрымаецца.
17:6 Ён таксама зрабіў мяне словам народа; а раней я быў а
табрэт.
17:7 Вока маё таксама пацьмянела ад смутку, і ўсе члены мае як а
цень.
17:8 Справядлівыя людзі будуць здзіўлены гэтым, і нявінныя будуць хвалявацца
сябе супраць крывадушніка.
17:9 Праведнік таксама будзе трымацца свайго шляху, і той, хто мае чыстыя рукі
будзе мацней і мацней.
17:10 Але што тычыцца вас усіх, вярніцеся і прыходзьце зараз, бо я не магу знайсці ніводнага
мудры сярод вас.
17:11 Дні мае прайшлі, мэты мае зламаныя, нават думкі мае
сэрца.
17:12 Яны мяняюць ноч на дзень: святло кароткае з-за цемры.
17:13 Калі я чакаю, магіла - гэта мой дом: я засцілаю ложак свой у цемры.
17:14 Я сказаў тлену: ты мой бацька; чарвяку ты мой
маці, і мая сястра.
17:15 І дзе цяпер мая надзея? што да маёй надзеі, хто ўбачыць яе?
17:16 Яны сыдуць у краты ямы, калі наш сумесны адпачынак будзе ў
пыл.