Ерамія
37:1 І зацараваў Сэдэкія, сын Ёсіі, замест Ханіі, сына
Ёакім, якога Навухаданосар, цар Вавілонскі, паставіў царом у зямлі
Юда.
37:2 Але ні ён, ні яго слугі, ні людзі зямлі не зрабілі
слухайся слоў Госпада, якія Ён сказаў праз прарока
Ерамія.
37:3 І цар Сэдэкія паслаў Егухала, сына Шэлэміі і Сафоніі
сын Маасэі сьвятар да прарока Ераміі, кажучы: маліся цяпер
Госпаду Богу нашаму за нас.
37:4 І Ерамія ўваходзіў і выйшаў сярод людзей, бо яны не паставілі
яго ў турму.
37:5 Затым войска фараона выйшла з Егіпта, і калі Халдэі
што абложаны Ерусалім пачуў вестку пра іх, яны адышлі
Ерусалім.
37:6 І было слова Гасподняе да прарока Ераміі:
37:7 Так кажа Гасподзь, Бог Ізраілеў: Так скажаце цару
Юда, які паслаў вас да мяне спытацца ў мяне; Вось, войска фараона,
якія выйшлі на дапамогу вам, вернуцца ў Егіпет у сваю ўласнасць
зямлі.
37:8 І Халдэі зноў прыйдуць і будуць змагацца супраць гэтага горада, і
вазьмі і спалі агнём.
37:9 Так кажа Гасподзь: Не падманвайце сябе, кажучы: Халдэі будуць
адыдзеце ад нас, бо яны не адыдуць.
37:10 Бо хоць бы вы разбілі ўсё войска Халдэяў, якія ваююць
супраць вас, і сярод іх заставаліся толькі параненыя, але павінны
устаюць кожны ў намёце сваім і спаляць горад гэты агнём.
37:11 І здарылася, што калі войска Халдэяў было разбіта
з Ерусаліма з-за страху перад войскам фараона,
37:12 Тады Ерамія выйшаў з Ерусаліма, каб ісці ў зямлю
Веньяміна, каб аддзяліцца адтуль сярод людзей.
37:13 І калі ён быў у браме Веньяміна, быў начальнік варты
там, імя якога Ірыя, сын Шэлэміі, сын Хананіі;
і ўзяў Ерамію прарока, кажучы: ты адыдзеш да
Халдэі.
37:14 Тады Ерамія сказаў: гэта ілжыва; Я не адступлюся да Халдэяў. Але
ён не паслухаўся яго, і Ірыя ўзяў Ерамію і прывёў яго да
князёў.
37:15 Таму князі разгневаліся на Ерамію, і пабілі яго, і пакаралі
яго ў вязьніцы ў доме Ёнатана пісца, бо яны зрабілі
што турма.
37:16 Калі Ерамія ўвайшоў у падзямелле і ў каюты, і
Ерамія заставаўся там шмат дзён;
37:17 І паслаў цар Сэдэкія і ўзяў яго, і цар спытаў яго
таемна ў сваім доме і сказаў: ці ёсьць слова ад Госпада? І
Ерамія сказаў: ёсць; бо, сказаў ён, ты будзеш аддадзены ў
рукой вавілонскага цара.
37:18 І сказаў Ерамія цару Сэдэкіі: чым я правініўся
супраць цябе, або супраць слуг тваіх, або супраць гэтага народу, які ты паставіў
я ў турме?
37:19 Дзе цяпер вашыя прарокі, якія прарочылі вам, кажучы: цар
Вавілона не пойдзе на вас і на гэтую зямлю?
37:20 Таму выслухай цяпер, о мой гаспадар кароль: дазволь мне
хай будзе ласкавая малітва перад табою; што ты прычыняеш мне
не вяртацца ў дом Ёнатана пісца, каб не памерці там.
37:21 Тады цар Сэдэкія загадаў аддаць Ерамію ў
двор турэмны, і штодня даюць яму кавалак
хлеб з вуліцы пекароў, пакуль не было ўсяго хлеба ў горадзе
патрачаны. Так Ерамія застаўся ў двары вязніцы.