Ерамія 37:1 І зацараваў Сэдэкія, сын Ёсіі, замест Ханіі, сына Ёакім, якога Навухаданосар, цар Вавілонскі, паставіў царом у зямлі Юда. 37:2 Але ні ён, ні яго слугі, ні людзі зямлі не зрабілі слухайся слоў Госпада, якія Ён сказаў праз прарока Ерамія. 37:3 І цар Сэдэкія паслаў Егухала, сына Шэлэміі і Сафоніі сын Маасэі сьвятар да прарока Ераміі, кажучы: маліся цяпер Госпаду Богу нашаму за нас. 37:4 І Ерамія ўваходзіў і выйшаў сярод людзей, бо яны не паставілі яго ў турму. 37:5 Затым войска фараона выйшла з Егіпта, і калі Халдэі што абложаны Ерусалім пачуў вестку пра іх, яны адышлі Ерусалім. 37:6 І было слова Гасподняе да прарока Ераміі: 37:7 Так кажа Гасподзь, Бог Ізраілеў: Так скажаце цару Юда, які паслаў вас да мяне спытацца ў мяне; Вось, войска фараона, якія выйшлі на дапамогу вам, вернуцца ў Егіпет у сваю ўласнасць зямлі. 37:8 І Халдэі зноў прыйдуць і будуць змагацца супраць гэтага горада, і вазьмі і спалі агнём. 37:9 Так кажа Гасподзь: Не падманвайце сябе, кажучы: Халдэі будуць адыдзеце ад нас, бо яны не адыдуць. 37:10 Бо хоць бы вы разбілі ўсё войска Халдэяў, якія ваююць супраць вас, і сярод іх заставаліся толькі параненыя, але павінны устаюць кожны ў намёце сваім і спаляць горад гэты агнём. 37:11 І здарылася, што калі войска Халдэяў было разбіта з Ерусаліма з-за страху перад войскам фараона, 37:12 Тады Ерамія выйшаў з Ерусаліма, каб ісці ў зямлю Веньяміна, каб аддзяліцца адтуль сярод людзей. 37:13 І калі ён быў у браме Веньяміна, быў начальнік варты там, імя якога Ірыя, сын Шэлэміі, сын Хананіі; і ўзяў Ерамію прарока, кажучы: ты адыдзеш да Халдэі. 37:14 Тады Ерамія сказаў: гэта ілжыва; Я не адступлюся да Халдэяў. Але ён не паслухаўся яго, і Ірыя ўзяў Ерамію і прывёў яго да князёў. 37:15 Таму князі разгневаліся на Ерамію, і пабілі яго, і пакаралі яго ў вязьніцы ў доме Ёнатана пісца, бо яны зрабілі што турма. 37:16 Калі Ерамія ўвайшоў у падзямелле і ў каюты, і Ерамія заставаўся там шмат дзён; 37:17 І паслаў цар Сэдэкія і ўзяў яго, і цар спытаў яго таемна ў сваім доме і сказаў: ці ёсьць слова ад Госпада? І Ерамія сказаў: ёсць; бо, сказаў ён, ты будзеш аддадзены ў рукой вавілонскага цара. 37:18 І сказаў Ерамія цару Сэдэкіі: чым я правініўся супраць цябе, або супраць слуг тваіх, або супраць гэтага народу, які ты паставіў я ў турме? 37:19 Дзе цяпер вашыя прарокі, якія прарочылі вам, кажучы: цар Вавілона не пойдзе на вас і на гэтую зямлю? 37:20 Таму выслухай цяпер, о мой гаспадар кароль: дазволь мне хай будзе ласкавая малітва перад табою; што ты прычыняеш мне не вяртацца ў дом Ёнатана пісца, каб не памерці там. 37:21 Тады цар Сэдэкія загадаў аддаць Ерамію ў двор турэмны, і штодня даюць яму кавалак хлеб з вуліцы пекароў, пакуль не было ўсяго хлеба ў горадзе патрачаны. Так Ерамія застаўся ў двары вязніцы.