Ерамія
24:1 Гасподзь паказаў мне, і вось, два кошыкі смокваў стаяць перад
храм Гасподні, пасля Навухаданосара, цара Вавілонскага
узяў у палон Еханію, сына Ёакіма, цара Юдэйскага, і
князі Юдэйскія з цесьлярамі і кавалямі зь Ерусаліма,
і прывёў іх у Вавілон.
24:2 У адным кошыку былі вельмі добрыя смоквы, падобныя да першых паспелых смокваў:
а ў другім кошыку былі вельмі кепскія фігі, якія нельга было есьці,
яны былі такія дрэнныя.
24:3 Тады Гасподзь сказаў мне: Што ты бачыш, Ерамія? І я сказаў: фігі;
добрыя фігі, вельмі добрыя; і зло, вельмі зло, якое нельга есці,
яны такія злыя.
24:4 Зноў было мне слова Гасподняе:
24:5 Так кажа Гасподзь, Бог Ізраілеў: Як гэтыя добрыя фігі, так і я
прызнай тых, што пераселены ў Юду, якіх я маю
пасланы з гэтага месца ў зямлю Халдэйскую для іх дабра.
24:6 Бо Я павярну вочы Мае на іх назаўжды, і вярну іх
у гэтую зямлю: і буду будаваць іх, а не разбураць; і я буду
пасадзіць іх, а не зрываць.
24:7 І дам ім сэрца, каб ведалі Мяне, што Я Гасподзь, і яны
будуць Маім народам, і Я буду ім Богам, бо яны вернуцца
мяне ўсім сэрцам.
24:8 І як злыя фігі, якія нельга есці, яны настолькі злыя; напэўна
так кажа Гасподзь: так Я аддам Сэдэкію, цара Юдэйскага, і яго
князёў і рэшту Ерусаліма, якія застаюцца ў гэтай зямлі, і
тых, што жывуць у зямлі Егіпецкай:
24:9 І я аддам іх, каб яны былі пераселены ва ўсе каралеўствы зямлі
для іх крыўды, быць папрокам і прыказкай, насмешкай і праклёнам, ст
усе месцы, куды я буду іх вадзіць.
24:10 І я пашлю на іх меч, голад і пошасьць,
пакуль ня вынішчацца зь зямлі, якую Я даў ім і ім
іх бацькі.