Ерамія 24:1 Гасподзь паказаў мне, і вось, два кошыкі смокваў стаяць перад храм Гасподні, пасля Навухаданосара, цара Вавілонскага узяў у палон Еханію, сына Ёакіма, цара Юдэйскага, і князі Юдэйскія з цесьлярамі і кавалямі зь Ерусаліма, і прывёў іх у Вавілон. 24:2 У адным кошыку былі вельмі добрыя смоквы, падобныя да першых паспелых смокваў: а ў другім кошыку былі вельмі кепскія фігі, якія нельга было есьці, яны былі такія дрэнныя. 24:3 Тады Гасподзь сказаў мне: Што ты бачыш, Ерамія? І я сказаў: фігі; добрыя фігі, вельмі добрыя; і зло, вельмі зло, якое нельга есці, яны такія злыя. 24:4 Зноў было мне слова Гасподняе: 24:5 Так кажа Гасподзь, Бог Ізраілеў: Як гэтыя добрыя фігі, так і я прызнай тых, што пераселены ў Юду, якіх я маю пасланы з гэтага месца ў зямлю Халдэйскую для іх дабра. 24:6 Бо Я павярну вочы Мае на іх назаўжды, і вярну іх у гэтую зямлю: і буду будаваць іх, а не разбураць; і я буду пасадзіць іх, а не зрываць. 24:7 І дам ім сэрца, каб ведалі Мяне, што Я Гасподзь, і яны будуць Маім народам, і Я буду ім Богам, бо яны вернуцца мяне ўсім сэрцам. 24:8 І як злыя фігі, якія нельга есці, яны настолькі злыя; напэўна так кажа Гасподзь: так Я аддам Сэдэкію, цара Юдэйскага, і яго князёў і рэшту Ерусаліма, якія застаюцца ў гэтай зямлі, і тых, што жывуць у зямлі Егіпецкай: 24:9 І я аддам іх, каб яны былі пераселены ва ўсе каралеўствы зямлі для іх крыўды, быць папрокам і прыказкай, насмешкай і праклёнам, ст усе месцы, куды я буду іх вадзіць. 24:10 І я пашлю на іх меч, голад і пошасьць, пакуль ня вынішчацца зь зямлі, якую Я даў ім і ім іх бацькі.