Ерамія 18:1 Слова, якое было да Ераміі ад Госпада: 18:2 Устань і спусціся ў дом ганчара, і я дам табе там пачуй мае словы. 18:3 Потым я спусціўся ў дом ганчара, і вось, ён зрабіў працу на колах. 18:4 І посуд, які ён зрабіў з гліны, быў сапсаваны ў руцэ ганчар: і зрабіў ён зноў іншы посуд, як здавалася ганчару зрабіць гэта. 18:5 І было мне слова Гасподняе: 18:6 Дом Ізраілеў, ці не магу я зрабіць з вамі, як гэты ганчар? кажа Гасподзь. Вось, як гліна ў руцэ ганчара, так і вы ў руцэ Маёй, О дом Ізраілеў. 18:7 У які момант я буду казаць пра нацыю і пра а каралеўства, каб вырваць, і зруйнаваць, і зьнішчыць яго; 18:8 Калі той народ, супраць якога я выступіў, адвернецца ад свайго зла, я пакаюцца ў тым зле, якое я думаў зрабіць ім. 18:9 І ў які момант я буду казаць пра нацыю і пра а каралеўства, будаваць і садзіць яго; 18:10 Калі ён будзе рабіць благое ў маіх вачах і не слухацца майго голасу, тады я пакаюся дабра, чым я сказаў, што прынясу ім карысць. 18:11 Цяпер ідзіце, пагаворыце з людзьмі Юдэі і з жыхарамі Ерусаліма, кажучы: так кажа Гасподзь; Вось, Я рыхтую зло супраць вас, і задумваюць супроць вас: вярніцеся кожны ад свайго благі шлях, і зрабіце дабром шляхі вашыя і ўчынкі вашыя. 18:12 І яны сказалі: «Няма надзеі, але мы будзем хадзіць паводле нашых меркаванняў, і кожны будзем чыніць волю свайго злога сэрца. 18:13 Таму так кажа Гасподзь: Спытайцеся цяпер у паганаў, хто мае чуў такія рэчы: дзева Ізраілева зрабіла вельмі жудаснае. 18:14 Ці пакіне чалавек снег Лівана, які ідзе ад скалы поле? ці будуць халодныя цякучыя воды, якія цякуць зь іншага месца пакінуты? 18:15 За тое, што народ Мой забыў Мяне, яны кадзілі на марнасць, і спатыкнуліся яны на шляхах сваіх ад спрадвеку сьцежкамі, хадзіць сьцежкамі, непракладзенымі дарогамі; 18:16 Каб зрабіць зямлю іхнюю пустыняй і вечным свішчэннем; кожны, што праходзіць міма, будзе здзіўлены і ківае галавой. 18:17 Я рассею іх, як усходні вецер перад ворагам; Я пакажу ім сьпінай, а не тварам у дзень пагібелі іхняй. 18:18 Тады яны сказалі: хадзем, і давайце задумваць намеры супраць Ераміі; для не загіне закон у сьвятара, ні парада ў мудрага, ні слова ад прарока. Хадзем, ударым яго языком, і ня будзем зьвяртаць увагі на словы Ягоныя. 18:19 Уважай мяне, Госпадзе, і пачуй голас тых, хто спрачаецца са мной. 18:20 Ці адплаціцца злом за дабро? бо яны выкапалі мне яму душа. Памятай, што я стаяў перад табою, каб гаварыць пра іх добрае і каб адвядзі ад іх гнеў Твой. 18:21 Таму аддавайце сваіх дзяцей голаду і выліце іх кроў сілай мяча; і хай будуць пазбаўленыя жонак сваіх іх дзеці, і быць удовамі; і няхай іх людзі будуць аддадзены сьмерцю; няхай юнакі іхнія будуць забіты мячом у бітве. 18:22 Няхай будзе чутны крык з іх дамоў, калі вы прывядзеце войска раптоўна на іх, бо яны выкапалі яму, каб узяць мяне, і схаваліся пасткі для ног маіх. 18:23 Тым не менш, Госпадзе, Ты ведаеш усе іх планы супраць мяне, каб забіць мяне: даруй не згладжвай граху іхняга з аблічча Твайго, але няхай яны будуць зрынуты перад табою; так паступі з імі ў час твой гнеў.