Ерамія
18:1 Слова, якое было да Ераміі ад Госпада:
18:2 Устань і спусціся ў дом ганчара, і я дам табе там
пачуй мае словы.
18:3 Потым я спусціўся ў дом ганчара, і вось, ён зрабіў працу
на колах.
18:4 І посуд, які ён зрабіў з гліны, быў сапсаваны ў руцэ
ганчар: і зрабіў ён зноў іншы посуд, як здавалася ганчару
зрабіць гэта.
18:5 І было мне слова Гасподняе:
18:6 Дом Ізраілеў, ці не магу я зрабіць з вамі, як гэты ганчар? кажа Гасподзь.
Вось, як гліна ў руцэ ганчара, так і вы ў руцэ Маёй, О
дом Ізраілеў.
18:7 У які момант я буду казаць пра нацыю і пра а
каралеўства, каб вырваць, і зруйнаваць, і зьнішчыць яго;
18:8 Калі той народ, супраць якога я выступіў, адвернецца ад свайго зла, я
пакаюцца ў тым зле, якое я думаў зрабіць ім.
18:9 І ў які момант я буду казаць пра нацыю і пра а
каралеўства, будаваць і садзіць яго;
18:10 Калі ён будзе рабіць благое ў маіх вачах і не слухацца майго голасу, тады я пакаюся
дабра, чым я сказаў, што прынясу ім карысць.
18:11 Цяпер ідзіце, пагаворыце з людзьмі Юдэі і з жыхарамі
Ерусаліма, кажучы: так кажа Гасподзь; Вось, Я рыхтую зло супраць
вас, і задумваюць супроць вас: вярніцеся кожны ад свайго
благі шлях, і зрабіце дабром шляхі вашыя і ўчынкі вашыя.
18:12 І яны сказалі: «Няма надзеі, але мы будзем хадзіць паводле нашых меркаванняў,
і кожны будзем чыніць волю свайго злога сэрца.
18:13 Таму так кажа Гасподзь: Спытайцеся цяпер у паганаў, хто мае
чуў такія рэчы: дзева Ізраілева зрабіла вельмі жудаснае.
18:14 Ці пакіне чалавек снег Лівана, які ідзе ад скалы
поле? ці будуць халодныя цякучыя воды, якія цякуць зь іншага месца
пакінуты?
18:15 За тое, што народ Мой забыў Мяне, яны кадзілі на марнасць,
і спатыкнуліся яны на шляхах сваіх ад спрадвеку
сьцежкамі, хадзіць сьцежкамі, непракладзенымі дарогамі;
18:16 Каб зрабіць зямлю іхнюю пустыняй і вечным свішчэннем; кожны, што
праходзіць міма, будзе здзіўлены і ківае галавой.
18:17 Я рассею іх, як усходні вецер перад ворагам; Я пакажу
ім сьпінай, а не тварам у дзень пагібелі іхняй.
18:18 Тады яны сказалі: хадзем, і давайце задумваць намеры супраць Ераміі; для
не загіне закон у сьвятара, ні парада ў мудрага, ні
слова ад прарока. Хадзем, ударым яго языком,
і ня будзем зьвяртаць увагі на словы Ягоныя.
18:19 Уважай мяне, Госпадзе, і пачуй голас тых, хто спрачаецца
са мной.
18:20 Ці адплаціцца злом за дабро? бо яны выкапалі мне яму
душа. Памятай, што я стаяў перад табою, каб гаварыць пра іх добрае і каб
адвядзі ад іх гнеў Твой.
18:21 Таму аддавайце сваіх дзяцей голаду і выліце іх
кроў сілай мяча; і хай будуць пазбаўленыя жонак сваіх
іх дзеці, і быць удовамі; і няхай іх людзі будуць аддадзены сьмерцю; няхай
юнакі іхнія будуць забіты мячом у бітве.
18:22 Няхай будзе чутны крык з іх дамоў, калі вы прывядзеце войска
раптоўна на іх, бо яны выкапалі яму, каб узяць мяне, і схаваліся
пасткі для ног маіх.
18:23 Тым не менш, Госпадзе, Ты ведаеш усе іх планы супраць мяне, каб забіць мяне: даруй
не згладжвай граху іхняга з аблічча Твайго, але няхай
яны будуць зрынуты перад табою; так паступі з імі ў час твой
гнеў.