Ерамія
17:1 Грэх Юды напісаны жалезным пяром і вастрыём а
алмаз: ён высечаны на скрыжалі сэрца іхняга і на рагах
алтароў вашых;
17:2 У той час як іх дзеці памятаюць свае ахвярнікі і свае гаі каля
зялёныя дрэвы на высокіх пагорках.
17:3 О мая гара ў полі, я аддам маёмасць тваю і ўсё тваё
скарбы на рабаванне, і вышыні твае - на грэх ва ўсім тваім
мяжы.
17:4 І ты, нават ты, павінен спыніць сваю спадчыну, якую я
даў табе; і Я прымушу цябе служыць ворагам тваім на зямлі
якога ты ня ведаеш, бо вы распалілі агонь у гневе Маім, які
будзе гарэць вечна.
17:5 Так кажа Гасподзь: Пракляты чалавек, які спадзяецца на чалавека і робіць
плоць яго рука, а сэрца яго адступае ад Госпада.
17:6 Бо ён будзе як пустыня ў пустыні, і не ўбачыць, калі
дабро прыходзіць; але будзе жыць у высахлых месцах у пустыні, у
салёная зямля і незаселеная.
17:7 Дабрашчасны чалавек, які спадзяецца на Госпада, і чыя надзея - Гасподзь
ёсць.
17:8 Бо ён будзе як дрэва, пасаджанае над вадой, і якое раскінулася
карані яе каля ракі, і не ўбачыш, калі прыйдзе цяпло, але ліст яе
будзе зялёным; і ў год засухі таксама не трэба быць асцярожным
перастане прыносіць плён.
17:9 Сэрца хітра больш за ўсё, і адчайна зло: хто можа
ведаеце гэта?
17:10 Я, Гасподзь, даследую сэрца, выпрабоўваю нутро, каб даць кожнаму
паводле шляхоў Ягоных і паводле плёну дзеяў Ягоных.
17:11 Як курапатка сядзіць на яйках і не выседжвае іх; так ён што
набывае багацце, і не па праве, пакіне яго сярод свайго
дзён, і ў канцы яго будзе дурнем.
17:12 Плыўны высокі трон ад пачатку з'яўляецца месцам нашай святыні.
17:13 Госпадзе, надзея Ізраіля, усе, хто пакіне Цябе, будуць пасаромленыя, і
тыя, што адыходзяць ад Мяне, будуць запісаны на зямлі, бо яны
пакінулі Госпада, крыніцу жывой вады.
17:14 Вылечы мяне, Госпадзе, і я буду вылечаны; выратуй мяне, і я буду выратаваны:
бо Ты хвала мая.
17:15 Вось, яны кажуць мне: дзе слова Гасподняе? няхай прыходзіць
зараз.
17:16 Што тычыцца мяне, то я не паспяшаўся ад пастара ісці за табой:
і я не жадаў гаротнага дня; ты ведаеш: тое, што выйшла
вуснаў маіх быў перад Табою.
17:17 Не будзь для мяне жахам: ты мая надзея ў дзень зла.
17:18 Хай пасаромеюцца тых, што перасьледуюць мяне, але я не пасаромлюся.
хай жахнуцца яны, а я не палохаюся: навядзі на іх
дзень зла, і знішчыць іх падвойным знішчэннем.
17:19 Так сказаў мне Гасподзь: Ідзі і стань у варотах дзяцей
народ, празь які цары Юдэйскія ўваходзяць і празь які яны ідуць
вонкі і ва ўсіх брамах Ерусаліма;
17:20 І скажы ім: «Слухайце слова Гасподняе, цары Юдэі, і
уся Юда і ўсе жыхары Ерусаліма, якія ўваходзяць праз іх
вароты:
17:21 Так кажа Гасподзь: Беражыце сябе і не абцяжарвайце сябе
дзень суботні і не ўносіце яго праз брамы Ерусаліма;
17:22 І не выносьце цяжару з дамоў вашых у дзень суботні,
і ня рабіце ніякай працы, але сьвяткуйце дзень суботні, як я загадаў
твае бацькі.
17:23 Але яны не паслухаліся і не схілілі вуха, а схілілі шыю
цвёрдыя, каб не слухалі і не прымалі настаўлення.
17:24 І гэта адбудзецца, калі вы ўважліва слухаеце мяне, кажа
ГОСПАДЗЕ, каб не ўвесці ніякага цяжару праз брамы гэтага горада на
дзень суботні, але сьвяткуй дзень суботні, каб не рабіць у яго ніякай працы;
17:25 Тады ўвойдуць у вароты гэтага горада каралі і князі
седзячы на троне Давіда, езьдзячы на калясьніцах і на конях,
яны і князі іхнія, мужы Юдэі і жыхары
Ерусалім: і горад гэты застанецца вечна.
17:26 І яны прыйдуць з гарадоў Юдэі і з наваколля
Іерусаліма, і з зямлі Веньяміна, і з раўніны, і з
горы, і з поўдня, прыносячы цэласпаленьні, і
ахвяры, і мясныя прынашэнні, і кадзіла, і прынясенне ахвяр
хвала дому Гасподняму.
17:27 Але калі вы не паслухаецеся мяне, каб асьвяціць дзень суботні, а не
несці цяжар, нават увайшоўшы ў браму Ерусаліма ў суботу
дзень; тады распалю агонь у брамах яго, і ён зжарэ
палацы Ерусаліма, і не патухне.