Ерамія 17:1 Грэх Юды напісаны жалезным пяром і вастрыём а алмаз: ён высечаны на скрыжалі сэрца іхняга і на рагах алтароў вашых; 17:2 У той час як іх дзеці памятаюць свае ахвярнікі і свае гаі каля зялёныя дрэвы на высокіх пагорках. 17:3 О мая гара ў полі, я аддам маёмасць тваю і ўсё тваё скарбы на рабаванне, і вышыні твае - на грэх ва ўсім тваім мяжы. 17:4 І ты, нават ты, павінен спыніць сваю спадчыну, якую я даў табе; і Я прымушу цябе служыць ворагам тваім на зямлі якога ты ня ведаеш, бо вы распалілі агонь у гневе Маім, які будзе гарэць вечна. 17:5 Так кажа Гасподзь: Пракляты чалавек, які спадзяецца на чалавека і робіць плоць яго рука, а сэрца яго адступае ад Госпада. 17:6 Бо ён будзе як пустыня ў пустыні, і не ўбачыць, калі дабро прыходзіць; але будзе жыць у высахлых месцах у пустыні, у салёная зямля і незаселеная. 17:7 Дабрашчасны чалавек, які спадзяецца на Госпада, і чыя надзея - Гасподзь ёсць. 17:8 Бо ён будзе як дрэва, пасаджанае над вадой, і якое раскінулася карані яе каля ракі, і не ўбачыш, калі прыйдзе цяпло, але ліст яе будзе зялёным; і ў год засухі таксама не трэба быць асцярожным перастане прыносіць плён. 17:9 Сэрца хітра больш за ўсё, і адчайна зло: хто можа ведаеце гэта? 17:10 Я, Гасподзь, даследую сэрца, выпрабоўваю нутро, каб даць кожнаму паводле шляхоў Ягоных і паводле плёну дзеяў Ягоных. 17:11 Як курапатка сядзіць на яйках і не выседжвае іх; так ён што набывае багацце, і не па праве, пакіне яго сярод свайго дзён, і ў канцы яго будзе дурнем. 17:12 Плыўны высокі трон ад пачатку з'яўляецца месцам нашай святыні. 17:13 Госпадзе, надзея Ізраіля, усе, хто пакіне Цябе, будуць пасаромленыя, і тыя, што адыходзяць ад Мяне, будуць запісаны на зямлі, бо яны пакінулі Госпада, крыніцу жывой вады. 17:14 Вылечы мяне, Госпадзе, і я буду вылечаны; выратуй мяне, і я буду выратаваны: бо Ты хвала мая. 17:15 Вось, яны кажуць мне: дзе слова Гасподняе? няхай прыходзіць зараз. 17:16 Што тычыцца мяне, то я не паспяшаўся ад пастара ісці за табой: і я не жадаў гаротнага дня; ты ведаеш: тое, што выйшла вуснаў маіх быў перад Табою. 17:17 Не будзь для мяне жахам: ты мая надзея ў дзень зла. 17:18 Хай пасаромеюцца тых, што перасьледуюць мяне, але я не пасаромлюся. хай жахнуцца яны, а я не палохаюся: навядзі на іх дзень зла, і знішчыць іх падвойным знішчэннем. 17:19 Так сказаў мне Гасподзь: Ідзі і стань у варотах дзяцей народ, празь які цары Юдэйскія ўваходзяць і празь які яны ідуць вонкі і ва ўсіх брамах Ерусаліма; 17:20 І скажы ім: «Слухайце слова Гасподняе, цары Юдэі, і уся Юда і ўсе жыхары Ерусаліма, якія ўваходзяць праз іх вароты: 17:21 Так кажа Гасподзь: Беражыце сябе і не абцяжарвайце сябе дзень суботні і не ўносіце яго праз брамы Ерусаліма; 17:22 І не выносьце цяжару з дамоў вашых у дзень суботні, і ня рабіце ніякай працы, але сьвяткуйце дзень суботні, як я загадаў твае бацькі. 17:23 Але яны не паслухаліся і не схілілі вуха, а схілілі шыю цвёрдыя, каб не слухалі і не прымалі настаўлення. 17:24 І гэта адбудзецца, калі вы ўважліва слухаеце мяне, кажа ГОСПАДЗЕ, каб не ўвесці ніякага цяжару праз брамы гэтага горада на дзень суботні, але сьвяткуй дзень суботні, каб не рабіць у яго ніякай працы; 17:25 Тады ўвойдуць у вароты гэтага горада каралі і князі седзячы на троне Давіда, езьдзячы на калясьніцах і на конях, яны і князі іхнія, мужы Юдэі і жыхары Ерусалім: і горад гэты застанецца вечна. 17:26 І яны прыйдуць з гарадоў Юдэі і з наваколля Іерусаліма, і з зямлі Веньяміна, і з раўніны, і з горы, і з поўдня, прыносячы цэласпаленьні, і ахвяры, і мясныя прынашэнні, і кадзіла, і прынясенне ахвяр хвала дому Гасподняму. 17:27 Але калі вы не паслухаецеся мяне, каб асьвяціць дзень суботні, а не несці цяжар, нават увайшоўшы ў браму Ерусаліма ў суботу дзень; тады распалю агонь у брамах яго, і ён зжарэ палацы Ерусаліма, і не патухне.