Ерамія 13:1 Так кажа мне Гасподзь: ідзі і вазьмі сабе ільняны пояс і пакладзі яго на сьцёгны твае, і не клаў яго ў ваду. 13:2 І я ўзяў пояс, паводле слова Гасподняга, і надзеў яго на сябе паясніца. 13:3 І было слова Гасподняе да мяне ў другі раз, кажучы: 13:4 Вазьмі пояс, які ў цябе на сцёгнах тваіх, і ўстань, ідзі да Еўфрата і схавай яго там у паглыбленні ў скале. 13:5 І я пайшоў і схаваў яго каля Еўфрата, як загадаў мне Гасподзь. 13:6 І праз шмат дзён Гасподзь сказаў мне: устань, ідзі да Еўфрата і вазьмі адтуль пояс, які Я загадаў табе схавацца там. 13:7 Тады я пайшоў да Еўфрата, і выкапаў, і ўзяў пояс з месца дзе я схаваў яго, і вось, пояс сапсаваны выгадна ні за што. 13:8 І было мне слова Гасподняе: 13:9 Так кажа Гасподзь: такім чынам Я сапсую гонар Юды, і вялікі гонар Ерусаліма. 13:10 Гэтыя злыя людзі, якія адмаўляюцца слухаць Маіх слоў, якія ходзяць у удумлівасьць сэрца свайго і хадзіць за іншымі багамі, каб служыць ім, і пакланяцца ім, будзе нават як гэты пояс, які добры для нічога. 13:11 Бо як пояс прыліпае да сцёгнаў чалавека, так я зрабіў прыляпіце да Мяне ўвесь дом Ізраілеў і ўвесь дом Юдаў, кажа Гасподзь; каб яны былі Мне народам і імем, і на хвалу, і на славу, але не паслухаліся. 13:12 Таму ты скажы ім гэтае слова; Так кажа Гасподзь Бог Ізраіля: кожны мех будзе напоўнены віном, і яны скажуць да цябе, хіба мы не ведаем, што кожная бутэлька будзе напоўнена з віном? 13:13 Тады ты скажы ім: «Так кажа Гасподзь: вось, я напоўню усе жыхары гэтай зямлі, нават цары, якія сядзяць на царстве Давіда трон, і сьвятары, і прарокі, і ўсе жыхары Ерусалім, з п'янствам. 13:14 І я разаб'ю іх адзін аб аднаго, нават бацькоў і сыноў разам, кажа Гасподзь: не пашкадую, не пашкадую і не памілую, але знішчыць іх. 13:15 Слухайце і слухайце; не ганарыцеся, бо Гасподзь сказаў. 13:16 Аддай славу Госпаду Богу твайму, перш чым Ён прычыніў цемру, і раней ногі твае спатыкаюцца аб цёмныя горы, і пакуль ты шукаеш сьвятла, Ён ператварае яго ў цень сьмяротны і робіць яго цемрай. 13:17 Але калі вы не паслухаеце гэтага, мая душа будзе плакаць у таемных месцах па вас гонар; і вока маё будзе моцна плакаць і сцякаць слязьмі, бо статак Гасподні бярэцца ў палон. 13:18 Скажыце каралю і каралеве: «Упакорцеся, сядайце, бо упадуць валадарствы твае, і вянок славы тваёй. 13:19 Гарады поўдня будуць замкнёныя, і ніхто не адчыніць іх. Юда будзе вывезены ў палон увесь, будзе ўвесь забралі ў палон. 13:20 Падніміце вочы вашыя і паглядзіце на тых, хто ідзе з поўначы: дзе статак, які дадзены табе, цудоўны статак твой? 13:21 Што ты скажаш, калі ён пакарае цябе? бо Ты навучыў іх каб быць капітанамі, і як галоўны над вамі: няхай не спасцігне цябе смутак, як жанчына ў родах? 13:22 І калі ты скажаш у сэрцы тваім: «Чаму гэта спасцігла мяне?» Для веліч беззаконьня твайго - паліцы твае адкрытыя і пяткі твае зрабіў голым. 13:23 Ці можа эфіоп змяніць скуру сваю, і барс свае плямы? тады можаш таксама рабіце дабро, што прызвычаіліся рабіць зло. 13:24 Таму я раскідаю іх, як салому, што мінае вецер пустыні. 13:25 Гэта твая доля, доля мер твайго ад Мяне, кажа Гасподзь; таму што ты забыў мяне і паверыў у хлусьню. 13:26 Таму я адкрыю паліцы твае на твары, каб твой сорам мог з'яўляюцца. 13:27 Я бачыў твае пералюбы і твае іржанні, распусту тваю блудадзейства і мярзоты твае на пагорках у палях. Гора цябе, Ерусалім! ці не ачысьцішся? калі гэта будзе?