Ерамія
13:1 Так кажа мне Гасподзь: ідзі і вазьмі сабе ільняны пояс і пакладзі яго
на сьцёгны твае, і не клаў яго ў ваду.
13:2 І я ўзяў пояс, паводле слова Гасподняга, і надзеў яго на сябе
паясніца.
13:3 І было слова Гасподняе да мяне ў другі раз, кажучы:
13:4 Вазьмі пояс, які ў цябе на сцёгнах тваіх, і ўстань,
ідзі да Еўфрата і схавай яго там у паглыбленні ў скале.
13:5 І я пайшоў і схаваў яго каля Еўфрата, як загадаў мне Гасподзь.
13:6 І праз шмат дзён Гасподзь сказаў мне: устань,
ідзі да Еўфрата і вазьмі адтуль пояс, які Я загадаў табе
схавацца там.
13:7 Тады я пайшоў да Еўфрата, і выкапаў, і ўзяў пояс з месца
дзе я схаваў яго, і вось, пояс сапсаваны
выгадна ні за што.
13:8 І было мне слова Гасподняе:
13:9 Так кажа Гасподзь: такім чынам Я сапсую гонар Юды,
і вялікі гонар Ерусаліма.
13:10 Гэтыя злыя людзі, якія адмаўляюцца слухаць Маіх слоў, якія ходзяць у
удумлівасьць сэрца свайго і хадзіць за іншымі багамі, каб служыць ім,
і пакланяцца ім, будзе нават як гэты пояс, які добры для
нічога.
13:11 Бо як пояс прыліпае да сцёгнаў чалавека, так я зрабіў
прыляпіце да Мяне ўвесь дом Ізраілеў і ўвесь дом Юдаў,
кажа Гасподзь; каб яны былі Мне народам і імем,
і на хвалу, і на славу, але не паслухаліся.
13:12 Таму ты скажы ім гэтае слова; Так кажа Гасподзь Бог
Ізраіля: кожны мех будзе напоўнены віном, і яны скажуць
да цябе, хіба мы не ведаем, што кожная бутэлька будзе напоўнена
з віном?
13:13 Тады ты скажы ім: «Так кажа Гасподзь: вось, я напоўню
усе жыхары гэтай зямлі, нават цары, якія сядзяць на царстве Давіда
трон, і сьвятары, і прарокі, і ўсе жыхары
Ерусалім, з п'янствам.
13:14 І я разаб'ю іх адзін аб аднаго, нават бацькоў і сыноў
разам, кажа Гасподзь: не пашкадую, не пашкадую і не памілую,
але знішчыць іх.
13:15 Слухайце і слухайце; не ганарыцеся, бо Гасподзь сказаў.
13:16 Аддай славу Госпаду Богу твайму, перш чым Ён прычыніў цемру, і раней
ногі твае спатыкаюцца аб цёмныя горы, і пакуль ты шукаеш сьвятла,
Ён ператварае яго ў цень сьмяротны і робіць яго цемрай.
13:17 Але калі вы не паслухаеце гэтага, мая душа будзе плакаць у таемных месцах па вас
гонар; і вока маё будзе моцна плакаць і сцякаць слязьмі, бо
статак Гасподні бярэцца ў палон.
13:18 Скажыце каралю і каралеве: «Упакорцеся, сядайце, бо
упадуць валадарствы твае, і вянок славы тваёй.
13:19 Гарады поўдня будуць замкнёныя, і ніхто не адчыніць іх.
Юда будзе вывезены ў палон увесь, будзе ўвесь
забралі ў палон.
13:20 Падніміце вочы вашыя і паглядзіце на тых, хто ідзе з поўначы: дзе
статак, які дадзены табе, цудоўны статак твой?
13:21 Што ты скажаш, калі ён пакарае цябе? бо Ты навучыў іх
каб быць капітанамі, і як галоўны над вамі: няхай не спасцігне цябе смутак, як
жанчына ў родах?
13:22 І калі ты скажаш у сэрцы тваім: «Чаму гэта спасцігла мяне?» Для
веліч беззаконьня твайго - паліцы твае адкрытыя і пяткі твае
зрабіў голым.
13:23 Ці можа эфіоп змяніць скуру сваю, і барс свае плямы? тады можаш
таксама рабіце дабро, што прызвычаіліся рабіць зло.
13:24 Таму я раскідаю іх, як салому, што мінае
вецер пустыні.
13:25 Гэта твая доля, доля мер твайго ад Мяне, кажа Гасподзь;
таму што ты забыў мяне і паверыў у хлусьню.
13:26 Таму я адкрыю паліцы твае на твары, каб твой сорам мог
з'яўляюцца.
13:27 Я бачыў твае пералюбы і твае іржанні, распусту тваю
блудадзейства і мярзоты твае на пагорках у палях. Гора
цябе, Ерусалім! ці не ачысьцішся? калі гэта будзе?