Ерамія
12:1 Справядлівы Ты, Госпадзе, калі я суджуся з Табою; але дазволь мне гаварыць з
Цябе судоў Тваіх: навошта посьпехам шлях бязбожных?
чаму ўсе яны шчаслівыя, што дзейнічаюць вельмі вераломна?
12:2 Ты пасадзіў іх, і яны пусцілі карані; яны растуць, і яны
прынясі плод: Ты блізкі ў іхніх вуснах і далёкі ад іхніх
лейцы.
12:3 Але Ты, Госпадзе, ведаеш мяне, Ты бачыў мяне і выпрабаваў маё сэрца
да сябе: выцягні іх, як авечак на зарэз, і рыхтуйся
іх на дзень забою.
12:4 Як доўга зямля будзе аплакваць, і зёлкі на кожным полі сохнуць
бязбожнасьць тых, што жывуць у ім? звяры спажываюцца, і
птушкі; таму што яны сказалі, што ён не ўбачыць нашага апошняга канца.
12:5 Калі ты бег з пешымі, і яны стамляюць цябе, то як
ці можаш ты змагацца з коньмі? і калі ў зямлі міру, у якой
ты давяраў, яны стамлялі цябе, дык як ты будзеш рабіць у апухлі
Іарданіі?
12:6 Бо нават браты твае, і дом бацькі твайго, нават яны мелі справу
вераломна з табою; так, яны клічуць за табою мноства;
ня вер ім, хаця яны гавораць табе добрыя словы.
12:7 Я пакінуў дом мой, я пакінуў спадчыну маю; Я даў
каханую душы маёй у рукі ворагаў яе.
12:8 Мая спадчына для мяне, як леў у лесе; яно крычыць супраць
я: таму я ненавідзеў гэта.
12:9 Мая спадчына для мяне, як пярэстая птушка, птушкі вакол
супраць яе; прыходзьце, зьбірайце ўсіх зьвяроў палявых, апамятайцеся
пажыраць.
12:10 Многія пастыры знішчылі мой вінаграднік, патапталі маю частку
пад нагамі яны ператварылі прыемную частку Маю ў пустыню.
12:11 Яны зрабілі яго спустошаным, і, будучы спустошаным, ён аплаквае мяне; у
уся зямля спустошана, бо ніхто ня бярэ гэтага блізка да сэрца.
12:12 Спусташальнікі прыйшлі на ўсе вышыні ў пустыні: бо
меч Гасподні будзе пажыраць з аднаго канца зямлі аж да
другі канец зямлі: ніякай плоці ня будзе міру.
12:13 Яны сеялі пшаніцу, але пажнуць церні;
пакуты, але не прынясуць карысці; і яны будуць саромецца вашых даходаў
ад палымянасьці гневу Гасподняга.
12:14 Так кажа Гасподзь супраць усіх маіх злых суседзяў, якія дакранаюцца
спадчыну, якую Я даў у спадчыну народу Майму Ізраілю; Вось, я
вырве іх зь зямлі іхняй і вырве дом Юдаў
сярод іх.
12:15 І гэта адбудзецца, пасля таго, як я вырваў іх, я буду
вярніся і злітуйся над імі, і вярні іх кожны
чалавек да сваёй спадчыны, і кожны да сваёй зямлі.
12:16 І гэта адбудзецца, калі яны будуць старанна вывучаць шляхі мае
людзі, каб прысягнуць імем маім: жывы Гасподзь; як яны вучылі мой народ
прысягнуць Ваалам; тады яны будуць збудаваныя сярод народу Майго.
12:17 Але калі яны не будуць падпарадкоўвацца, я цалкам вырву і знішчу гэта
народ, кажа Гасподзь.