Ерамія 12:1 Справядлівы Ты, Госпадзе, калі я суджуся з Табою; але дазволь мне гаварыць з Цябе судоў Тваіх: навошта посьпехам шлях бязбожных? чаму ўсе яны шчаслівыя, што дзейнічаюць вельмі вераломна? 12:2 Ты пасадзіў іх, і яны пусцілі карані; яны растуць, і яны прынясі плод: Ты блізкі ў іхніх вуснах і далёкі ад іхніх лейцы. 12:3 Але Ты, Госпадзе, ведаеш мяне, Ты бачыў мяне і выпрабаваў маё сэрца да сябе: выцягні іх, як авечак на зарэз, і рыхтуйся іх на дзень забою. 12:4 Як доўга зямля будзе аплакваць, і зёлкі на кожным полі сохнуць бязбожнасьць тых, што жывуць у ім? звяры спажываюцца, і птушкі; таму што яны сказалі, што ён не ўбачыць нашага апошняга канца. 12:5 Калі ты бег з пешымі, і яны стамляюць цябе, то як ці можаш ты змагацца з коньмі? і калі ў зямлі міру, у якой ты давяраў, яны стамлялі цябе, дык як ты будзеш рабіць у апухлі Іарданіі? 12:6 Бо нават браты твае, і дом бацькі твайго, нават яны мелі справу вераломна з табою; так, яны клічуць за табою мноства; ня вер ім, хаця яны гавораць табе добрыя словы. 12:7 Я пакінуў дом мой, я пакінуў спадчыну маю; Я даў каханую душы маёй у рукі ворагаў яе. 12:8 Мая спадчына для мяне, як леў у лесе; яно крычыць супраць я: таму я ненавідзеў гэта. 12:9 Мая спадчына для мяне, як пярэстая птушка, птушкі вакол супраць яе; прыходзьце, зьбірайце ўсіх зьвяроў палявых, апамятайцеся пажыраць. 12:10 Многія пастыры знішчылі мой вінаграднік, патапталі маю частку пад нагамі яны ператварылі прыемную частку Маю ў пустыню. 12:11 Яны зрабілі яго спустошаным, і, будучы спустошаным, ён аплаквае мяне; у уся зямля спустошана, бо ніхто ня бярэ гэтага блізка да сэрца. 12:12 Спусташальнікі прыйшлі на ўсе вышыні ў пустыні: бо меч Гасподні будзе пажыраць з аднаго канца зямлі аж да другі канец зямлі: ніякай плоці ня будзе міру. 12:13 Яны сеялі пшаніцу, але пажнуць церні; пакуты, але не прынясуць карысці; і яны будуць саромецца вашых даходаў ад палымянасьці гневу Гасподняга. 12:14 Так кажа Гасподзь супраць усіх маіх злых суседзяў, якія дакранаюцца спадчыну, якую Я даў у спадчыну народу Майму Ізраілю; Вось, я вырве іх зь зямлі іхняй і вырве дом Юдаў сярод іх. 12:15 І гэта адбудзецца, пасля таго, як я вырваў іх, я буду вярніся і злітуйся над імі, і вярні іх кожны чалавек да сваёй спадчыны, і кожны да сваёй зямлі. 12:16 І гэта адбудзецца, калі яны будуць старанна вывучаць шляхі мае людзі, каб прысягнуць імем маім: жывы Гасподзь; як яны вучылі мой народ прысягнуць Ваалам; тады яны будуць збудаваныя сярод народу Майго. 12:17 Але калі яны не будуць падпарадкоўвацца, я цалкам вырву і знішчу гэта народ, кажа Гасподзь.