Ерамія 9:1 О, калі б галава мая была вадой, а вочы мае - крыніцай слёз, я мог бы дзень і ноч плакаць па забітых дачцэ майго народа! 9:2 О, калі б я меў у пустыні прыстанак дарожнікаў; што я можа пакінуць свой народ і сысці ад яго! бо ўсе яны пералюбнікі, ан сход вераломных людзей. 9:3 І яны нагінаюць свае языкі, як лук для хлусні, але гэта не так адважныя за праўду на зямлі; бо яны ідуць ад зла да ліха, і яны не пазнаюць Мяне, кажа Гасподзь. 9:4 Беражыце кожны свайго блізкага і не давярайце нікому брат: бо кожны брат выцесьніць, і кожны сусед будуць хадзіць з паклёпамі. 9:5 І яны будуць падманваць кожны свайго суседа, і не будуць гаварыць праўда: яны навучылі язык свой гаварыць няпраўду і стаміліся чыніць беззаконне. 9:6 Жылішча тваё сярод падману; праз падман адмаўляюцца ведаць Мяне, кажа Гасподзь. 9:7 Таму так кажа Гасподзь Саваоф: вось, Я расплаву іх, і паспрабаваць іх; бо што мне зрабіць з дачкой народу майго? 9:8 Іх язык - як пушчаная страла; гаворыць падман: адзін гаворыць вуснамі сваімі мірна да бліжняга, а ў сэрцы сваё чакаць. 9:9 Ці не наведаць іх за гэтыя рэчы? кажа Гасподзь: ня буду душа адпомсціць такому народу, як гэты? 9:10 За горы я падыму плач і галашэнне, і за сялібы пустыні - плач, бо згарэлі, так што ніхто не можа прайсці праз іх; і людзі не чуюць голасу буйную рагатую жывёлу; і птушка нябесная, і зьвер уцяклі; яны зніклі. 9:11 І Я зраблю Ерусалім грудамі, і логава драконаў; і я зраблю гарады Юдэі спустошаныя, без жыхароў. 9:12 Хто мудры чалавек, які можа зразумець гэта? і хто ён каму вусны Госпада сказалі, каб Ён абвясьціў, дзеля чаго зямля гіне і згарае, як пустыня, па якой ніхто не праходзіць? 9:13 І кажа Гасподзь: «Таму што яны пакінулі закон Мой, які я паставіў раней іх і не паслухаліся голасу Майго і не ўвайшлі ў іх; 9:14 Але яны ішлі пасля ўяўлення свайго ўласнага сэрца, і пасля Ваалам, якому навучылі іх бацькі: 9:15 Таму так кажа Гасподзь Саваоф, Бог Ізраілеў: Вось, я будзе карміць іх, нават гэты народ, палыном і напаіць іх жоўць піць. 9:16 Я рассею іх таксама сярод народаў, якія ні яны, ні іх бацькі ведалі, і я пашлю за імі меч, пакуль не атрымаю спажыў іх. 9:17 Так кажа Гасподзь Саваоф: Падумайце і паклічце жалобу жанчыны, каб яны прыйшлі; і пашлі па хітрых жанчын, каб яны маглі прыходзьце: 9:18 І хай паспяшаюцца, і падняць плач па нас, каб нашы вочы маглі цякуць сьлёзы, і з нашых павекаў цячэ вада. 9:19 Бо голас галашэння чутны з Сіёна: як мы спустошаны! мы вельмі пасаромлены, таму што мы пакінулі зямлю, таму што наша сялібы выгналі нас. 9:20 Але слухайце слова Гасподняе, жанчыны, і няхай вашае вуха прыме з вуснаў ягоных, і навучыце дачок вашых галашэнню, і кожную сваю плач суседа. 9:21 Бо смерць увайшла ў нашы вокны і ўвайшла ў нашы палацы, каб адсекчы дзяцей звонку, а юнакоў — ад вуліцы. 9:22 Скажы: так кажа Гасподзь: нават трупы людзей упадуць як гной на адкрытым полі, і як жменька пасля жніва, і няма збярэ іх. 9:23 Так кажа Гасподзь: Хай мудры не хваліцца сваёй мудрасцю, ні хай хваліцца моцны сілаю сваёй, а багаты хай не хваліцца сваёй багацце: 9:24 Але хай хваліцца той, хто хваліцца тым, што ён разумее і ведае Мяне, што Я - Гасподзь, Які чыню міласьць, суд, і праўду на зямлі, бо гэта мне падабаецца, кажа СПАДАР. 9:25 Вось, наступаюць дні, кажа Гасподзь, калі Я пакараю ўсіх тых, абразаюцца з неабрэзанымі; 9:26 Егіпет, і Юда, і Эдом, і сыны Амона, і Мааў, і ўсе што ў краёх, што жывуць у пустыні: для ўсіх гэтыя народы неабрэзаныя, і ўвесь дом Ізраілеў неабрэзаны ў сэрцы.