Ерамія
9:1 О, калі б галава мая была вадой, а вочы мае - крыніцай слёз, я
мог бы дзень і ноч плакаць па забітых дачцэ майго народа!
9:2 О, калі б я меў у пустыні прыстанак дарожнікаў; што я
можа пакінуць свой народ і сысці ад яго! бо ўсе яны пералюбнікі, ан
сход вераломных людзей.
9:3 І яны нагінаюць свае языкі, як лук для хлусні, але гэта не так
адважныя за праўду на зямлі; бо яны ідуць ад зла да
ліха, і яны не пазнаюць Мяне, кажа Гасподзь.
9:4 Беражыце кожны свайго блізкага і не давярайце нікому
брат: бо кожны брат выцесьніць, і кожны сусед
будуць хадзіць з паклёпамі.
9:5 І яны будуць падманваць кожны свайго суседа, і не будуць гаварыць
праўда: яны навучылі язык свой гаварыць няпраўду і стаміліся
чыніць беззаконне.
9:6 Жылішча тваё сярод падману; праз падман адмаўляюцца
ведаць Мяне, кажа Гасподзь.
9:7 Таму так кажа Гасподзь Саваоф: вось, Я расплаву іх, і
паспрабаваць іх; бо што мне зрабіць з дачкой народу майго?
9:8 Іх язык - як пушчаная страла; гаворыць падман: адзін гаворыць
вуснамі сваімі мірна да бліжняга, а ў сэрцы сваё
чакаць.
9:9 Ці не наведаць іх за гэтыя рэчы? кажа Гасподзь: ня буду
душа адпомсціць такому народу, як гэты?
9:10 За горы я падыму плач і галашэнне, і за
сялібы пустыні - плач, бо згарэлі,
так што ніхто не можа прайсці праз іх; і людзі не чуюць голасу
буйную рагатую жывёлу; і птушка нябесная, і зьвер уцяклі; яны
зніклі.
9:11 І Я зраблю Ерусалім грудамі, і логава драконаў; і я зраблю
гарады Юдэі спустошаныя, без жыхароў.
9:12 Хто мудры чалавек, які можа зразумець гэта? і хто ён каму
вусны Госпада сказалі, каб Ён абвясьціў, дзеля чаго зямля
гіне і згарае, як пустыня, па якой ніхто не праходзіць?
9:13 І кажа Гасподзь: «Таму што яны пакінулі закон Мой, які я паставіў раней
іх і не паслухаліся голасу Майго і не ўвайшлі ў іх;
9:14 Але яны ішлі пасля ўяўлення свайго ўласнага сэрца, і пасля
Ваалам, якому навучылі іх бацькі:
9:15 Таму так кажа Гасподзь Саваоф, Бог Ізраілеў: Вось, я
будзе карміць іх, нават гэты народ, палыном і напаіць іх
жоўць піць.
9:16 Я рассею іх таксама сярод народаў, якія ні яны, ні іх
бацькі ведалі, і я пашлю за імі меч, пакуль не атрымаю
спажыў іх.
9:17 Так кажа Гасподзь Саваоф: Падумайце і паклічце жалобу
жанчыны, каб яны прыйшлі; і пашлі па хітрых жанчын, каб яны маглі
прыходзьце:
9:18 І хай паспяшаюцца, і падняць плач па нас, каб нашы вочы маглі
цякуць сьлёзы, і з нашых павекаў цячэ вада.
9:19 Бо голас галашэння чутны з Сіёна: як мы спустошаны! мы
вельмі пасаромлены, таму што мы пакінулі зямлю, таму што наша
сялібы выгналі нас.
9:20 Але слухайце слова Гасподняе, жанчыны, і няхай вашае вуха прыме
з вуснаў ягоных, і навучыце дачок вашых галашэнню, і кожную сваю
плач суседа.
9:21 Бо смерць увайшла ў нашы вокны і ўвайшла ў нашы палацы,
каб адсекчы дзяцей звонку, а юнакоў — ад
вуліцы.
9:22 Скажы: так кажа Гасподзь: нават трупы людзей упадуць як гной
на адкрытым полі, і як жменька пасля жніва, і няма
збярэ іх.
9:23 Так кажа Гасподзь: Хай мудры не хваліцца сваёй мудрасцю, ні
хай хваліцца моцны сілаю сваёй, а багаты хай не хваліцца сваёй
багацце:
9:24 Але хай хваліцца той, хто хваліцца тым, што ён разумее і
ведае Мяне, што Я - Гасподзь, Які чыню міласьць, суд,
і праўду на зямлі, бо гэта мне падабаецца, кажа
СПАДАР.
9:25 Вось, наступаюць дні, кажа Гасподзь, калі Я пакараю ўсіх тых,
абразаюцца з неабрэзанымі;
9:26 Егіпет, і Юда, і Эдом, і сыны Амона, і Мааў, і ўсе
што ў краёх, што жывуць у пустыні: для ўсіх
гэтыя народы неабрэзаныя, і ўвесь дом Ізраілеў
неабрэзаны ў сэрцы.