Ерамія
8:1 У той час, кажа Гасподзь, яны будуць выносіць косці
цароў Юдэйскіх, і косьці князёў ягоных, і косьці в
сьвятароў, і косьці прарокаў, і косьці жыхароў
з Ерусаліма, з магілаў сваіх:
8:2 І яны будуць распаўсюджваць іх перад сонцам, і месяцам, і ўсім
войска нябеснае, якое яны любілі і якому служылі, і
за кім яны хадзілі, і каго шукалі, і каго яны
пакланяліся: не будуць сабраны і не пахаваны; яны павінны
быць гноем на твары зямлі.
8:3 І смерць будзе абраная ўсімі астатнімі, чым жыццё
якія застаюцца ад гэтай злой сям'і, якія застаюцца паўсюль
Я выгнаў іх, кажа Гасподзь Саваоф.
8:4 Акрамя таго, вы павінны сказаць ім:, Так кажа Гасподзь; Няўжо яны ўпадуць,
і не ўзнікаюць? ён адвярнецца і не вернецца?
8:5 Чаму тады гэты народ Ерусаліма слізгануў назад вечнасцю
адкат? яны моцна трымаюцца падману, яны адмаўляюцца вярнуцца.
8:6 Я слухаў і чуў, але яны не казалі правільна: ніхто не раскаяўся ў ім
бязбожнасьць сваю, кажучы: што я зрабіў? кожны павярнуўся да свайго
вядома, як конь кідаецца ў бітву.
8:7 Так, бусел у нябёсах ведае свае прызначаныя часы; і чарапаха
а журавель і ластаўка назіраюць час свайго прылёту; але мой
людзі не ведаюць суда Гасподняга.
8:8 Як вы кажаце: мы мудрыя, і закон Гасподні з намі? вось,
вядома, дарэмна ён зрабіў гэта; пяро кніжнікаў марнае.
8:9 Мудрацы пасаромлены, яны ў страху і захоплены: вось, яны маюць
адкінуў слова Гасподняе; і якая ў іх мудрасць?
8:10 Таму Я аддам іхніх жонак іншым, і іх палі ім
якія ўспадкуюць іх, бо кожны ад малога да самага
большае даецца хцівасці, ад прарока да святара
кожны дзейнічае ілжыва.
8:11 Бо яны лёгка вылечылі раны дачкі майго народа,
кажучы: мір, мір; калі няма спакою.
8:12 Ці было ім сорамна, калі яны здзейснілі мярзоту? не, яны былі
зусім не саромеліся і не маглі чырванець: таму яны ўпадуць
сярод тых, што падаюць: у час наведваньня свайго яны будуць кінутыя
уніз, кажа Гасподзь.
8:13 Я абавязкова знішчу іх, кажа Гасподзь; ня будзе вінаграду на
вінаградная лаза, ні смоквы на смакоўніцы, і лісьце зьвяне; і
тое, што Я даў ім, міне ад іх.
8:14 Чаму мы сядзім на месцы? збярыцеся, і давайце ўвойдзем у
умацаваныя гарады, і будзем маўчаць там, бо Гасподзь Бог наш
прымусіў нас маўчаць і даў нам піць ваду з жоўцю, бо мы маем
зграшыў супраць Госпада.
8:15 Мы чакалі міру, але нічога добрага не прыйшло; і на час здароўя, і
вось бяда!
8:16 Фырканне коней ягоных было чуваць ад Дана: уся зямля задрыжала
на гук іржаньня моцных ягоных; бо яны прыйшлі, і
зжэрлі зямлю і ўсё, што на ёй; горад, і тыя, што
жыць у ім.
8:17 Бо вось, Я пашлю сярод вас змей, какатрыкаў, якія будуць
не чаруйся, і ўкусяць цябе, кажа Гасподзь.
8:18 Калі я хачу суцешыць сябе ад смутку, маё сэрца знясілена ўва мне.
8:19 Вось голас енку дачкі народа майго з-за іх
якія жывуць у далёкай краіне: ці не Гасподзь на Сіёне? не з'яўляецца яе каралём
яе? Чаму яны выклікалі Мяне ў гнеў сваімі балванамі і
з дзіўнымі ганарыстасцямі?
8:20 Жніво прайшло, лета скончылася, а мы не выратаваны.
8:21 За крыўду дачкі народа майго я пакутую; я чорны;
здзіўленне ахапіла мяне.
8:22 Ці няма бальзаму ў Галаадзе? ці няма там лекара? чаму тады не
здароўе дачкі народа майго аднавілася?