Ерамія 8:1 У той час, кажа Гасподзь, яны будуць выносіць косці цароў Юдэйскіх, і косьці князёў ягоных, і косьці в сьвятароў, і косьці прарокаў, і косьці жыхароў з Ерусаліма, з магілаў сваіх: 8:2 І яны будуць распаўсюджваць іх перад сонцам, і месяцам, і ўсім войска нябеснае, якое яны любілі і якому служылі, і за кім яны хадзілі, і каго шукалі, і каго яны пакланяліся: не будуць сабраны і не пахаваны; яны павінны быць гноем на твары зямлі. 8:3 І смерць будзе абраная ўсімі астатнімі, чым жыццё якія застаюцца ад гэтай злой сям'і, якія застаюцца паўсюль Я выгнаў іх, кажа Гасподзь Саваоф. 8:4 Акрамя таго, вы павінны сказаць ім:, Так кажа Гасподзь; Няўжо яны ўпадуць, і не ўзнікаюць? ён адвярнецца і не вернецца? 8:5 Чаму тады гэты народ Ерусаліма слізгануў назад вечнасцю адкат? яны моцна трымаюцца падману, яны адмаўляюцца вярнуцца. 8:6 Я слухаў і чуў, але яны не казалі правільна: ніхто не раскаяўся ў ім бязбожнасьць сваю, кажучы: што я зрабіў? кожны павярнуўся да свайго вядома, як конь кідаецца ў бітву. 8:7 Так, бусел у нябёсах ведае свае прызначаныя часы; і чарапаха а журавель і ластаўка назіраюць час свайго прылёту; але мой людзі не ведаюць суда Гасподняга. 8:8 Як вы кажаце: мы мудрыя, і закон Гасподні з намі? вось, вядома, дарэмна ён зрабіў гэта; пяро кніжнікаў марнае. 8:9 Мудрацы пасаромлены, яны ў страху і захоплены: вось, яны маюць адкінуў слова Гасподняе; і якая ў іх мудрасць? 8:10 Таму Я аддам іхніх жонак іншым, і іх палі ім якія ўспадкуюць іх, бо кожны ад малога да самага большае даецца хцівасці, ад прарока да святара кожны дзейнічае ілжыва. 8:11 Бо яны лёгка вылечылі раны дачкі майго народа, кажучы: мір, мір; калі няма спакою. 8:12 Ці было ім сорамна, калі яны здзейснілі мярзоту? не, яны былі зусім не саромеліся і не маглі чырванець: таму яны ўпадуць сярод тых, што падаюць: у час наведваньня свайго яны будуць кінутыя уніз, кажа Гасподзь. 8:13 Я абавязкова знішчу іх, кажа Гасподзь; ня будзе вінаграду на вінаградная лаза, ні смоквы на смакоўніцы, і лісьце зьвяне; і тое, што Я даў ім, міне ад іх. 8:14 Чаму мы сядзім на месцы? збярыцеся, і давайце ўвойдзем у умацаваныя гарады, і будзем маўчаць там, бо Гасподзь Бог наш прымусіў нас маўчаць і даў нам піць ваду з жоўцю, бо мы маем зграшыў супраць Госпада. 8:15 Мы чакалі міру, але нічога добрага не прыйшло; і на час здароўя, і вось бяда! 8:16 Фырканне коней ягоных было чуваць ад Дана: уся зямля задрыжала на гук іржаньня моцных ягоных; бо яны прыйшлі, і зжэрлі зямлю і ўсё, што на ёй; горад, і тыя, што жыць у ім. 8:17 Бо вось, Я пашлю сярод вас змей, какатрыкаў, якія будуць не чаруйся, і ўкусяць цябе, кажа Гасподзь. 8:18 Калі я хачу суцешыць сябе ад смутку, маё сэрца знясілена ўва мне. 8:19 Вось голас енку дачкі народа майго з-за іх якія жывуць у далёкай краіне: ці не Гасподзь на Сіёне? не з'яўляецца яе каралём яе? Чаму яны выклікалі Мяне ў гнеў сваімі балванамі і з дзіўнымі ганарыстасцямі? 8:20 Жніво прайшло, лета скончылася, а мы не выратаваны. 8:21 За крыўду дачкі народа майго я пакутую; я чорны; здзіўленне ахапіла мяне. 8:22 Ці няма бальзаму ў Галаадзе? ці няма там лекара? чаму тады не здароўе дачкі народа майго аднавілася?