суддзі 17:1 І быў чалавек на гары Яфрэмавай, імя якога Міха. 17:2 І сказаў ён сваёй маці: Тысяча сікляў срэбра былі ўзятыя ад цябе, пра якія ты пракляў і казаў таксама ў вушы мае, вось, срэбра са мною; Я ўзяў яго. І яго маці сказаў: дабраславёны ты ў Госпада, сыне мой! 17:3 І калі ён вярнуў яму тысячу сікляў срэбра Маці ягоная маці сказала: я цалкам прысьвяціла срэбра Госпаду з рукі маёй для сына майго, каб зрабіць балвана і літага балвана: цяпер таму я вярну яго табе. 17:4 Але ён вярнуў грошы сваёй маці; а маці ўзяла два сто сікляў срэбра, і аддаў іх ліцейшчыку, які зрабіў з іх балван і літы балван; і былі яны ў доме Міхась. 17:5 І ў чалавека Міхі быў дом багоў, і ён зрабіў наплечнік і тэрафімы, і пасвяціў аднаго са сваіх сыноў, які стаў яго святаром. 17:6 У тыя дні не было цара ў Ізраілі, але кожны чалавек рабіў тое, што меў рацыю ў яго ўласных вачах. 17:7 І быў малады чалавек з Віфляема Юдэйскага з роду Юды, які быў лявітам, і жыў там. 17:8 І гэты чалавек выйшаў з горада з Віфлеема Юдэйскага, каб пасяліцца і прыйшоў на гару Яфрэмаву ў дом пра Міхея ў дарозе. 17:9 І Міха сказаў яму: «Адкуль ты?» І ён сказаў яму: я лявіт з Віфлеема Юдэйскага, і я іду пабываць, дзе магу знайсці а месца. 17:10 І Міха сказаў яму:, Жыві са мной, і будзь мне бацькам і святара, і я буду даваць табе дзесяць сікляў срэбра ў год, і а вопратку і твае харчы. І лявіт увайшоў. 17:11 І лявіт быў задаволены жыць з чалавекам; а малады чалавек быў яму, як аднаму з сыноў ягоных. 17:12 І Міха асвяціў лявіта; і малады чалавек стаў яго святаром, і быў у доме Міхі. 17:13 Тады Міха сказаў: цяпер я ведаю, што Гасподзь зробіць мне дабро, калі я маю лявіта майму святару.