суддзі
17:1 І быў чалавек на гары Яфрэмавай, імя якога Міха.
17:2 І сказаў ён сваёй маці: Тысяча сікляў срэбра
былі ўзятыя ад цябе, пра якія ты пракляў і казаў таксама ў
вушы мае, вось, срэбра са мною; Я ўзяў яго. І яго маці
сказаў: дабраславёны ты ў Госпада, сыне мой!
17:3 І калі ён вярнуў яму тысячу сікляў срэбра
Маці ягоная маці сказала: я цалкам прысьвяціла срэбра Госпаду
з рукі маёй для сына майго, каб зрабіць балвана і літага балвана: цяпер
таму я вярну яго табе.
17:4 Але ён вярнуў грошы сваёй маці; а маці ўзяла два
сто сікляў срэбра, і аддаў іх ліцейшчыку, які зрабіў
з іх балван і літы балван; і былі яны ў доме
Міхась.
17:5 І ў чалавека Міхі быў дом багоў, і ён зрабіў наплечнік і тэрафімы,
і пасвяціў аднаго са сваіх сыноў, які стаў яго святаром.
17:6 У тыя дні не было цара ў Ізраілі, але кожны чалавек рабіў тое, што
меў рацыю ў яго ўласных вачах.
17:7 І быў малады чалавек з Віфляема Юдэйскага з роду Юды,
які быў лявітам, і жыў там.
17:8 І гэты чалавек выйшаў з горада з Віфлеема Юдэйскага, каб пасяліцца
і прыйшоў на гару Яфрэмаву ў дом
пра Міхея ў дарозе.
17:9 І Міха сказаў яму: «Адкуль ты?» І ён сказаў яму: я
лявіт з Віфлеема Юдэйскага, і я іду пабываць, дзе магу знайсці а
месца.
17:10 І Міха сказаў яму:, Жыві са мной, і будзь мне бацькам і
святара, і я буду даваць табе дзесяць сікляў срэбра ў год, і а
вопратку і твае харчы. І лявіт увайшоў.
17:11 І лявіт быў задаволены жыць з чалавекам; а малады чалавек быў
яму, як аднаму з сыноў ягоных.
17:12 І Міха асвяціў лявіта; і малады чалавек стаў яго святаром,
і быў у доме Міхі.
17:13 Тады Міха сказаў: цяпер я ведаю, што Гасподзь зробіць мне дабро, калі я маю
лявіта майму святару.