Ісая 64:1 О, калі б ты разарваў нябёсы, каб ты сышоў, каб горы сцякалі перад Табою, 64:2 Як гарыць плаўленне, агонь прымушае ваду кіпець, каб абвясьціць імя Тваё ворагам Тваім, каб маглі народы дрыжаць перад прысутнасцю Тваёй! 64:3 Калі ты рабіў жудасныя рэчы, якіх мы не чакалі, ты прыйшоў уніз, горы пацяклі ўніз ад Тваёй прысутнасці. 64:4 Бо з самага пачатку свету людзі не чулі і не адчувалі вухам і вокам ня бачана, Божа, апрача Цябе, што ён мае падрыхтавана для таго, хто чакае Яго. 64:5 Ты сустракаеш таго, хто радуецца і чыніць справядлівасць, тых, хто успомні пра цябе на шляхах тваіх: вось, ты ў гневе; бо мы зграшылі: у іх трываласць, і мы выратуемся. 64:6 Але мы ўсе як нячыстыя рэчы, і ўсе нашы праведнасці - як брудныя анучы; і ўсе мы вянем, як ліст; і нашыя беззаконьні, як вецер, забраў нас. 64:7 І няма нікога, хто б заклікаў імя Тваё, хто б падняўся каб ухапіцца за Цябе, бо Ты схаваў аблічча Тваё ад нас і маеш знішчыў нас за беззаконні нашыя. 64:8 Але цяпер, Госпадзе, Ты наш бацька; мы гліна, а ты наш ганчар; і ўсе мы - справа рук Тваіх. 64:9 Не гневайся моцна, Госпадзе, і не памятай беззаконня вечна. вось, паглядзі, просім Цябе, усе мы Твой народ. 64:10 Твае святыя гарады - пустыня, Сіён - пустыня, Ерусалім - запусценне. 64:11 Наш святы і наш прыгожы дом, дзе нашы бацькі славілі Цябе згарэлі агнём, і ўсе нашы прыемныя рэчы спустошаны. 64:12 Ці стрымаешся ад гэтага, Госпадзе? ты будзеш трымаць сваё супакой, і пакутуюць нас вельмі балюча?