Ісая
64:1 О, калі б ты разарваў нябёсы, каб ты сышоў,
каб горы сцякалі перад Табою,
64:2 Як гарыць плаўленне, агонь прымушае ваду кіпець,
каб абвясьціць імя Тваё ворагам Тваім, каб маглі народы
дрыжаць перад прысутнасцю Тваёй!
64:3 Калі ты рабіў жудасныя рэчы, якіх мы не чакалі, ты прыйшоў
уніз, горы пацяклі ўніз ад Тваёй прысутнасці.
64:4 Бо з самага пачатку свету людзі не чулі і не адчувалі
вухам і вокам ня бачана, Божа, апрача Цябе, што ён мае
падрыхтавана для таго, хто чакае Яго.
64:5 Ты сустракаеш таго, хто радуецца і чыніць справядлівасць, тых, хто
успомні пра цябе на шляхах тваіх: вось, ты ў гневе; бо мы зграшылі:
у іх трываласць, і мы выратуемся.
64:6 Але мы ўсе як нячыстыя рэчы, і ўсе нашы праведнасці - як
брудныя анучы; і ўсе мы вянем, як ліст; і нашыя беззаконьні, як
вецер, забраў нас.
64:7 І няма нікога, хто б заклікаў імя Тваё, хто б падняўся
каб ухапіцца за Цябе, бо Ты схаваў аблічча Тваё ад нас і маеш
знішчыў нас за беззаконні нашыя.
64:8 Але цяпер, Госпадзе, Ты наш бацька; мы гліна, а ты наш
ганчар; і ўсе мы - справа рук Тваіх.
64:9 Не гневайся моцна, Госпадзе, і не памятай беззаконня вечна.
вось, паглядзі, просім Цябе, усе мы Твой народ.
64:10 Твае святыя гарады - пустыня, Сіён - пустыня, Ерусалім -
запусценне.
64:11 Наш святы і наш прыгожы дом, дзе нашы бацькі славілі Цябе
згарэлі агнём, і ўсе нашы прыемныя рэчы спустошаны.
64:12 Ці стрымаешся ад гэтага, Госпадзе? ты будзеш трымаць сваё
супакой, і пакутуюць нас вельмі балюча?