Ісая
58:1 Гучна крычы, не шкадуй, уздымі голас свой, як труба, і пакажы мне
людзі - грахі свае, і дом Якава - грахі свае.
58:2 Тым не менш, яны шукаюць мяне штодня, і рады ведаць шляхі мае, як народ, які
чынілі праўду і не пакінулі пастановы Бога свайго: яны просяць
ад мяне пастановы справядлівасьці; яны з задавальненнем падыходзяць да
Бог.
58:3 Чаму мы пасціліся, кажуць яны, а ты не бачыш? таму ёсць
мы пакорылі душу сваю, а Ты не разумееш? Вось, удзень
ад вашага посту вы знаходзіце задавальненне і спаганяеце ўсе вашы працы.
58:4 Вось, вы посціце дзеля сварак і спрэчак, і каб біць кулаком
бязбожнасьць: не пасьцеце, як сёньня, каб зрабіць свой голас
быць пачутым на вышыні.
58:5 Ці такі пост я выбраў? дзень для чалавека, каб упакорыць яго
душа? гэта схіліць галаву, як хмызняк, і накрыць вярэту
і попел пад ім? ты назавеш гэты дзень посным і спрыяльным?
да Госпада?
58:6 Хіба гэта не пост, які я выбраў? распусціць павязкі
бязбожнасьць, каб зьняць цяжкі цяжар і адпусьціць прыгнечаных на волю,
і што вы ламаеце ўсякае ярмо?
58:7 Хіба не ў тым, каб раздаць свой хлеб галодным і прынесці бедным
што выгнаны ў дом твой? калі ты бачыш голага, што ты
накрываць яго; і што ты не хаваешся ад уласнага цела?
58:8 Тады святло тваё заззяе, як зара, і здароўе тваё
скачы хутчэй, і праўда твая пойдзе перад табою; у
слава Гасподняя будзе табе ўзнагародай.
58:9 Тады ты будзеш клікаць, і Гасподзь адкажа; ты будзеш плакаць, а ён
скажуць: вось я. Калі здымеш з сябе ярмо,
высоўваючы палец і гаворачы марнасьць;
58:10 І калі ты аддасі сваю душу галодным і насыціш прыгнечаных
душа; тады ўзыдзе сьвятло тваё ў цемры, і цемра твая будзе як тая
апоўдні:
58:11 І будзе Гасподзь весці цябе заўсёды, і насыціць душу тваю ў
засуха, і адкорміць косьці твае, і ты будзеш як напоены
сад і як крыніца вады, вады якой не вычэрпваюцца.
58:12 І тыя, хто будзе з цябе, пабудуюць старыя пустыя месцы: ты
узвядзе асновы многіх пакаленняў; і ты будзеш
завуць: Рамонтнік праломаў, Аднаўляльнік дарожак, на якіх можна жыць.
58:13 Калі ты адхіляеш нагу тваю ад суботы, каб не займацца воляю
мой святы дзень; і назавіце суботу асалодай, сьвятынёю Госпада,
пачэсна; і шануй яго, не робячы сваіх шляхоў і не знаходзячы
ваша ўласнае задавальненне, ні казаць свае ўласныя словы:
58:14 Тады ты будзеш цешыцца ў Госпадзе; і я прымусю цябе
сядзець на вышынях зямлі і карміць сябе спадчынай
Якава, бацькі твайго, бо вусны Гасподнія выказалі гэта.