Ісая 58:1 Гучна крычы, не шкадуй, уздымі голас свой, як труба, і пакажы мне людзі - грахі свае, і дом Якава - грахі свае. 58:2 Тым не менш, яны шукаюць мяне штодня, і рады ведаць шляхі мае, як народ, які чынілі праўду і не пакінулі пастановы Бога свайго: яны просяць ад мяне пастановы справядлівасьці; яны з задавальненнем падыходзяць да Бог. 58:3 Чаму мы пасціліся, кажуць яны, а ты не бачыш? таму ёсць мы пакорылі душу сваю, а Ты не разумееш? Вось, удзень ад вашага посту вы знаходзіце задавальненне і спаганяеце ўсе вашы працы. 58:4 Вось, вы посціце дзеля сварак і спрэчак, і каб біць кулаком бязбожнасьць: не пасьцеце, як сёньня, каб зрабіць свой голас быць пачутым на вышыні. 58:5 Ці такі пост я выбраў? дзень для чалавека, каб упакорыць яго душа? гэта схіліць галаву, як хмызняк, і накрыць вярэту і попел пад ім? ты назавеш гэты дзень посным і спрыяльным? да Госпада? 58:6 Хіба гэта не пост, які я выбраў? распусціць павязкі бязбожнасьць, каб зьняць цяжкі цяжар і адпусьціць прыгнечаных на волю, і што вы ламаеце ўсякае ярмо? 58:7 Хіба не ў тым, каб раздаць свой хлеб галодным і прынесці бедным што выгнаны ў дом твой? калі ты бачыш голага, што ты накрываць яго; і што ты не хаваешся ад уласнага цела? 58:8 Тады святло тваё заззяе, як зара, і здароўе тваё скачы хутчэй, і праўда твая пойдзе перад табою; у слава Гасподняя будзе табе ўзнагародай. 58:9 Тады ты будзеш клікаць, і Гасподзь адкажа; ты будзеш плакаць, а ён скажуць: вось я. Калі здымеш з сябе ярмо, высоўваючы палец і гаворачы марнасьць; 58:10 І калі ты аддасі сваю душу галодным і насыціш прыгнечаных душа; тады ўзыдзе сьвятло тваё ў цемры, і цемра твая будзе як тая апоўдні: 58:11 І будзе Гасподзь весці цябе заўсёды, і насыціць душу тваю ў засуха, і адкорміць косьці твае, і ты будзеш як напоены сад і як крыніца вады, вады якой не вычэрпваюцца. 58:12 І тыя, хто будзе з цябе, пабудуюць старыя пустыя месцы: ты узвядзе асновы многіх пакаленняў; і ты будзеш завуць: Рамонтнік праломаў, Аднаўляльнік дарожак, на якіх можна жыць. 58:13 Калі ты адхіляеш нагу тваю ад суботы, каб не займацца воляю мой святы дзень; і назавіце суботу асалодай, сьвятынёю Госпада, пачэсна; і шануй яго, не робячы сваіх шляхоў і не знаходзячы ваша ўласнае задавальненне, ні казаць свае ўласныя словы: 58:14 Тады ты будзеш цешыцца ў Госпадзе; і я прымусю цябе сядзець на вышынях зямлі і карміць сябе спадчынай Якава, бацькі твайго, бо вусны Гасподнія выказалі гэта.