Ісая
33:1 Гора табе, хто рабуе, і ты не быў спустошаны; і самае галоўнае
вераломна, а яны не вераломна паступілі з табою! калі ты
перастанеш псаваць, ты будзеш сапсаваны; і калі ты зробіш
калі паступаць вераломна, будуць здрадзіць табе.
33:2 Госпадзе, будзь літасцівы да нас; мы чакалі Цябе: будзь ім рукой
кожную раніцу, наша выратаванне і ў час бяды.
33:3 Ад шуму бунту людзі разбегліся; пры ўзняцці самога сябе
народы былі раскіданыя.
33:4 І ваша здабыча будзе сабрана, як збіраюць вусеня.
як бегае саранча, ён будзе бегаць на іх.
33:5 Гасподзь узвышаны; бо Ён жыве на вышынях, Ён напоўніў Сіён
суд і праўду.
33:6 І мудрасць і веды будуць стабільнасцю тваіх часоў, і
сіла збаўлення: страх Гасподні - скарб Ягоны.
33:7 Вось, іх адважныя будуць крычаць звонку: амбасадары міру
будзе горка плакаць.
33:8 Дарогі спустошаныя, дарожнік спыняецца: ён разбурыў
запавет, ён пагарджаў гарадамі, нікога не зважае.
33:9 Зямля смуткуе і знемагае; Ліван пасаромлены і павалены;
Сарон падобны да пустыні; і Васан і Карміл скідаюць з сябе
садавіна.
33:10 Цяпер Я ўваскрэсну, кажа Гасподзь; цяпер я буду ўзнесены; зараз падыму
сябе.
33:11 Вы зачнеце мякінай, уродзіце салому;
агонь, зжарэ цябе.
33:12 І будуць людзі, як гарэлая вапна, як церні, пасечаныя
яны будуць спалены ў агні.
33:13 Слухайце вы, далёкія, што я зрабіў; і вы, што побач,
прызнай маю моц.
33:14 Грэшнікі на Сіёне баяцца; страх здзівіў
крывадушнікі. Хто з нас будзе жыць каля пажыральнага агню? хто сярод
мы будзем жыць з вечнымі гарамі?
33:15 Той, хто ходзіць па праведнасці і гаворыць праўдзіва; той, хто пагарджае
прыбытак прыгнёту, які атрасае рукі ад хабару,
што затыкае вушы свае, каб не чуць пра кроў, і заплюшчвае вочы
бачыць зло;
33:16 Ён будзе жыць на вышыні: месцам яго абароны будуць зброя
скалы: хлеб дадуць яму; вады ягоныя будуць упэўненыя.
33:17 Вочы твае ўбачаць караля ў красе ягонай, яны ўбачаць зямлю
што вельмі далёка.
33:18 Тваё сэрца будзе разважаць пра жах. Дзе пісар? дзе знаходзіцца
прыёмнік? дзе той, што лічыў вежы?
33:19 Ты не ўбачыш люты народ, народ больш глыбокі, чым
ты можаш зразумець; заікаючага языка, што не можаш
зразумець.
33:20 Паглядзі на Сіён, горад нашых урачыстасцяў: вочы твае ўбачаць
Ерусалім - ціхае жытло, скінія, якая не разбурыцца;
ніводная з яе доляў ніколі не будзе знятая, ні адна
з вяровак яго парвуцца.
33:21 Але там слаўны Гасподзь будзе для нас месцам шырокіх рэк і
патокі; куды не пойдзе ні галера з вёсламі, ні галант
міма праходзіць карабель.
33:22 Бо Гасподзь - наш суддзя, Гасподзь - наш заканадаўца, Гасподзь - наш
кароль; ён выратуе нас.
33:23 Снасці твае аслаблены; яны не маглі добра ўмацаваць сваю мачту,
яны не маглі расцягнуць ветразь: тады здабыча вялікай здабычы
падзелена; кульгавы бярэ здабычу.
33:24 І жыхар не скажа: «Я хворы»: людзі, якія жывуць
у ім будуць дараваныя беззаконьні іхнія.