Ісая 33:1 Гора табе, хто рабуе, і ты не быў спустошаны; і самае галоўнае вераломна, а яны не вераломна паступілі з табою! калі ты перастанеш псаваць, ты будзеш сапсаваны; і калі ты зробіш калі паступаць вераломна, будуць здрадзіць табе. 33:2 Госпадзе, будзь літасцівы да нас; мы чакалі Цябе: будзь ім рукой кожную раніцу, наша выратаванне і ў час бяды. 33:3 Ад шуму бунту людзі разбегліся; пры ўзняцці самога сябе народы былі раскіданыя. 33:4 І ваша здабыча будзе сабрана, як збіраюць вусеня. як бегае саранча, ён будзе бегаць на іх. 33:5 Гасподзь узвышаны; бо Ён жыве на вышынях, Ён напоўніў Сіён суд і праўду. 33:6 І мудрасць і веды будуць стабільнасцю тваіх часоў, і сіла збаўлення: страх Гасподні - скарб Ягоны. 33:7 Вось, іх адважныя будуць крычаць звонку: амбасадары міру будзе горка плакаць. 33:8 Дарогі спустошаныя, дарожнік спыняецца: ён разбурыў запавет, ён пагарджаў гарадамі, нікога не зважае. 33:9 Зямля смуткуе і знемагае; Ліван пасаромлены і павалены; Сарон падобны да пустыні; і Васан і Карміл скідаюць з сябе садавіна. 33:10 Цяпер Я ўваскрэсну, кажа Гасподзь; цяпер я буду ўзнесены; зараз падыму сябе. 33:11 Вы зачнеце мякінай, уродзіце салому; агонь, зжарэ цябе. 33:12 І будуць людзі, як гарэлая вапна, як церні, пасечаныя яны будуць спалены ў агні. 33:13 Слухайце вы, далёкія, што я зрабіў; і вы, што побач, прызнай маю моц. 33:14 Грэшнікі на Сіёне баяцца; страх здзівіў крывадушнікі. Хто з нас будзе жыць каля пажыральнага агню? хто сярод мы будзем жыць з вечнымі гарамі? 33:15 Той, хто ходзіць па праведнасці і гаворыць праўдзіва; той, хто пагарджае прыбытак прыгнёту, які атрасае рукі ад хабару, што затыкае вушы свае, каб не чуць пра кроў, і заплюшчвае вочы бачыць зло; 33:16 Ён будзе жыць на вышыні: месцам яго абароны будуць зброя скалы: хлеб дадуць яму; вады ягоныя будуць упэўненыя. 33:17 Вочы твае ўбачаць караля ў красе ягонай, яны ўбачаць зямлю што вельмі далёка. 33:18 Тваё сэрца будзе разважаць пра жах. Дзе пісар? дзе знаходзіцца прыёмнік? дзе той, што лічыў вежы? 33:19 Ты не ўбачыш люты народ, народ больш глыбокі, чым ты можаш зразумець; заікаючага языка, што не можаш зразумець. 33:20 Паглядзі на Сіён, горад нашых урачыстасцяў: вочы твае ўбачаць Ерусалім - ціхае жытло, скінія, якая не разбурыцца; ніводная з яе доляў ніколі не будзе знятая, ні адна з вяровак яго парвуцца. 33:21 Але там слаўны Гасподзь будзе для нас месцам шырокіх рэк і патокі; куды не пойдзе ні галера з вёсламі, ні галант міма праходзіць карабель. 33:22 Бо Гасподзь - наш суддзя, Гасподзь - наш заканадаўца, Гасподзь - наш кароль; ён выратуе нас. 33:23 Снасці твае аслаблены; яны не маглі добра ўмацаваць сваю мачту, яны не маглі расцягнуць ветразь: тады здабыча вялікай здабычы падзелена; кульгавы бярэ здабычу. 33:24 І жыхар не скажа: «Я хворы»: людзі, якія жывуць у ім будуць дараваныя беззаконьні іхнія.