Ісая 23:1 Цяжар Тыра. Галасіце, караблі Тарсіскія; бо ён спустошаны, так што няма дома, няма ўваходу: ён зь зямлі Хітым адкрылася ім. 23:2 Заціхніце, жыхары вострава; ты, якога гандляры Сідонскія, што пераходзяць праз мора, папоўніліся. 23:3 І праз вялікія воды насенне Сігора, ураджай ракі, гэта яна выручка; і яна кірмаш народаў. 23:4 Пасаромейся, Сідон, бо гаварыла мора, сіла мора, кажучы: я не мучуся ў родах і не нараджаю дзяцей юнакоў гадавай і нявінніц выхоўвай. 23:5 Як пры справаздачы аб Егіпце, так яны будуць моцна засмучаны справаздача Тыра. 23:6 Перайдзіце ў Тарсіс; лямантуйце, жыхары выспы. 23:7 Гэта ваш радасны горад, чыя старажытнасць з даўніх дзён? яе ўласныя ногі панясуць яе далёка, каб пабываць. 23:8 Хто прыняў гэты савет супраць Тыра, каранаванага горада, чый купцы — князі, гандляры якіх — ганаровыя з зямля? 23:9 Гасподзь Саваоф задумаў гэта, каб запляміць пыху ўсёй славы, і зневажаць усіх шаноўных на зямлі. 23:10 Прайдзі праз зямлю тваю, як рака, дачка Тарсіса; няма больш сілы. 23:11 Ён працягнуў руку сваю над морам, ён пахіснуў царствы: Гасподзь даў загад супраць купецкага горада, каб знішчыць моцныя трымае яго. 23:12 І сказаў ён: «Не будзеш больш радавацца, прыгнечаная дзева, дачка Сідона: устань, перайдзі ў Хітым; там і ты будзеш не мець адпачынку. 23:13 Вось зямля Халдэяў; гэтага народа не было да Асірыйца заснавалі яго для тых, што жывуць у пустыні: яны паставілі вежы на ім пабудавалі палацы; і ён давёў яго да згубы. 23:14 Галасіце, караблі Тарсіскія, бо ваша сіла спустошана. 23:15 І будзе ў той дзень, што Тыр будзе забыты семдзесят гадоў, паводле дзён аднаго цара: пасьля сканч семдзесят гадоў будзе спяваць Тыр, як распусніца. 23:16 Вазьмі арфу, ідзі па горадзе, ты, распусніца, якая была забытая; складай мілую мелодыю, спявай шмат песень, каб памяталі цябе. 23:17 І гэта адбудзецца пасля заканчэння сямідзесяці гадоў, што Гасподзь наведае Тыр, і ён вернецца да платы сваёй і зробіць блуд з усімі царствамі свету на твары зямля. 23:18 І гандаль яе і плата за яе будуць сьвятыняй Госпаду; не шанаваць і не захоўваць; бо яе тавар будзе для іх тым жыві перад Госпадам, каб есці ўдосталь і мець добрую вопратку.