Ісая
23:1 Цяжар Тыра. Галасіце, караблі Тарсіскія; бо ён спустошаны, так
што няма дома, няма ўваходу: ён зь зямлі Хітым
адкрылася ім.
23:2 Заціхніце, жыхары вострава; ты, якога гандляры Сідонскія,
што пераходзяць праз мора, папоўніліся.
23:3 І праз вялікія воды насенне Сігора, ураджай ракі, гэта яна
выручка; і яна кірмаш народаў.
23:4 Пасаромейся, Сідон, бо гаварыла мора, сіла
мора, кажучы: я не мучуся ў родах і не нараджаю дзяцей
юнакоў гадавай і нявінніц выхоўвай.
23:5 Як пры справаздачы аб Егіпце, так яны будуць моцна засмучаны
справаздача Тыра.
23:6 Перайдзіце ў Тарсіс; лямантуйце, жыхары выспы.
23:7 Гэта ваш радасны горад, чыя старажытнасць з даўніх дзён? яе ўласныя
ногі панясуць яе далёка, каб пабываць.
23:8 Хто прыняў гэты савет супраць Тыра, каранаванага горада, чый
купцы — князі, гандляры якіх — ганаровыя з
зямля?
23:9 Гасподзь Саваоф задумаў гэта, каб запляміць пыху ўсёй славы, і
зневажаць усіх шаноўных на зямлі.
23:10 Прайдзі праз зямлю тваю, як рака, дачка Тарсіса; няма
больш сілы.
23:11 Ён працягнуў руку сваю над морам, ён пахіснуў царствы: Гасподзь
даў загад супраць купецкага горада, каб знішчыць
моцныя трымае яго.
23:12 І сказаў ён: «Не будзеш больш радавацца, прыгнечаная дзева,
дачка Сідона: устань, перайдзі ў Хітым; там і ты будзеш
не мець адпачынку.
23:13 Вось зямля Халдэяў; гэтага народа не было да Асірыйца
заснавалі яго для тых, што жывуць у пустыні: яны паставілі вежы
на ім пабудавалі палацы; і ён давёў яго да згубы.
23:14 Галасіце, караблі Тарсіскія, бо ваша сіла спустошана.
23:15 І будзе ў той дзень, што Тыр будзе забыты
семдзесят гадоў, паводле дзён аднаго цара: пасьля сканч
семдзесят гадоў будзе спяваць Тыр, як распусніца.
23:16 Вазьмі арфу, ідзі па горадзе, ты, распусніца, якая была забытая;
складай мілую мелодыю, спявай шмат песень, каб памяталі цябе.
23:17 І гэта адбудзецца пасля заканчэння сямідзесяці гадоў, што Гасподзь
наведае Тыр, і ён вернецца да платы сваёй і зробіць
блуд з усімі царствамі свету на твары
зямля.
23:18 І гандаль яе і плата за яе будуць сьвятыняй Госпаду;
не шанаваць і не захоўваць; бо яе тавар будзе для іх тым
жыві перад Госпадам, каб есці ўдосталь і мець добрую вопратку.