Ісая
17:1 Цяжар Дамаска. Вось, Дамаск пазбаўляецца быць а
горад, і ён будзе грудай разбурэння.
17:2 Гарады Араэра пакінуты: яны будуць для статкаў, якія будуць
кладзіцеся, і ніхто не будзе іх палохаць.
17:3 Крэпасць таксама спыніцца ў Яфрэма, і царства ад
Дамаск і рэшта Сірыі: яны будуць, як слава
сыноў Ізраілевых, кажа Гасподзь Саваоф.
17:4 І ў той дзень будзе слава Якава
схуднеў, і тлустае цела ягонае худнее.
17:5 І гэта будзе, як калі жнец збірае збожжа і жне
вушы з рукой; і будзе як той, хто збірае каласы ў
даліна Рэфаімаў.
17:6 Тым не менш, вінаград падбірае ў ім, як страсення алівы
дрэва, дзве-тры ягады ў верхняй частцы самай верхняй галіны, чатыры або
пяць на самых пладавітых галінах, кажа Гасподзь Бог
Ізраіль.
17:7 У той дзень чалавек будзе глядзець на свайго Творцы, і вочы яго будуць мець
павага да Сьвятога Ізраілева.
17:8 І ён не будзе глядзець на ахвярнікі, справа рук яго, таксама
будзе паважаць тое, што зроблена яго пальцамі, альбо гаі, альбо
выявы.
17:9 У той дзень яго ўмацаваныя гарады будуць, як пакінутыя галіны, і
верхнюю галіну, якую яны пакінулі дзеля сыноў Ізраілевых;
будзе спусташэнне.
17:10 Таму што ты забыў Бога збаўлення твайго і не быў
памятаючы пра скалу сілы тваёй, таму пасадзіш прыемнае
расліны, і ўсталюеце яго з дзіўнымі слізгаценнямі:
17:11 Удзень ты прымусіш расліна расці, а раніцай
ты даеш насеньне твайму квітнець, а жніво будзе кучаю
дзень смутку і адчайнага смутку.
17:12 Гора мноства людзей, якія шумяць, як шум
мораў; і да спешкі народаў, якія кідаюцца, як
бурленне магутных вод!
17:13 Народы будуць кідацца, як бурныя воды, але Бог
папракні іх, і яны ўцякуць далёка, і будуць гнацца за імі
мякіна з гор перад ветрам, і як качалка наперадзе
завіруха.
17:14 І вось, увечары бяда; і да раніцы яго няма.
Вось доля тых, што рабуюць нас, і доля тых, што рабуюць
нас.