Ісая 16:1 Адпраўце ягня валадару зямлі з Сэлы ў пустыню, да гары дачкі Сіёна. 16:2 Бо гэта будзе, як вандроўная птушка, выкінутая з гнязда, так і дочкі Маава будуць ля брадоў Арнона. 16:3 Раіцеся, выконвайце суд; зрабі цень твой, як ноч у сярэдзіна поўдня; хаваць ізгояў; не выдавай таго, хто блукае. 16:4 Няхай мае выгнанцы жывуць у цябе, Мааве! будзь ім сховішчам ад аблічча псавальніка: бо рабаўнік у канцы, псавальнік спыніцца, прыгнятальнікі знішчаны з зямлі. 16:5 І ў міласці трон будзе ўсталяваны, і ён будзе сядзець на ім па праўдзе ў скініі Давіда, судзячы і шукаючы суда, і паспешлівасць праведнасці. 16:6 Мы чулі пра гонар Маава; ён вельмі ганарыцца: нават сваім пыху, і ганарыстасць яго, і гнеў яго, але хлусня яго не будзе такой. 16:7 Таму Мааў будзе галасіць па Мааву, кожны будзе галасіць па аплаквайце асновы Кірхарэсэт; напэўна, яны збітыя. 16:8 Бо палі Эсэвона слабеюць і вінаградная лаза Сібмы, язычнікі зруйнавалі асноўныя расліны яго, яны прыйшлі нават да Язэра блукалі па пустыні: галіны яе расцягнуўшыся, яны пайшлі за мора. 16:9 Таму я буду аплакваць плач Язэра па лазе Сібмы: напаю цябе сьлязьмі маімі, Эсэвон і Элеала: за крык бо летнія плады твае і жніво твае ўпалі. 16:10 І радасць знікне, і радасць з багатага поля; і ст у вінаградніках не будзе спеваў, і не будзе крычачы: тапчыкі не будуць тачыць віна ў чавілах сваіх; у мяне ёсць прымусілі іх старадаўнія крыкі спыніцца. 16:11 Таму вантробы мае будуць гучаць, як арфа для Маава, і нутро маё часткі для Кірхарэш. 16:12 І гэта адбудзецца, калі відаць, што Мааў стаміўся высокае месца, каб ён прыходзіў у сьвятыню сваю маліцца; але ён павінен не пераважаюць. 16:13 Вось слова, якое Гасподзь сказаў пра Маава з тых часоў час. 16:14 Але цяпер Гасподзь сказаў, кажучы, на працягу трох гадоў, як гады найміта, і слава Маава будзе пагарджаная з усім гэтым вялікае мноства; а рэшта будзе вельмі малая і слабая.