Ісая
16:1 Адпраўце ягня валадару зямлі з Сэлы ў пустыню,
да гары дачкі Сіёна.
16:2 Бо гэта будзе, як вандроўная птушка, выкінутая з гнязда, так і
дочкі Маава будуць ля брадоў Арнона.
16:3 Раіцеся, выконвайце суд; зрабі цень твой, як ноч у
сярэдзіна поўдня; хаваць ізгояў; не выдавай таго, хто блукае.
16:4 Няхай мае выгнанцы жывуць у цябе, Мааве! будзь ім сховішчам ад
аблічча псавальніка: бо рабаўнік у канцы, псавальнік
спыніцца, прыгнятальнікі знішчаны з зямлі.
16:5 І ў міласці трон будзе ўсталяваны, і ён будзе сядзець на ім
па праўдзе ў скініі Давіда, судзячы і шукаючы суда, і
паспешлівасць праведнасці.
16:6 Мы чулі пра гонар Маава; ён вельмі ганарыцца: нават сваім
пыху, і ганарыстасць яго, і гнеў яго, але хлусня яго не будзе такой.
16:7 Таму Мааў будзе галасіць па Мааву, кожны будзе галасіць па
аплаквайце асновы Кірхарэсэт; напэўна, яны збітыя.
16:8 Бо палі Эсэвона слабеюць і вінаградная лаза Сібмы,
язычнікі зруйнавалі асноўныя расліны яго, яны прыйшлі
нават да Язэра блукалі па пустыні: галіны яе
расцягнуўшыся, яны пайшлі за мора.
16:9 Таму я буду аплакваць плач Язэра па лазе Сібмы:
напаю цябе сьлязьмі маімі, Эсэвон і Элеала: за крык
бо летнія плады твае і жніво твае ўпалі.
16:10 І радасць знікне, і радасць з багатага поля; і ст
у вінаградніках не будзе спеваў, і не будзе
крычачы: тапчыкі не будуць тачыць віна ў чавілах сваіх; у мяне ёсць
прымусілі іх старадаўнія крыкі спыніцца.
16:11 Таму вантробы мае будуць гучаць, як арфа для Маава, і нутро маё
часткі для Кірхарэш.
16:12 І гэта адбудзецца, калі відаць, што Мааў стаміўся
высокае месца, каб ён прыходзіў у сьвятыню сваю маліцца; але ён павінен
не пераважаюць.
16:13 Вось слова, якое Гасподзь сказаў пра Маава з тых часоў
час.
16:14 Але цяпер Гасподзь сказаў, кажучы, на працягу трох гадоў, як гады
найміта, і слава Маава будзе пагарджаная з усім гэтым
вялікае мноства; а рэшта будзе вельмі малая і слабая.