Быццё 47:1 І прыйшоў Іосіф і сказаў фараону: бацька мой і браты мае! і авечкі іхнія і статкі іхнія і ўсё, што ў іх, выйшлі зямлі Ханаанскай; і вось, яны ў зямлі Гесэн. 47:2 І ён узяў некаторых са сваіх братоў, нават пяць чалавек, і прадставіў іх Фараон. 47:3 І сказаў фараон сваім братам: Чым вы займаецеся? І яны сказаў фараону: рабы твае пастухі, і мы, і нашы бацькі. 47:4 І сказалі яны фараону: мы прыйшлі пасяліцца ў гэтай зямлі; бо ў рабоў тваіх няма пашы для статкаў; бо голад ёсць болі ў зямлі Ханаанскай; дык вось, адпусьці слугі жывуць у зямлі Гесэн. 47:5 І сказаў фараон Язэпу, кажучы: бацька твой і браты твае ідзі да цябе: 47:6 Зямля Егіпецкая перад табою; у лепшай зямлі зрабі сваё бацька і браты жыць; у зямлі Гесэн няхай жывуць: і калі ведаеш сярод іх дзейсных людзей, пастаў іх кіраўнікамі над маёй скацінай. 47:7 І прывёў Язэп Якава, бацьку свайго, і паставіў яго перад фараонам Якуб дабраславіў фараона. 47:8 І сказаў фараон Якаву: колькі табе гадоў? 47:9 І сказаў Якаў фараону: дні гадоў майго паломніцтва сто трыццаць гадоў: нямногія і ліхія маюць дні гадоў жыццё маё было і не дасягнула дзён гадоў жыццё маіх бацькоў у дні іх паломніцтва. 47:10 І дабраславіў Якаў фараона, і выйшаў ад фараона. 47:11 І Язэп размясціў свайго бацьку і сваіх братоў і даў ім а валоданне ў зямлі Егіпецкай, у лепшай частцы зямлі, у зямлі Рамзэс, як загадаў фараон. 47:12 І Язэп гадаваў бацьку свайго, і братоў сваіх, і ўсіх бацькоў сваіх гаспадарка, з хлебам, па сем'ях. 47:13 І не было хлеба на ўсёй зямлі; бо голад быў вельмі моцны, так што зямля Егіпецкая і ўся зямля Ханаанская аслаблі па прычыне голад. 47:14 І Язэп сабраў усе грошы, якія былі знойдзены ў зямлі у Егіпце і ў зямлі Ханаанскай за збожжа, якое яны куплялі; Язэп прынёс грошы ў дом фараона. 47:15 І калі скончыліся грошы ў зямлі Егіпецкай і ў зямлі Ханаанскай, усе Егіпцяне прыйшлі да Язэпа і сказалі: дай нам хлеба ці павінны мы памерці ў тваім прысутнасці? за грошы не хапае. 47:16 І Язэп сказаў: «Дайце свой быдла; і я аддам цябе за тваю скаціну, калі грошай не атрымаецца. 47:17 І яны прывялі свой быдла да Язэпа, і Язэп даў ім хлеба абмен на коней, і на статак, і на буйную рагатую жывёлу ст статкаў і аслоў, і карміў іх хлебам за ўсіх буйной рагатай жывёлы за гэты год. 47:18 Калі гэты год скончыўся, яны прыйшлі да яго на другі год і сказалі сказаў яму: мы не будзем хаваць ад майго гаспадара, як трацяцца нашыя грошы; у майго гаспадара таксама статкі буйной рагатай жывёлы; не павінна застацца ў выгляд майго гаспадара, але нашы целы і нашы землі: 47:19 Навошта нам паміраць на тваіх вачах, і мы, і наша зямля? купіць нас і зямлю нашу на хлеб, а мы і зямля наша будзем рабамі Фараон: і дай нам насення, каб мы маглі жыць і не памерці, што зямля не будзь пусты. 47:20 І Язэп купіў усю зямлю Егіпецкую для фараона; для егіпцян прадаў кожны сваё поле, бо голад панаваў над імі зямля перайшла да фараона. 47:21 А што тычыцца людзей, ён перавёў іх у гарады з аднаго канца межы Егіпта нават да другога канца яго. 47:22 Толькі зямлю святароў ён не купіў; бо святары мелі а частка, прызначаная ім фараонам, і з'елі сваю частку, якую Фараон даў ім: таму яны не прадалі свае землі. 47:23 Тады Іосіф сказаў людзям: Вось, я купіў вас сёння і зямля вашая для фараона; вось, вось вам насеньне, і засявайце яго зямлі. 47:24 І гэта адбудзецца ў павелічэнні, што вы павінны даваць пятую частку частка фараону, а чатыры долі належаць вам на насеньне поле і ў ежу вам і ў дамачадцаў вашых і ў ежу для вашых малых. 47:25 І яны сказалі: «Ты выратаваў нашы жыцці; дазволь нам знайсці ласку ў вачах гаспадара майго, і мы будзем слугамі фараона. 47:26 І Язэп усталяваў гэта закон над зямлёй Егіпецкай да гэтага дня, што Фараон павінен мець пятую частку; за выключэннем зямлі толькі святароў, які стаў не фараонам. 47:27 І жыў Ізраіль у зямлі Егіпецкай, у краіне Гесэн; і яны мелі ў ім маёмасць, і раслі, і вельмі размнажаліся. 47:28 І жыў Якаў у зямлі Егіпецкай семнаццаць гадоў: столькі ўвесь век Якаву было сто сорак сем гадоў. 47:29 І набліжаўся час, што Ізраіль павінен быў памерці, і ён паклікаў свайго сына Язэпа і сказаў яму: калі я здабыў упадабаньне ў вачах тваіх, пастаў Прашу Цябе, руку Тваю пад сцягно маё, і зрабі са мною ласкава і праўдзіва; не пахавай мяне ў Егіпце; 47:30 Але я лягу з бацькамі маімі, і ты выведзеш мяне з Егіпта, і пахавайце мяне ў іх магіле. А ён сказаў: я зраблю так, як ты сказаў. 47:31 І ён сказаў:, Прысягні мне. І ён прысягнуў яму. І Ізраіль пакланіўся сябе на падгалоўе ложка.