Быццё
47:1 І прыйшоў Іосіф і сказаў фараону: бацька мой і браты мае!
і авечкі іхнія і статкі іхнія і ўсё, што ў іх, выйшлі
зямлі Ханаанскай; і вось, яны ў зямлі Гесэн.
47:2 І ён узяў некаторых са сваіх братоў, нават пяць чалавек, і прадставіў іх
Фараон.
47:3 І сказаў фараон сваім братам: Чым вы займаецеся? І яны
сказаў фараону: рабы твае пастухі, і мы, і нашы
бацькі.
47:4 І сказалі яны фараону: мы прыйшлі пасяліцца ў гэтай зямлі;
бо ў рабоў тваіх няма пашы для статкаў; бо голад ёсць
болі ў зямлі Ханаанскай; дык вось, адпусьці
слугі жывуць у зямлі Гесэн.
47:5 І сказаў фараон Язэпу, кажучы: бацька твой і браты твае
ідзі да цябе:
47:6 Зямля Егіпецкая перад табою; у лепшай зямлі зрабі сваё
бацька і браты жыць; у зямлі Гесэн няхай жывуць: і
калі ведаеш сярод іх дзейсных людзей, пастаў іх кіраўнікамі
над маёй скацінай.
47:7 І прывёў Язэп Якава, бацьку свайго, і паставіў яго перад фараонам
Якуб дабраславіў фараона.
47:8 І сказаў фараон Якаву: колькі табе гадоў?
47:9 І сказаў Якаў фараону: дні гадоў майго паломніцтва
сто трыццаць гадоў: нямногія і ліхія маюць дні гадоў
жыццё маё было і не дасягнула дзён гадоў
жыццё маіх бацькоў у дні іх паломніцтва.
47:10 І дабраславіў Якаў фараона, і выйшаў ад фараона.
47:11 І Язэп размясціў свайго бацьку і сваіх братоў і даў ім а
валоданне ў зямлі Егіпецкай, у лепшай частцы зямлі, у зямлі
Рамзэс, як загадаў фараон.
47:12 І Язэп гадаваў бацьку свайго, і братоў сваіх, і ўсіх бацькоў сваіх
гаспадарка, з хлебам, па сем'ях.
47:13 І не было хлеба на ўсёй зямлі; бо голад быў вельмі моцны, так
што зямля Егіпецкая і ўся зямля Ханаанская аслаблі па прычыне
голад.
47:14 І Язэп сабраў усе грошы, якія былі знойдзены ў зямлі
у Егіпце і ў зямлі Ханаанскай за збожжа, якое яны куплялі;
Язэп прынёс грошы ў дом фараона.
47:15 І калі скончыліся грошы ў зямлі Егіпецкай і ў зямлі Ханаанскай,
усе Егіпцяне прыйшлі да Язэпа і сказалі: дай нам хлеба
ці павінны мы памерці ў тваім прысутнасці? за грошы не хапае.
47:16 І Язэп сказаў: «Дайце свой быдла; і я аддам цябе за тваю скаціну,
калі грошай не атрымаецца.
47:17 І яны прывялі свой быдла да Язэпа, і Язэп даў ім хлеба
абмен на коней, і на статак, і на буйную рагатую жывёлу ст
статкаў і аслоў, і карміў іх хлебам за ўсіх
буйной рагатай жывёлы за гэты год.
47:18 Калі гэты год скончыўся, яны прыйшлі да яго на другі год і сказалі
сказаў яму: мы не будзем хаваць ад майго гаспадара, як трацяцца нашыя грошы;
у майго гаспадара таксама статкі буйной рагатай жывёлы; не павінна застацца ў
выгляд майго гаспадара, але нашы целы і нашы землі:
47:19 Навошта нам паміраць на тваіх вачах, і мы, і наша зямля? купіць нас
і зямлю нашу на хлеб, а мы і зямля наша будзем рабамі
Фараон: і дай нам насення, каб мы маглі жыць і не памерці, што зямля
не будзь пусты.
47:20 І Язэп купіў усю зямлю Егіпецкую для фараона; для егіпцян
прадаў кожны сваё поле, бо голад панаваў над імі
зямля перайшла да фараона.
47:21 А што тычыцца людзей, ён перавёў іх у гарады з аднаго канца
межы Егіпта нават да другога канца яго.
47:22 Толькі зямлю святароў ён не купіў; бо святары мелі а
частка, прызначаная ім фараонам, і з'елі сваю частку, якую
Фараон даў ім: таму яны не прадалі свае землі.
47:23 Тады Іосіф сказаў людзям: Вось, я купіў вас сёння і
зямля вашая для фараона; вось, вось вам насеньне, і засявайце яго
зямлі.
47:24 І гэта адбудзецца ў павелічэнні, што вы павінны даваць пятую частку
частка фараону, а чатыры долі належаць вам на насеньне
поле і ў ежу вам і ў дамачадцаў вашых і ў ежу
для вашых малых.
47:25 І яны сказалі: «Ты выратаваў нашы жыцці; дазволь нам знайсці ласку ў вачах
гаспадара майго, і мы будзем слугамі фараона.
47:26 І Язэп усталяваў гэта закон над зямлёй Егіпецкай да гэтага дня, што
Фараон павінен мець пятую частку; за выключэннем зямлі толькі святароў,
які стаў не фараонам.
47:27 І жыў Ізраіль у зямлі Егіпецкай, у краіне Гесэн; і
яны мелі ў ім маёмасць, і раслі, і вельмі размнажаліся.
47:28 І жыў Якаў у зямлі Егіпецкай семнаццаць гадоў: столькі ўвесь век
Якаву было сто сорак сем гадоў.
47:29 І набліжаўся час, што Ізраіль павінен быў памерці, і ён паклікаў свайго сына
Язэпа і сказаў яму: калі я здабыў упадабаньне ў вачах тваіх, пастаў
Прашу Цябе, руку Тваю пад сцягно маё, і зрабі са мною ласкава і праўдзіва;
не пахавай мяне ў Егіпце;
47:30 Але я лягу з бацькамі маімі, і ты выведзеш мяне з Егіпта,
і пахавайце мяне ў іх магіле. А ён сказаў: я зраблю так, як ты
сказаў.
47:31 І ён сказаў:, Прысягні мне. І ён прысягнуў яму. І Ізраіль пакланіўся
сябе на падгалоўе ложка.