Быццё 28:1 І паклікаў Ісаак Якава і дабраславіў яго, і загадаў яму, і сказаў яму: не бяры жонкі з дачок Ханаанскіх. 28:2 Устань, ідзі ў Месапатамію, у дом Ватуіла, бацькі маці тваёй; і вазьмі сабе жонку адтуль з дачок Лавана, маці тваёй брат. 28:3 І дабраславіць цябе Бог Усемагутны, і зробіць цябе пладавітым, і памножыць цябе, каб ты быў мноствам людзей; 28:4 І дасць табе дабраславеньне Абрагама, табе і нашчадкам тваім з цябе; каб ты атрымаў у спадчыну зямлю, у якой ты прыхадзень, якую Бог даў Абрагаму. 28:5 І адаслаў Ісаак Якава, і ён пайшоў у Месапатамію да Лавана, сына Ватуэль Сірыец, брат Рэбэкі, маці Якава і Ісава. 28:6 Калі Ісаў убачыў, што Ісаак дабраславіў Якава і адаслаў яго Паданарам, каб узяць яму адтуль жонку; і што, як ён дабраславіў яго, ён даў яму загад, кажучы: не бяры жонак з дачок Ханаанскі; 28:7 І Якаў паслухаўся свайго бацькі і сваёй маці, і пайшоў Паданарам; 28:8 І ўбачыў Ісаў, што дочкі Ханаанскія не спадабаліся Ісааку бацька; 28:9 І пайшоў Ісаў да Ізмаіла і ўзяў жонак, якія ў яго былі Махалата, дачка Ізмаіла, сына Абрагамавага, сястра Наваёта, быць яго жонкай. 28:10 І Якаў выйшаў з Вірсавіі і пайшоў у Харан. 28:11 І ён накіраваўся ў пэўнае месца і прабыў там усю ноч, бо сонца зайшло; і ўзяў з камянёў таго месца, і паклаў іх сабе на падушкі і лёг на тым месцы спаць. 28:12 І прысніўся ён, і вось лесвіца, пастаўленая на зямлю, і вяршыня ён дасягнуў неба: і вось анёлы Божыя ўзыходзяць і спускаючыся па ім. 28:13 І вось, Гасподзь стаяў над ім і сказаў: Я Гасподзь Бог Абрагам, бацька твой, і Бог Ісаака: зямля, на якой ты ляжыш, табе і нашчадкам тваім дам; 28:14 І будзе нашчадкаў тваіх, як пылу зямнога, і ты будзеш распаўсюджвацца за мяжой на захад, і на ўсход, і на поўнач, і на поўдзень: і ў табе і ў семені тваім будуць усе плямёны зямныя блаславёны. 28:15 І вось, Я з табой і буду ахоўваць цябе ўсюды, дзе пойдзеш, і вернуць цябе ў гэтую зямлю; бо я не буду пакінь цябе, пакуль не выканаю тое, што казаў табе. 28:16 Якаў прачнуўся ад сну і сказаў: сапраўды, Гасподзь у гэта месца; а я гэтага не ведаў. 28:17 І ён спалохаўся, і сказаў: Як жахліва гэта месца! гэтага няма акрамя дома Божага, а гэта брама нябесная. 28:18 Якаў устаў рана раніцай і ўзяў камень, які быў у яго паклаў яму падушкі, і паставіў яго як слуп, і выліў на яго алей верх яго. 28:19 І ён назваў гэтае месца Вэтыль, але імя гэтага горада спачатку называўся Луз. 28:20 І Якаў даў зарок, сказаўшы: калі Бог будзе са мною і захавае мяне у той дарозе, што я іду, і дасць мне хлеб есці і адзенне апрануцца на, 28:21 Так што я вярнуся ў дом бацькі майго ў міры; тады будзе Гасподзь будзь маім Богам: 28:22 І гэты камень, які я паставіў у слуп, будзе домам Божым, і з усяго, што ты дасі мне, я абавязкова дам табе дзясятую частку.