Быццё
28:1 І паклікаў Ісаак Якава і дабраславіў яго, і загадаў яму, і сказаў
яму: не бяры жонкі з дачок Ханаанскіх.
28:2 Устань, ідзі ў Месапатамію, у дом Ватуіла, бацькі маці тваёй; і
вазьмі сабе жонку адтуль з дачок Лавана, маці тваёй
брат.
28:3 І дабраславіць цябе Бог Усемагутны, і зробіць цябе пладавітым, і памножыць цябе,
каб ты быў мноствам людзей;
28:4 І дасць табе дабраславеньне Абрагама, табе і нашчадкам тваім з
цябе; каб ты атрымаў у спадчыну зямлю, у якой ты прыхадзень,
якую Бог даў Абрагаму.
28:5 І адаслаў Ісаак Якава, і ён пайшоў у Месапатамію да Лавана, сына
Ватуэль Сірыец, брат Рэбэкі, маці Якава і Ісава.
28:6 Калі Ісаў убачыў, што Ісаак дабраславіў Якава і адаслаў яго
Паданарам, каб узяць яму адтуль жонку; і што, як ён дабраславіў яго, ён
даў яму загад, кажучы: не бяры жонак з дачок
Ханаанскі;
28:7 І Якаў паслухаўся свайго бацькі і сваёй маці, і пайшоў
Паданарам;
28:8 І ўбачыў Ісаў, што дочкі Ханаанскія не спадабаліся Ісааку
бацька;
28:9 І пайшоў Ісаў да Ізмаіла і ўзяў жонак, якія ў яго былі
Махалата, дачка Ізмаіла, сына Абрагамавага, сястра Наваёта,
быць яго жонкай.
28:10 І Якаў выйшаў з Вірсавіі і пайшоў у Харан.
28:11 І ён накіраваўся ў пэўнае месца і прабыў там усю ноч,
бо сонца зайшло; і ўзяў з камянёў таго месца, і
паклаў іх сабе на падушкі і лёг на тым месцы спаць.
28:12 І прысніўся ён, і вось лесвіца, пастаўленая на зямлю, і вяршыня
ён дасягнуў неба: і вось анёлы Божыя ўзыходзяць і
спускаючыся па ім.
28:13 І вось, Гасподзь стаяў над ім і сказаў: Я Гасподзь Бог
Абрагам, бацька твой, і Бог Ісаака: зямля, на якой ты ляжыш,
табе і нашчадкам тваім дам;
28:14 І будзе нашчадкаў тваіх, як пылу зямнога, і ты будзеш распаўсюджвацца
за мяжой на захад, і на ўсход, і на поўнач, і на поўдзень:
і ў табе і ў семені тваім будуць усе плямёны зямныя
блаславёны.
28:15 І вось, Я з табой і буду ахоўваць цябе ўсюды, дзе
пойдзеш, і вернуць цябе ў гэтую зямлю; бо я не буду
пакінь цябе, пакуль не выканаю тое, што казаў табе.
28:16 Якаў прачнуўся ад сну і сказаў: сапраўды, Гасподзь у
гэта месца; а я гэтага не ведаў.
28:17 І ён спалохаўся, і сказаў: Як жахліва гэта месца! гэтага няма
акрамя дома Божага, а гэта брама нябесная.
28:18 Якаў устаў рана раніцай і ўзяў камень, які быў у яго
паклаў яму падушкі, і паставіў яго як слуп, і выліў на яго алей
верх яго.
28:19 І ён назваў гэтае месца Вэтыль, але імя гэтага горада
спачатку называўся Луз.
28:20 І Якаў даў зарок, сказаўшы: калі Бог будзе са мною і захавае мяне
у той дарозе, што я іду, і дасць мне хлеб есці і адзенне апрануцца
на,
28:21 Так што я вярнуся ў дом бацькі майго ў міры; тады будзе Гасподзь
будзь маім Богам:
28:22 І гэты камень, які я паставіў у слуп, будзе домам Божым, і
з усяго, што ты дасі мне, я абавязкова дам табе дзясятую частку.