Эзра
3:1 І калі прыйшоў сёмы месяц, і сыны Ізраілевыя былі ў
гарады, людзі сабраліся разам, як адзін чалавек
Ерусалім.
3:2 Тады ўстаў Ісус, сын Ёсэдэка, і браты ягоныя сьвятары,
і Зарававэль, сын Салатыіла, і браты ягоныя, і пабудавалі
ахвярнік Бога Ізраілевага, каб прыносіць на ім цэласпаленьні, як ён ёсьць
напісана ў законе Майсея, чалавека Божага.
3:3 І яны паставілі ахвярнік на яго аснове; бо страх быў на іх з-за
і прынесьлі на ім цэласпаленьні
Госпаду, цэласпаленьні раніцай і ўвечары.
3:4 Яны таксама праводзілі свята кучак, як напісана, і ахвяравалі
штодзённыя цэласпаленьні па ліку, паводле звычаю, як
патрабуецца штодзённае дзяжурства;
3:5 А потым прынеслі пастаяннае цэласпаленне, абодва новыя
месяца і ўсіх устаноўленых святаў Гасподніх, якія былі асвечаны, і
з кожнага, хто добраахвотна ахвяраваў Госпаду.
3:6 З першага дня сёмага месяца пачалі прыносіць спаленне
ахвяры Госпаду. Але падмурак храма Гасподняга
яшчэ не быў закладзены.
3:7 Яны таксама давалі грошы мулярам і цеслярам; і мяса,
і піць і алей Сідонцам і Тыранам, каб прынесьці
кедравыя дрэвы ад Лівана да Ёпскага мора, паводле гранта
што яны мелі ад Кіра, цара Персідскага.
3:8 Цяпер на другі год іх прыходу ў дом Божы ў
Ерусалім, у другі месяц, пачаў Зарававэль, сын Шалатыіла,
і Ісуса, сына Ёсэдэка, і рэшту братоў іхніх
сьвятары і лявіты, і ўсе, што выйшлі з
палон у Ерусалім; і паставіў лявітаў ад дваццаці гадоў
старых і высокіх, каб распачаць працу дома Гасподняга.
3:9 Затым стаяў Ісус з сынамі сваімі і братамі сваімі, Кадмііл і сыны ягоныя,
сыны Юды разам, каб паставіць рабочых у дом
Бог: сыны Хенадада з сынамі іхнімі і братамі іхнімі
левіты.
3:10 І калі будаўнікі заклалі падмурак храма Гасподняга,
яны паставілі сьвятароў у вопратцы іхняй з трубамі і лявітаў
сыны Асафавыя з кімваламі, каб праславіць Госпада паводле пастановы
Давід, цар Ізраіля.
3:11 І яны спявалі разам, праслаўляючы і дзякуючы
СПАДАР; бо Ён добры, бо вечная міласьць Яго да Ізраіля.
І ўвесь народ крычаў вялікім крыкам, калі славіў
ГОСПАДЗЕ, бо закладзены падмурак дому СПАДАРОВАГА.
3:12 Але многія святары і лявіты і кіраўнікі пакаленняў, якія былі
старажытныя людзі, якія бачылі першы дом, калі падмурак гэтага
дом стаўся перад вачыма іхнімі, плакалі моцным голасам; і многія
закрычаў уголас ад радасці:
3:13 Так што людзі не маглі адрозніць шуму радасці з
шум плачу народу: бо народ крычаў а
гучны крык, і шум быў чутны здалёк.