Эзра 3:1 І калі прыйшоў сёмы месяц, і сыны Ізраілевыя былі ў гарады, людзі сабраліся разам, як адзін чалавек Ерусалім. 3:2 Тады ўстаў Ісус, сын Ёсэдэка, і браты ягоныя сьвятары, і Зарававэль, сын Салатыіла, і браты ягоныя, і пабудавалі ахвярнік Бога Ізраілевага, каб прыносіць на ім цэласпаленьні, як ён ёсьць напісана ў законе Майсея, чалавека Божага. 3:3 І яны паставілі ахвярнік на яго аснове; бо страх быў на іх з-за і прынесьлі на ім цэласпаленьні Госпаду, цэласпаленьні раніцай і ўвечары. 3:4 Яны таксама праводзілі свята кучак, як напісана, і ахвяравалі штодзённыя цэласпаленьні па ліку, паводле звычаю, як патрабуецца штодзённае дзяжурства; 3:5 А потым прынеслі пастаяннае цэласпаленне, абодва новыя месяца і ўсіх устаноўленых святаў Гасподніх, якія былі асвечаны, і з кожнага, хто добраахвотна ахвяраваў Госпаду. 3:6 З першага дня сёмага месяца пачалі прыносіць спаленне ахвяры Госпаду. Але падмурак храма Гасподняга яшчэ не быў закладзены. 3:7 Яны таксама давалі грошы мулярам і цеслярам; і мяса, і піць і алей Сідонцам і Тыранам, каб прынесьці кедравыя дрэвы ад Лівана да Ёпскага мора, паводле гранта што яны мелі ад Кіра, цара Персідскага. 3:8 Цяпер на другі год іх прыходу ў дом Божы ў Ерусалім, у другі месяц, пачаў Зарававэль, сын Шалатыіла, і Ісуса, сына Ёсэдэка, і рэшту братоў іхніх сьвятары і лявіты, і ўсе, што выйшлі з палон у Ерусалім; і паставіў лявітаў ад дваццаці гадоў старых і высокіх, каб распачаць працу дома Гасподняга. 3:9 Затым стаяў Ісус з сынамі сваімі і братамі сваімі, Кадмііл і сыны ягоныя, сыны Юды разам, каб паставіць рабочых у дом Бог: сыны Хенадада з сынамі іхнімі і братамі іхнімі левіты. 3:10 І калі будаўнікі заклалі падмурак храма Гасподняга, яны паставілі сьвятароў у вопратцы іхняй з трубамі і лявітаў сыны Асафавыя з кімваламі, каб праславіць Госпада паводле пастановы Давід, цар Ізраіля. 3:11 І яны спявалі разам, праслаўляючы і дзякуючы СПАДАР; бо Ён добры, бо вечная міласьць Яго да Ізраіля. І ўвесь народ крычаў вялікім крыкам, калі славіў ГОСПАДЗЕ, бо закладзены падмурак дому СПАДАРОВАГА. 3:12 Але многія святары і лявіты і кіраўнікі пакаленняў, якія былі старажытныя людзі, якія бачылі першы дом, калі падмурак гэтага дом стаўся перад вачыма іхнімі, плакалі моцным голасам; і многія закрычаў уголас ад радасці: 3:13 Так што людзі не маглі адрозніць шуму радасці з шум плачу народу: бо народ крычаў а гучны крык, і шум быў чутны здалёк.