Езэкііль
19:1 Акрамя таго, ты падымай плач аб князях Ізраілевых,
19:2 І скажыце: "Хто твая маці?" Ільвіца: ляжала сярод ільвоў, яна
гадавала сваіх дзіцянят сярод маладых ільвоў.
19:3 І яна выгадавала аднаго са сваіх дзіцянятаў: ён стаў маладым ільвом, і ён
навучыліся лавіць здабычу; яно пажырала людзей.
19:4 Народы таксама пачулі пра яго; ён быў узяты ў сваю яму, а яны
прывёў яго ў ланцугах у зямлю Егіпецкую.
19:5 Цяпер, калі яна ўбачыла, што яна чакала, і яе надзея была страчана, тады яна
узяў яшчэ аднаго зь яе дзіцянятаў і зрабіў зь яго маладога льва.
19:6 І ён хадзіў уверх і ўніз сярод львоў, ён стаў маладым львом, і
навучыўся лавіць здабычу і пажыраў людзей.
19:7 І ён спазнаў іх спустошаныя палацы, і ён спустошыў іх гарады; і
спустошыла зямля і ўсё, што на ёй, ад шуму ягонага
равучы.
19:8 Тады народы паўсталі супраць яго з усіх бакоў з правінцый, і
раскінулі на ім сетку сваю: ён быў схоплены ў яму іхнюю.
19:9 І яны пасадзілі яго ў варту ў кайданах, і прывялі яго да цара
Вавілон: яны завялі яго ў крэпасці, каб больш не было голасу яго
пачулі на горах Ізраіля.
19:10 Маці твая, як вінаградная лаза ў крыві тваёй, пасаджаная каля вады;
пладавіты і багаты галінамі ад шматлікіх вод.
19:11 І ў яе былі моцныя жазлы для скіпетраў тых, хто нясе правіцеляў, і яе
рост узвышаўся сярод густых галін, і яна з'явілася ў ёй
вышыні з мноствам яе галін.
19:12 Але яна была вырвана ў лютасці, яна была кінута на зямлю, і
усходні вецер высушыў плод яе: зламаліся і засохлі моцныя дубцы яе;
агонь спаліў іх.
19:13 І цяпер яна пасаджана ў пустыні, у сухой і смаглай зямлі.
19:14 І выйшаў агонь з дубца яе галін, які зжэр яе
плёну, так што ў яе не было моцнага жазла, каб кіраваць ім. Гэта а
плач, і будзе для плачу.