Езэкііль 19:1 Акрамя таго, ты падымай плач аб князях Ізраілевых, 19:2 І скажыце: "Хто твая маці?" Ільвіца: ляжала сярод ільвоў, яна гадавала сваіх дзіцянят сярод маладых ільвоў. 19:3 І яна выгадавала аднаго са сваіх дзіцянятаў: ён стаў маладым ільвом, і ён навучыліся лавіць здабычу; яно пажырала людзей. 19:4 Народы таксама пачулі пра яго; ён быў узяты ў сваю яму, а яны прывёў яго ў ланцугах у зямлю Егіпецкую. 19:5 Цяпер, калі яна ўбачыла, што яна чакала, і яе надзея была страчана, тады яна узяў яшчэ аднаго зь яе дзіцянятаў і зрабіў зь яго маладога льва. 19:6 І ён хадзіў уверх і ўніз сярод львоў, ён стаў маладым львом, і навучыўся лавіць здабычу і пажыраў людзей. 19:7 І ён спазнаў іх спустошаныя палацы, і ён спустошыў іх гарады; і спустошыла зямля і ўсё, што на ёй, ад шуму ягонага равучы. 19:8 Тады народы паўсталі супраць яго з усіх бакоў з правінцый, і раскінулі на ім сетку сваю: ён быў схоплены ў яму іхнюю. 19:9 І яны пасадзілі яго ў варту ў кайданах, і прывялі яго да цара Вавілон: яны завялі яго ў крэпасці, каб больш не было голасу яго пачулі на горах Ізраіля. 19:10 Маці твая, як вінаградная лаза ў крыві тваёй, пасаджаная каля вады; пладавіты і багаты галінамі ад шматлікіх вод. 19:11 І ў яе былі моцныя жазлы для скіпетраў тых, хто нясе правіцеляў, і яе рост узвышаўся сярод густых галін, і яна з'явілася ў ёй вышыні з мноствам яе галін. 19:12 Але яна была вырвана ў лютасці, яна была кінута на зямлю, і усходні вецер высушыў плод яе: зламаліся і засохлі моцныя дубцы яе; агонь спаліў іх. 19:13 І цяпер яна пасаджана ў пустыні, у сухой і смаглай зямлі. 19:14 І выйшаў агонь з дубца яе галін, які зжэр яе плёну, так што ў яе не было моцнага жазла, каб кіраваць ім. Гэта а плач, і будзе для плачу.