Езэкііль 14:1 Тады некаторыя са старэйшын Ізраіля прыйшлі да мяне і селі перада мной. 14:2 І было мне слова Гасподняе: 14:3 Сын чалавечы, гэтыя людзі паставілі сваіх ідалаў у сэрцы сваім і паклалі камень спатыкненьня беззаконьня іхняга перад абліччам іхнім: я павінен быць яны ўвогуле пыталіся? 14:4 Таму гавары з імі і скажы ім: «Так кажа Гасподзь Бог: Кожны чалавек з дому Ізраілевага, які ставіць ідалаў сваіх у сэрцы сваім, і ставіць камень спатыкненьня беззаконьня свайго перад абліччам сваім, і прыходзіць да прарока; Я, Гасподзь, адкажу таму, хто прыйдзе да мноства ідалаў сваіх; 14:5 Каб Я мог прыняць дом Ізраілеў у іх уласным сэрцы, таму што яны ёсць усе аддаліліся ад мяне праз сваіх ідалаў. 14:6 Таму скажы дому Ізраілеваму: так кажа Гасподзь Бог: пакаяцца, і адвярнецеся ад ідалаў вашых; і адвярніце твар ваш ад усіх вашы мярзоты. 14:7 Для кожнага з дому Ізраілевага, або з прыхадня, які жыве у Ізраілі, які адлучаецца ад Мяне і ставіць у ім ідалаў сваіх сэрца сваё, і ставіць камень спатыкненьня беззаконьня свайго перад сваім тварам, і прыходзіць да прарока, каб спытацца ў яго пра мяне; я СПАДАР адкажа яму сам: 14:8 І я павярну свой твар супраць гэтага чалавека, і зраблю яго знакам і а прыказка, і Я вынішчу яго з асяродзьдзя народу Майго; і вы даведаюцца, што Я Гасподзь. 14:9 І калі прарок будзе ўведзены ў зман, калі ён сказаў нешта, Я Гасподзь падмануў таго прарока, і Я працягну на яго руку Маю, і вынішчу яго з асяродзьдзя народу Майго Ізраіля. 14:10 І яны панясуць пакаранне за сваё беззаконне: пакаранне за прарок будзе нават як кара таго, хто шукае яго; 14:11 Каб дом Ізраілеў больш не адыходзіў ад мяне і не адступаў больш апаганеныя ўсімі грахамі сваімі; але каб яны былі маімі людзей, і буду ім Богам, кажа Гасподзь Бог. 14:12 Слова Гасподняе было зноў да мяне, кажучы: 14:13 Сыне чалавечы, калі зямля зграшыць супроць мяне цяжкімі злачынствамі, тады працягну на яго руку Маю і зламаю посах хлеб яе, і нашле на яе голад, і вынішчыць чалавека і звер з яго: 14:14 Хоць гэтыя тры чалавекі, Ной, Данііл і Ёў, былі ў ім, яны павінны ратуйце толькі душы іхнія праўдаю іхняю, кажа Гасподзь Бог. 14:15 Калі я правяду злосных звяроў па зямлі, і яны разграбяць яе, так што ён будзе пустыняю, каб ніхто не мог прайсці праз яго звяры: 14:16 Хоць гэтыя тры чалавекі былі ў ім, жыву Я, кажа Гасподзь Бог, яны не выбавіць ні сыноў, ні дачок; толькі яны будуць дастаўлены, але зямля будзе пустыняю. 14:17 Або калі я навяду меч на тую зямлю і скажу: «Меч, прайдзі праз». зямля; каб я знішчыў з яго чалавека і быдла: 14:18 Хоць гэтыя тры чалавекі былі ў ім, жыву Я, кажа Гасподзь Бог, яны не выратуе ні сыноў, ні дачок, але толькі яны будуць даставілі сябе. 14:19 Ці калі я пашлю пошасьць у гэтую зямлю і вылью на яе лютасьць сваю у крыві, каб адсекчы ад яго чалавека і жывёлу: 14:20 Хоць бы Ной, Данііл і Ёў былі ў ім, жыву Я, кажа Гасподзь Бог, яны не дадуць ні сына, ні дачкі; яны толькі даставяць душы свае праўдаю сваёй. 14:21 Бо так кажа Гасподзь Бог: Наколькі больш, калі я пашлю сваіх чатырох ран прысуды над Ерусалімам, меч і голад і злодзеі звера і пошасці, каб знішчыць з яго чалавека і быдла? 14:22 Тым не менш, вось, у ім застанецца рэшта, якая будзе прынесена наперад, сыны і дочкі: вось, яны выйдуць да вас, і вы ўбачыце шлях іхні і ўчынкі іхнія, і суцешыцеся пра зло, якое Я навёў на Ерусалім, нават пра тое усё, што я прынёс на яго. 14:23 І яны суцешаць вас, калі вы ўбачыце іх шляхі і іх дзеянні вы будзеце ведаць, што я не зрабіў без прычыны ўсё, што я зрабіў у гэта, кажа Гасподзь Бог.