Езэкііль
14:1 Тады некаторыя са старэйшын Ізраіля прыйшлі да мяне і селі перада мной.
14:2 І было мне слова Гасподняе:
14:3 Сын чалавечы, гэтыя людзі паставілі сваіх ідалаў у сэрцы сваім і паклалі
камень спатыкненьня беззаконьня іхняга перад абліччам іхнім: я павінен быць
яны ўвогуле пыталіся?
14:4 Таму гавары з імі і скажы ім: «Так кажа Гасподзь Бог:
Кожны чалавек з дому Ізраілевага, які ставіць ідалаў сваіх у сэрцы сваім,
і ставіць камень спатыкненьня беззаконьня свайго перад абліччам сваім, і
прыходзіць да прарока; Я, Гасподзь, адкажу таму, хто прыйдзе
да мноства ідалаў сваіх;
14:5 Каб Я мог прыняць дом Ізраілеў у іх уласным сэрцы, таму што яны ёсць
усе аддаліліся ад мяне праз сваіх ідалаў.
14:6 Таму скажы дому Ізраілеваму: так кажа Гасподзь Бог: пакаяцца,
і адвярнецеся ад ідалаў вашых; і адвярніце твар ваш ад усіх
вашы мярзоты.
14:7 Для кожнага з дому Ізраілевага, або з прыхадня, які жыве
у Ізраілі, які адлучаецца ад Мяне і ставіць у ім ідалаў сваіх
сэрца сваё, і ставіць камень спатыкненьня беззаконьня свайго перад сваім
тварам, і прыходзіць да прарока, каб спытацца ў яго пра мяне; я
СПАДАР адкажа яму сам:
14:8 І я павярну свой твар супраць гэтага чалавека, і зраблю яго знакам і а
прыказка, і Я вынішчу яго з асяродзьдзя народу Майго; і вы
даведаюцца, што Я Гасподзь.
14:9 І калі прарок будзе ўведзены ў зман, калі ён сказаў нешта, Я Гасподзь
падмануў таго прарока, і Я працягну на яго руку Маю, і
вынішчу яго з асяродзьдзя народу Майго Ізраіля.
14:10 І яны панясуць пакаранне за сваё беззаконне: пакаранне за
прарок будзе нават як кара таго, хто шукае
яго;
14:11 Каб дом Ізраілеў больш не адыходзіў ад мяне і не адступаў
больш апаганеныя ўсімі грахамі сваімі; але каб яны былі маімі
людзей, і буду ім Богам, кажа Гасподзь Бог.
14:12 Слова Гасподняе было зноў да мяне, кажучы:
14:13 Сыне чалавечы, калі зямля зграшыць супроць мяне цяжкімі злачынствамі,
тады працягну на яго руку Маю і зламаю посах
хлеб яе, і нашле на яе голад, і вынішчыць чалавека
і звер з яго:
14:14 Хоць гэтыя тры чалавекі, Ной, Данііл і Ёў, былі ў ім, яны павінны
ратуйце толькі душы іхнія праўдаю іхняю, кажа Гасподзь Бог.
14:15 Калі я правяду злосных звяроў па зямлі, і яны разграбяць яе,
так што ён будзе пустыняю, каб ніхто не мог прайсці праз яго
звяры:
14:16 Хоць гэтыя тры чалавекі былі ў ім, жыву Я, кажа Гасподзь Бог, яны
не выбавіць ні сыноў, ні дачок; толькі яны будуць дастаўлены,
але зямля будзе пустыняю.
14:17 Або калі я навяду меч на тую зямлю і скажу: «Меч, прайдзі праз».
зямля; каб я знішчыў з яго чалавека і быдла:
14:18 Хоць гэтыя тры чалавекі былі ў ім, жыву Я, кажа Гасподзь Бог, яны
не выратуе ні сыноў, ні дачок, але толькі яны будуць
даставілі сябе.
14:19 Ці калі я пашлю пошасьць у гэтую зямлю і вылью на яе лютасьць сваю
у крыві, каб адсекчы ад яго чалавека і жывёлу:
14:20 Хоць бы Ной, Данііл і Ёў былі ў ім, жыву Я, кажа Гасподзь Бог,
яны не дадуць ні сына, ні дачкі; яны толькі даставяць
душы свае праўдаю сваёй.
14:21 Бо так кажа Гасподзь Бог: Наколькі больш, калі я пашлю сваіх чатырох ран
прысуды над Ерусалімам, меч і голад і злодзеі
звера і пошасці, каб знішчыць з яго чалавека і быдла?
14:22 Тым не менш, вось, у ім застанецца рэшта, якая будзе прынесена
наперад, сыны і дочкі: вось, яны выйдуць да вас,
і вы ўбачыце шлях іхні і ўчынкі іхнія, і суцешыцеся
пра зло, якое Я навёў на Ерусалім, нават пра тое
усё, што я прынёс на яго.
14:23 І яны суцешаць вас, калі вы ўбачыце іх шляхі і іх дзеянні
вы будзеце ведаць, што я не зрабіў без прычыны ўсё, што я зрабіў у
гэта, кажа Гасподзь Бог.