Эклезіяст 11:1 Кінь хлеб твой па вадзе, бо ты знойдзеш яго праз шмат дзён. 11:2 Дайце частку сямі і васьмі; бо ты не ведаеш што зло будзе на зямлі. 11:3 Калі хмары поўныя дажджу, яны апускаюцца на зямлю, і калі дрэва ўпадзе на поўдзень або на поўнач, на месцы дзе дрэва ўпадзе, там яно і будзе. 11:4 Той, хто назірае за ветрам, не будзе сеяць; і той, хто разглядае хмары не пажнуць. 11:5 Як вы не ведаеце, што такое шлях духу, ні як косці робяць расьце ва ўлоньні цяжарнай: і вы ня ведаеце гэтага учынкі Бога, які ўсё стварае. 11:6 Раніцай сей насеньне сваё, і ўвечары не трымай рукі сваёй. бо ты не ведаеш, ці будзе поспех, ці тое, ці тое, або ці будуць яны абодва аднолькава добрыя. 11:7 Святло салодкае і прыемнае для вачэй глядзі сонца: 11:8 Але калі чалавек жыве шмат гадоў і радуецца ўсім; яшчэ дазволь яму памятайце дні цемры; бо іх будзе шмат. Усё, што прыходзіць гэта марнасць. 11:9 Радуйся, малады чалавек, у маладосці сваёй; і няхай сэрца тваё цешыць цябе ў дні маладосьці тваёй і хадзі дарогамі сэрца твайго і перад вачыма вачэй тваіх, але ведай, што за ўсё гэта Бог прынясе табе на суд. 11:10 Таму выдаліце смутак з вашага сэрца, і адкіньце зло ад вашага плоць: бо дзяцінства і юнацтва - марнасьць.