Эклезіяст
11:1 Кінь хлеб твой па вадзе, бо ты знойдзеш яго праз шмат дзён.
11:2 Дайце частку сямі і васьмі; бо ты не ведаеш што
зло будзе на зямлі.
11:3 Калі хмары поўныя дажджу, яны апускаюцца на зямлю, і
калі дрэва ўпадзе на поўдзень або на поўнач, на месцы
дзе дрэва ўпадзе, там яно і будзе.
11:4 Той, хто назірае за ветрам, не будзе сеяць; і той, хто разглядае
хмары не пажнуць.
11:5 Як вы не ведаеце, што такое шлях духу, ні як косці робяць
расьце ва ўлоньні цяжарнай: і вы ня ведаеце гэтага
учынкі Бога, які ўсё стварае.
11:6 Раніцай сей насеньне сваё, і ўвечары не трымай рукі сваёй.
бо ты не ведаеш, ці будзе поспех, ці тое, ці тое, або
ці будуць яны абодва аднолькава добрыя.
11:7 Святло салодкае і прыемнае для вачэй
глядзі сонца:
11:8 Але калі чалавек жыве шмат гадоў і радуецца ўсім; яшчэ дазволь яму
памятайце дні цемры; бо іх будзе шмат. Усё, што прыходзіць
гэта марнасць.
11:9 Радуйся, малады чалавек, у маладосці сваёй; і няхай сэрца тваё цешыць цябе ў
дні маладосьці тваёй і хадзі дарогамі сэрца твайго і перад вачыма
вачэй тваіх, але ведай, што за ўсё гэта Бог прынясе
табе на суд.
11:10 Таму выдаліце смутак з вашага сэрца, і адкіньце зло ад вашага
плоць: бо дзяцінства і юнацтва - марнасьць.