Другазаконне
2:1 Затым мы павярнулі і пайшлі ў пустыню па дарозе
Чырвонае мора, як казаў мне Гасподзь, і мы абышлі шмат гары Сэір
дзён.
2:2 І сказаў мне Гасподзь, кажучы:
2:3 Вы дастаткова доўга абыходзілі гэтую гару; павярніцеся на поўнач.
2:4 І загадай народу, кажучы: «Вы павінны прайсці праз узбярэжжа».
браты вашыя, сыны Ісава, якія жывуць на Сэіры; і яны павінны
бойцеся вас, дык сьцеражыцеся саміх сябе.
2:5 Не ўмешвайцеся ў іх; бо я не дам табе зямлі іхняй, не, не так
на шырыню ногі; бо Я даў Ісаву гару Сэір за а
валоданне.
2:6 Вы павінны купіць у іх мяса за грошы, каб вы маглі есці; і вы таксама будзеце
купіце ў іх вады за срэбра, каб вы пілі.
2:7 Бо Гасподзь, Бог твой, дабраславіў цябе ва ўсіх справах рук тваіх.
ведае, што ты хадзіў па гэтай вялікай пустыні: гэтыя сорак гадоў
Гасподзь, Бог твой, быў з табою; табе ні ў чым не бракавала.
2:8 І калі мы праходзілі міма нашых братоў, сыноў Ісава, якія
жыў у Сэіры, па дарозе раўніны ад Элата і ад
Эцыёнгабэр, мы павярнулі і прайшлі дарогу пустыні Маавіцкай.
2:9 І сказаў мне Гасподзь: «Не бядзі Маавіцянаў і не спрачайся
зь імі ў бітве, бо Я не аддам табе зямлі іхняй ні за што
валоданне; бо Я аддаў Ар сынам Лота за а
валоданне.
2:10 Эмімы жылі там у мінулыя часы, народ вялікі і шматлікі
высокі, як Анакім;
2:11 Яны таксама лічыліся волатамі, як Анакім; а Маавіцяне клічуць
іх эмімы.
2:12 Хорымы таксама жылі ў Сэіры раней; але сыны Ісава
замяніў іх, калі яны вынішчылі іх перад сабой і пасяліліся
замест іх; як зрабіў Ізраіль з зямлёю свайго валодання, якую
СПАДАР даў ім.
2:13 Цяпер устань, сказаў я, і перайдзі праз ручай Зэрэд. І мы перайшлі
ручай Зэрэд.
2:14 І прастора, у якую мы прыйшлі ад Кадэшбарні, пакуль мы не прыйшлі
над патокам Зэрэд было трыццаць восем гадоў; пакуль усё
Пакаленне вайскоўцаў было вынішчана з ліку войска, як
СПАДАР прысягнуў ім.
2:15 Бо сапраўды рука Гасподняя была супраць іх, каб знішчыць іх
сярод гаспадароў, пакуль яны не былі знішчаны.
2:16 Так здарылася, што ўсе ваенныя былі знішчаны і памерлі
сярод людзей,
2:17 Гасподзь сказаў мне, кажучы:
2:18 Ты павінен прайсці праз Ар, узбярэжжа Маава, у гэты дзень:
2:19 І калі вы набліжаецеся да сыноў Амонавых, турбавацца
не ўмешвайся ў іх, бо Я не дам табе зямлі
у сыноў Амонавых любую маёмасьць; таму што я аддаў яго
сынам Лота за маёмасьць.
2:20 (Гэта таксама лічылася зямлёй волатаў: у даўніну жылі ў ёй волаты
час; і Аманіцяне называюць іх Замзумімамі;
2:21 Народ вялікі, шматлікі і высокі, як Анакім; але Гасподзь
знішчыў іх перад імі; і яны занялі іх і пасяліліся ў іх
замест:
2:22 Як ён зрабіў з сынамі Ісава, якія жылі ў Сэір, калі ён
зьнішчыў харымаў перад імі; і яны ўдаліся ім, і
жыў замест іх да сёньняшняга дня:
2:23 І Авімы, якія жылі ў Хацэрыме, аж да Аззы, Кафтарымы,
які выйшаў з Кафтора, знішчыў іх і пасяліўся ў іх
месца.)
2:24 Устаньце, ідзіце ў дарогу і перайдзіце раку Арнон: вось я
аддаў у рукі твае Сігона Амарэя, цара Эсэвонскага, і яго
зямлі: пачніце валодаць ёю і змагайцеся з ім у бітве.
2:25 У гэты дзень я пачну наводзіць жах перад табой і страх перад табою
народы пад усім небам, якія пачуюць вестку
цябе, і будуць дрыжаць і пакутаваць ад цябе.
2:26 І я паслаў паслоў з пустыні Кедэмот да цара Сігона
з Эсэвона са словамі міру, кажучы:
2:27 Дазволь мне прайсці праз зямлю тваю; я пайду вялікай дарогай, я буду
ні направа, ні налева.
2:28 Ты будзеш прадаваць мне мяса за грошы, каб я мог есці; і дай мне вады
грошы, каб я мог піць: толькі я прайду нагамі;
2:29 (Як сыны Ісава, якія жывуць у Сэіры, і Маавіцяне, якія
жыві ў Ар, зрабіў мне;), пакуль не перайду Ярдан у зямлю
якую дае нам Гасподзь, Бог наш.
2:30 Але Сігон, цар Эсэвонскі, не дазволіў нам прайсці міма яго, бо Гасподзь твой
Бог зрабіў жорсткім яго дух, і зрабіў яго сэрца ўпартым, каб ён мог
аддай яго ў рукі твае, як цяпер відаць.
2:31 І сказаў мне Гасподзь: «Вось, Я пачаў даваць Сігону і яго
зямлі перад табою: пачні валодаць, каб ты атрымаў у спадчыну зямлю ягоную.
2:32 Тады Сігон выйшаў супраць нас, ён і ўвесь яго народ, каб ваяваць
Джахаз.
2:33 І Гасподзь Бог наш аддаў яго перад намі; і мы пабілі яго і яго
сыны і ўвесь народ ягоны.
2:34 І мы ўзялі ўсе яго гарады ў той час, і цалкам знішчылі людзей,
і жанчын і малых з усіх гарадоў мы нікога не пакінулі
застаюцца:
2:35 Толькі буйную рагатую жывёлу мы ўзялі ў здабычу для сябе, і здабычу
гарады, якія мы ўзялі.
2:36 Ад Ароэра, які ляжыць на беразе ракі Арнон, і ад в
горада, які ля ракі, нават да Галаада не было таксама ніводнага горада
моцны для нас: Гасподзь, Бог наш, аддаў нам усё:
2:37 Толькі ў зямлю сыноў Амонавых ты не прыйшоў, ні ў
ні да гарадоў у гарах, ні да ракі Явок
да ўсяго, што загадаў нам Гасподзь, Бог наш.