2 Самуіла 16:1 І калі Давід крыху прайшоў вяршыню гары, і вось, Сіва слуга Мэмфівастэя сустрэў яго з парай асядланых аслоў і на іх дзьвесьце боханаў хлеба і сто пучкоў разынкі, і сто летніх садавіны, і бутэлька віна. 16:2 І сказаў цар Сіве: Што ты маеш на ўвазе пад гэтым? І Зіба сказаў: Аслы для каралеўскага дома, каб ездзіць на іх; і хлеб і летняя садавіна для маладых людзей; і віно, што такое знямоглы ў пустыні можа піць. 16:3 І сказаў цар: «А дзе сын гаспадара твайго?» І сказаў Зіба караля, вось, ён жыве ў Ерусаліме, бо сказаў: сёння будзе дом Ізраілеў вярні мне царства бацькі майго. 16:4 Тады цар сказаў Сіве: вось, усё, што належала табе Мэмфівастэй. І сказаў Сіва: пакорна прашу цябе, каб я змог здабыць ласку перад вачыма тваімі, спадару, цару. 16:5 І калі цар Давід прыйшоў у Бахурым, вось, адтуль выйшаў чалавек род сям'і Саўла, імя якога Шымэй, сын Геры: ён выйшаў і, прыйшоўшы, усё яшчэ лаяўся. 16:6 І ён кідаў камяні ў Давіда і ва ўсіх слуг цара Давіда увесь народ і ўсе моцныя былі па правую руку ад яго і па яго злева. 16:7 І так сказаў Шымэй, калі ён праклінаў: «Выходзь, выходзь, крывавы чалавек, і ты чалавек нягодны: 16:8 Гасподзь вярнуў на цябе ўсю кроў дома Саўлавага ў замест якога ты зацараваў; і выратаваў Гасподзь царства у рукі Авэсалома, сына твайго, і вось, ты ўзяты ў свае рукі зло, таму што ты крывавы чалавек. 16:9 І сказаў Авэса, сын Саруі, цару: чаму гэта мёртвы сабака праклінае майго гаспадара караля? дазволь мне перайсці і ўзляцець яго галаву. 16:10 І сказаў цар: што мне і вам, сыны Саруі? так хай праклінае, бо Гасподзь сказаў яму: пракляні Давіда. Сусветная арганізацыя па ахове здароўя тады скажа: навошта ты гэта зрабіў? 16:11 І сказаў Давід Авэсу і ўсім сваім слугам: «Вось, сын мой, які выйшаў з нутра майго, шукае душы маёй, тым больш цяпер гэты Бенджамін робіць гэта? пакіньце яго і хай праклінае; для Госпада загадаў яму. 16:12 Можа быць, што Гасподзь паглядзіць на маё гора, і што Гасподзь адплаціць мне дабром за яго праклён у гэты дзень. 16:13 І калі Давід і яго людзі ішлі па дарозе, Шымэй ішоў па дарозе схіл пагорка насупраць яго, і лаяўся, калі ён ішоў, і кідаў у яго камяні яго, і пасыпаць пылам. 16:14 І цар, і ўсе людзі, якія былі з ім, прыйшлі стомленыя, і асвяжыліся там. 16:15 І прыйшоў Авэсалом і ўвесь народ Ізраільскі ў Ерусалім, і Ахітафэл зь ім. 16:16 І сталася, калі прыйшоў Хушай Архіцянін, сябар Давіда да Авэсалома, што Хусій сказаў Авэсалому: хай жыве цар, хай жыве цар! кароль. 16:17 І сказаў Авэсалом Хусію: гэта твая ласка да сябра твайго? чаму ці не пайшоў ты са сваім сябрам? 16:18 І сказаў Хусій Авэсалому: не; але каго Гасподзь і народ гэты, і ўсе людзі Ізраілевыя, выбірайце, я буду ягоным і зь ім буду выконваць. 16:19 І зноў жа, каму я павінен служыць? я не павінен служыць у прысутнасці яго сын? як я служыў у бацькі твайго, так буду і ў цябе прысутнасць. 16:20 І сказаў Авэсалом Ахітафэлу: парайцеся паміж сабой, што нам рабіць рабіць. 16:21 І сказаў Ахітафел Авэсалому: «Ідзі да наложніц бацькі твайго, якія ён пакінуў, каб захаваць дом; і пачуе гэта ўвесь Ізраіль ты брыдзішся бацьку твайму: тады рукі ўсіх, хто ёсць з табою быць моцным. 16:22 І паставілі Авэсалому палатку на даху дома; і Авэсалом увайшоў да наложніц бацькі свайго на вачах ва ўсяго Ізраіля. 16:23 І парада Ахітафела, якую ён раіў у тыя дні, была такой калі б хто пытаўся ў прароцтва Божага, такая была ўся рада Ахітафэл і з Давідам, і з Авэсаломам.