2 Самуіла
16:1 І калі Давід крыху прайшоў вяршыню гары, і вось, Сіва
слуга Мэмфівастэя сустрэў яго з парай асядланых аслоў і
на іх дзьвесьце боханаў хлеба і сто пучкоў
разынкі, і сто летніх садавіны, і бутэлька віна.
16:2 І сказаў цар Сіве: Што ты маеш на ўвазе пад гэтым? І Зіба сказаў:
Аслы для каралеўскага дома, каб ездзіць на іх; і хлеб і
летняя садавіна для маладых людзей; і віно, што такое
знямоглы ў пустыні можа піць.
16:3 І сказаў цар: «А дзе сын гаспадара твайго?» І сказаў Зіба
караля, вось, ён жыве ў Ерусаліме, бо сказаў: сёння будзе
дом Ізраілеў вярні мне царства бацькі майго.
16:4 Тады цар сказаў Сіве: вось, усё, што належала табе
Мэмфівастэй. І сказаў Сіва: пакорна прашу цябе, каб я змог здабыць ласку
перад вачыма тваімі, спадару, цару.
16:5 І калі цар Давід прыйшоў у Бахурым, вось, адтуль выйшаў чалавек
род сям'і Саўла, імя якога Шымэй, сын Геры:
ён выйшаў і, прыйшоўшы, усё яшчэ лаяўся.
16:6 І ён кідаў камяні ў Давіда і ва ўсіх слуг цара Давіда
увесь народ і ўсе моцныя былі па правую руку ад яго і па яго
злева.
16:7 І так сказаў Шымэй, калі ён праклінаў: «Выходзь, выходзь, крывавы
чалавек, і ты чалавек нягодны:
16:8 Гасподзь вярнуў на цябе ўсю кроў дома Саўлавага ў
замест якога ты зацараваў; і выратаваў Гасподзь царства
у рукі Авэсалома, сына твайго, і вось, ты ўзяты ў свае рукі
зло, таму што ты крывавы чалавек.
16:9 І сказаў Авэса, сын Саруі, цару: чаму гэта мёртвы
сабака праклінае майго гаспадара караля? дазволь мне перайсці і ўзляцець
яго галаву.
16:10 І сказаў цар: што мне і вам, сыны Саруі? так
хай праклінае, бо Гасподзь сказаў яму: пракляні Давіда. Сусветная арганізацыя па ахове здароўя
тады скажа: навошта ты гэта зрабіў?
16:11 І сказаў Давід Авэсу і ўсім сваім слугам: «Вось, сын мой,
які выйшаў з нутра майго, шукае душы маёй, тым больш цяпер
гэты Бенджамін робіць гэта? пакіньце яго і хай праклінае; для Госпада
загадаў яму.
16:12 Можа быць, што Гасподзь паглядзіць на маё гора, і што Гасподзь
адплаціць мне дабром за яго праклён у гэты дзень.
16:13 І калі Давід і яго людзі ішлі па дарозе, Шымэй ішоў па дарозе
схіл пагорка насупраць яго, і лаяўся, калі ён ішоў, і кідаў у яго камяні
яго, і пасыпаць пылам.
16:14 І цар, і ўсе людзі, якія былі з ім, прыйшлі стомленыя, і
асвяжыліся там.
16:15 І прыйшоў Авэсалом і ўвесь народ Ізраільскі ў Ерусалім,
і Ахітафэл зь ім.
16:16 І сталася, калі прыйшоў Хушай Архіцянін, сябар Давіда
да Авэсалома, што Хусій сказаў Авэсалому: хай жыве цар, хай жыве цар!
кароль.
16:17 І сказаў Авэсалом Хусію: гэта твая ласка да сябра твайго? чаму
ці не пайшоў ты са сваім сябрам?
16:18 І сказаў Хусій Авэсалому: не; але каго Гасподзь і народ гэты,
і ўсе людзі Ізраілевыя, выбірайце, я буду ягоным і зь ім буду
выконваць.
16:19 І зноў жа, каму я павінен служыць? я не павінен служыць у прысутнасці
яго сын? як я служыў у бацькі твайго, так буду і ў цябе
прысутнасць.
16:20 І сказаў Авэсалом Ахітафэлу: парайцеся паміж сабой, што нам рабіць
рабіць.
16:21 І сказаў Ахітафел Авэсалому: «Ідзі да наложніц бацькі твайго,
якія ён пакінуў, каб захаваць дом; і пачуе гэта ўвесь Ізраіль
ты брыдзішся бацьку твайму: тады рукі ўсіх, хто ёсць
з табою быць моцным.
16:22 І паставілі Авэсалому палатку на даху дома; і Авэсалом
увайшоў да наложніц бацькі свайго на вачах ва ўсяго Ізраіля.
16:23 І парада Ахітафела, якую ён раіў у тыя дні, была такой
калі б хто пытаўся ў прароцтва Божага, такая была ўся рада
Ахітафэл і з Давідам, і з Авэсаломам.