2 Эздры
1:1 Другая кніга прарока Эздры, сына Сарыі, сына
Азарыя, сын Гельхіі, сын Садаміі, су Садока, ст
сын Ахітоба,
1:2 Сын Ахіі, сын Фінээса, сын Гелія, сын
Амарыя, сын Азіі, сын Марымота, сын І ён гаварыў
да Барыта, сына Авісея, сына Фінээса, сына
Элеазар,
1:3 Сын Аарона, з калена Левія; які быў у палоне ў зямлі в
мідзян, у праўленне Артэксеркса, цара персаў.
1:4 І было мне слова Гасподняе, кажучы:
1:5 Ідзі сваёй дарогай і пакажы майму народу іх грахоўныя ўчынкі і іх дзяцей
бязбожнасьць іхнюю, якую яны ўчынілі супроць мяне; каб яны маглі сказаць
дзеці сваіх дзяцей:
1:6 Таму што грахі іх бацькоў павялічыліся ў іх, таму што яны маюць
забыліся пра мяне і ахвяравалі чужым багам.
1:7 Ці не я той, хто вывеў іх з зямлі Егіпецкай, з
дом няволі? але яны разгневалі Мяне і пагарджалі Маім
парады.
1:8 Вырві тады валасы з галавы тваёй і накінь на іх усё зло,
таму што яны не былі паслухмяныя майму закону, але гэта мяцежны
людзей.
1:9 Як доўга я буду цярпець іх, у якіх я зрабіў так шмат дабра?
1:10 Шмат каралёў я знішчыў дзеля іх; Фараон са сваімі слугамі
і ўсю моц ягоную я зьнішчыў.
1:11 Усе народы я знішчыў перад імі, і на ўсходзе я
расьсеялі людзей дзьвюх правінцыяў, нават Тыру і Сідона, і маюць
забілі ўсіх сваіх ворагаў.
1:12 Такім чынам, ты скажы ім, кажучы: так кажа Гасподзь,
1:13 Я правёў вас праз мора і ў пачатку даў вам вялікі і бяспечны
праходжанне; Я даў табе Майсея за правадыра, а Аарона за сьвятара.
1:14 Я даў вам святло ў вогненным слупе, і зрабіў вялікія цуды
сярод вас; але вы забылі Мяне, кажа Гасподзь.
1:15 Так кажа Гасподзь Усемагутны: перапёлкі былі знакам для вас; Я даў
намёты для вашай аховы; але вы там наракалі,
1:16 І перамог не ў маё імя для знішчэння вашых ворагаў, але
вы ўсё яшчэ наракаеце да гэтага дня.
1:17 Дзе перавагі, якія я зрабіў для вас? калі вы былі галодныя і
прагнучы ў пустыні, ці не клікалі вы да Мяне?
1:18 Кажучы: навошта ты прывёў нас у гэтую пустыню, каб забіць нас? гэта было
лепш было б нам служыць Егіпцянам, чым памерці ў гэтым
глуш.
1:19 Тады я злітаваўся над вашымі жалобамі і даў вам есці манны; так што вы
еў анёльскі хлеб.
1:20 Калі вы адчувалі смагу, ці не раскалоў я скалу, і пацякла вада
напоўніцу? для цяпла я пакрываў вас лісцем дрэў.
1:21 Я падзяліў паміж вамі пладаносную зямлю, Я выгнаў Хананэяў,
Фэрэзэі і Філістымляне перад вамі: што мне яшчэ рабіць?
для цябе? кажа Гасподзь.
1:22 Так кажа Гасподзь Усемагутны: Калі вы былі ў пустыні, у
рака Амарэяў, якія прагнуць і зьневажаюць імя Маё,
1:23 Я не даў вам агонь за вашыя блюзнерствы, але кінуў дрэва ў ваду,
і зрабіў раку салодкай.
1:24 Што мне рабіць з табой, Якаў? ты, Юда, не хацеў мяне слухацца: Я
наверне мяне да іншых народаў, і дам ім імя маё, тое
яны могуць захоўваць пастановы Мае.
1:25 Калі вы пакінулі мяне, я таксама пакіну вас; калі вы жадаеце мяне
каб быць літасцівым да вас, я не буду мець літасці да вас.
1:26 Кожны раз, калі вы будзеце заклікаць да мяне, я не буду слухаць вас, таму што ў вас ёсць
апаганіў рукі вашыя крывёю, і ногі вашыя хуткія на ўчынкі
ненаўмыснае забойства.
1:27 Вы як бы не Мяне пакінулі, але саміх сябе, кажа Гасподзь.
1:28 Так кажа Гасподзь Усемагутны: ці не маліўся я табе, як бацька
сыноў, як маці сваіх дачок і карміцелька сваіх дзетак,
1:29 Каб вы былі маім народам, а я быў вашым Богам; што вы былі б
мае дзеці, і я павінен быць вашым бацькам?
1:30 Я сабраў вас, як курыца збірае сваіх куранят
крылы: але цяпер, што мне рабіць з вамі? Я выганю цябе са свайго
твар.
1:31 Калі вы ахвяруеце мне, я адвярнуся ад вас, бо ваша ўрачыстасць
сьвяты, навамесцы вашыя і абразаньні вашыя Я пакінуў.
1:32 Я пасылаў да вас слуг Маіх, прарокаў, якіх вы схапілі і забілі,
і разарваў целы іхнія на кавалкі, чыю кроў Я спатрабую ад вашай
рукі, кажа Гасподзь.
1:33 Так кажа Гасподзь Усемагутны: твой дом спустошаны, Я кіну цябе
як вецер іржышча.
1:34 І дзеці вашыя не будуць пладавітымі; бо яны пагарджалі маім
запаведзь, і зрабіў ліхое перада Мною.
1:35 Вашы дамы я дам народу, які прыйдзе; якога не маючы
чулі пра мяне, але павераць мне; якому я яшчэ не даваў знакаў
яны будуць рабіць тое, што Я загадаў ім.
1:36 Яны не бачылі прарокаў, але яны будуць называць свае грахі
памяць, і прызнаць іх.
1:37 Я прымаю за сведку ласку будучых людзей, чые малыя
радуйцеся радасьцю: і хоць ня бачылі Мяне вачыма цялеснымі,
але духам вераць у тое, што я кажу.
1:38 І цяпер, брат, вось, якая слава; і ўбачыць людзей, якія прыходзяць
усход:
1:39 Яму дам правадырамі Абрагама, Ісаака і Якуба, Асію,
Амос і Міхей, Ёіл, Авдыя і Ёна,
1:40 Навум і Абакук, Сафонія, Агей, Захар і Малахія, які
таксама называецца анёлам Гасподнім.