2 Эздры 1:1 Другая кніга прарока Эздры, сына Сарыі, сына Азарыя, сын Гельхіі, сын Садаміі, су Садока, ст сын Ахітоба, 1:2 Сын Ахіі, сын Фінээса, сын Гелія, сын Амарыя, сын Азіі, сын Марымота, сын І ён гаварыў да Барыта, сына Авісея, сына Фінээса, сына Элеазар, 1:3 Сын Аарона, з калена Левія; які быў у палоне ў зямлі в мідзян, у праўленне Артэксеркса, цара персаў. 1:4 І было мне слова Гасподняе, кажучы: 1:5 Ідзі сваёй дарогай і пакажы майму народу іх грахоўныя ўчынкі і іх дзяцей бязбожнасьць іхнюю, якую яны ўчынілі супроць мяне; каб яны маглі сказаць дзеці сваіх дзяцей: 1:6 Таму што грахі іх бацькоў павялічыліся ў іх, таму што яны маюць забыліся пра мяне і ахвяравалі чужым багам. 1:7 Ці не я той, хто вывеў іх з зямлі Егіпецкай, з дом няволі? але яны разгневалі Мяне і пагарджалі Маім парады. 1:8 Вырві тады валасы з галавы тваёй і накінь на іх усё зло, таму што яны не былі паслухмяныя майму закону, але гэта мяцежны людзей. 1:9 Як доўга я буду цярпець іх, у якіх я зрабіў так шмат дабра? 1:10 Шмат каралёў я знішчыў дзеля іх; Фараон са сваімі слугамі і ўсю моц ягоную я зьнішчыў. 1:11 Усе народы я знішчыў перад імі, і на ўсходзе я расьсеялі людзей дзьвюх правінцыяў, нават Тыру і Сідона, і маюць забілі ўсіх сваіх ворагаў. 1:12 Такім чынам, ты скажы ім, кажучы: так кажа Гасподзь, 1:13 Я правёў вас праз мора і ў пачатку даў вам вялікі і бяспечны праходжанне; Я даў табе Майсея за правадыра, а Аарона за сьвятара. 1:14 Я даў вам святло ў вогненным слупе, і зрабіў вялікія цуды сярод вас; але вы забылі Мяне, кажа Гасподзь. 1:15 Так кажа Гасподзь Усемагутны: перапёлкі былі знакам для вас; Я даў намёты для вашай аховы; але вы там наракалі, 1:16 І перамог не ў маё імя для знішчэння вашых ворагаў, але вы ўсё яшчэ наракаеце да гэтага дня. 1:17 Дзе перавагі, якія я зрабіў для вас? калі вы былі галодныя і прагнучы ў пустыні, ці не клікалі вы да Мяне? 1:18 Кажучы: навошта ты прывёў нас у гэтую пустыню, каб забіць нас? гэта было лепш было б нам служыць Егіпцянам, чым памерці ў гэтым глуш. 1:19 Тады я злітаваўся над вашымі жалобамі і даў вам есці манны; так што вы еў анёльскі хлеб. 1:20 Калі вы адчувалі смагу, ці не раскалоў я скалу, і пацякла вада напоўніцу? для цяпла я пакрываў вас лісцем дрэў. 1:21 Я падзяліў паміж вамі пладаносную зямлю, Я выгнаў Хананэяў, Фэрэзэі і Філістымляне перад вамі: што мне яшчэ рабіць? для цябе? кажа Гасподзь. 1:22 Так кажа Гасподзь Усемагутны: Калі вы былі ў пустыні, у рака Амарэяў, якія прагнуць і зьневажаюць імя Маё, 1:23 Я не даў вам агонь за вашыя блюзнерствы, але кінуў дрэва ў ваду, і зрабіў раку салодкай. 1:24 Што мне рабіць з табой, Якаў? ты, Юда, не хацеў мяне слухацца: Я наверне мяне да іншых народаў, і дам ім імя маё, тое яны могуць захоўваць пастановы Мае. 1:25 Калі вы пакінулі мяне, я таксама пакіну вас; калі вы жадаеце мяне каб быць літасцівым да вас, я не буду мець літасці да вас. 1:26 Кожны раз, калі вы будзеце заклікаць да мяне, я не буду слухаць вас, таму што ў вас ёсць апаганіў рукі вашыя крывёю, і ногі вашыя хуткія на ўчынкі ненаўмыснае забойства. 1:27 Вы як бы не Мяне пакінулі, але саміх сябе, кажа Гасподзь. 1:28 Так кажа Гасподзь Усемагутны: ці не маліўся я табе, як бацька сыноў, як маці сваіх дачок і карміцелька сваіх дзетак, 1:29 Каб вы былі маім народам, а я быў вашым Богам; што вы былі б мае дзеці, і я павінен быць вашым бацькам? 1:30 Я сабраў вас, як курыца збірае сваіх куранят крылы: але цяпер, што мне рабіць з вамі? Я выганю цябе са свайго твар. 1:31 Калі вы ахвяруеце мне, я адвярнуся ад вас, бо ваша ўрачыстасць сьвяты, навамесцы вашыя і абразаньні вашыя Я пакінуў. 1:32 Я пасылаў да вас слуг Маіх, прарокаў, якіх вы схапілі і забілі, і разарваў целы іхнія на кавалкі, чыю кроў Я спатрабую ад вашай рукі, кажа Гасподзь. 1:33 Так кажа Гасподзь Усемагутны: твой дом спустошаны, Я кіну цябе як вецер іржышча. 1:34 І дзеці вашыя не будуць пладавітымі; бо яны пагарджалі маім запаведзь, і зрабіў ліхое перада Мною. 1:35 Вашы дамы я дам народу, які прыйдзе; якога не маючы чулі пра мяне, але павераць мне; якому я яшчэ не даваў знакаў яны будуць рабіць тое, што Я загадаў ім. 1:36 Яны не бачылі прарокаў, але яны будуць называць свае грахі памяць, і прызнаць іх. 1:37 Я прымаю за сведку ласку будучых людзей, чые малыя радуйцеся радасьцю: і хоць ня бачылі Мяне вачыма цялеснымі, але духам вераць у тое, што я кажу. 1:38 І цяпер, брат, вось, якая слава; і ўбачыць людзей, якія прыходзяць усход: 1:39 Яму дам правадырамі Абрагама, Ісаака і Якуба, Асію, Амос і Міхей, Ёіл, Авдыя і Ёна, 1:40 Навум і Абакук, Сафонія, Агей, Захар і Малахія, які таксама называецца анёлам Гасподнім.