2 хронікі 30:1 І паслаў Эзэкія да ўсяго Ізраіля і Юдэі, а таксама напісаў лісты Яфрэма і Манасіі, каб яны прыйшлі ў дом Гасподні ў Ерусалім, каб учыніць Пасху Госпаду Богу Ізраілеваму. 30:2 Бо цар сабраўся, і яго князі, і ўсе сходу ў Ерусаліме, каб сьвяткаваць Пасху ў другі месяц. 30:3 Бо яны не маглі захаваць яго ў той час, таму што святары не мелі дастаткова асьвяціліся, і народ не сабраўся самі разам у Ерусалім. 30:4 І гэта спадабалася цару і ўсяму сходу. 30:5 Такім чынам, яны ўстанавілі ўказ, каб зрабіць абвяшчэнне па ўсім Ізраілі, ад Вірсавіі да Дана, каб прыйшлі справіць Пасху Госпаду Богу Ізраілеваму ў Ерусаліме, бо яны не рабілі гэтага а даўно ў такім выглядзе, як напісана. 30:6 Такім чынам, пошты ішлі з лістамі ад караля і яго князёў ва ўсім Ізраілі і Юдэі, і паводле загаду цар, кажучы: сыны Ізраілевыя, вярнецеся да Госпада Бога Абрагам, Ісаак і Ізраіль, і ён вернецца да рэшты вашай, якія вырваліся з-пад рук цароў Асірыйскіх. 30:7 І не будзьце, як бацькі вашыя, і як браты вашыя, якія зграшылі перад Госпадам Богам бацькоў сваіх, Які таму даў іх да спусташэньня, як вы бачыце. 30:8 Цяпер не будзьце цвёрдахрыбетнымі, як бацькі вашыя, але паддавайцеся да Госпада і ўвойдзеце ў сьвятыню Ягоную, якую Ён асьвяціў і служы Госпаду, Богу твайму, у лютасьці гневу Ягонага можа адвярнуцца ад вас. 30:9 Бо калі вы вернецеся да Госпада, браты вашыя і дзеці вашыя знойдуць спагаду перад тымі, што вязуць іх у палон, каб яны вернецца ў гэтую зямлю, бо міласэрны Гасподзь, Бог твой міласэрны, і не адверне твару свайго ад вас, калі вы вернецеся да яго. 30:10 Такім чынам, пасады пераходзілі ад горада да горада праз зямлю Яфрэма і Манасія нават да Завулона, але яны сьмяяліся зь іх і зьдзекаваліся іх. 30:11 Тым не менш, вадалазы Асіра і Манасіі і Завулона ўпакораны самі і прыйшлі ў Ерусалім. 30:12 Таксама ў Юдэі рука Бога павінна была даць ім адно сэрца, каб зрабіць загад цара і князёў, паводле слова Гасподняга. 30:13 І сабралася ў Ерусаліме шмат людзей, каб адзначыць свята прэсны хлеб у другі месяц, вельмі вялікі сход. 30:14 І яны ўсталі і забралі ахвярнікі, якія былі ў Ерусаліме, і ўсё узялі ахвярнікі для дымлення і кінулі іх у паток Кідрон. 30:15 Затым закалолі пасхальнае ягня на чатырнаццаты дзень другога месяца: і пасаромеліся сьвятары і лявіты і асьвяціліся, і прынесьлі цэласпаленьні ў дом Гасподні. 30:16 І яны стаялі на сваім месцы паводле свайго парадку, згодна з законам Майсея, чалавека Божага: сьвятары акрапілі крывёю, якую яны атрыманы з рук лявітаў. 30:17 Бо ў сходзе было шмат неасвячоных: таму лявіты павінны былі закалоць пасху усе нячыстыя, каб прысьвяціць іх Госпаду. 30:18 Для мноства людзей, нават многія з Яфрэма і Манасіі, Ісахар і Завулон не ачысьціліся, але елі іх Пасха інакш, чым было напісана. Але Эзэкія маліўся за іх, кажучы: Добры Гасподзь даруе кожнаму 30:19 Які рыхтуе сэрца сваё шукаць Бога, Госпада Бога бацькоў сваіх, хоць ён не будзе ачышчаны ў адпаведнасці з ачышчэннем свяцілішча. 30:20 І пачуў Гасподзь Эзэкію і вылечыў народ. 30:21 І сыны Ізраілевыя, якія былі ў Ерусаліме, святкавалі свята праснакоў сем дзён зь вялікай весялосьцю, а лявіты і сьвятары дзень за днём славілі Госпада, сьпяваючы на музычных інструментах Госпаду. 30:22 І Эзэкія пагаварыў з усімі лявітамі, якія вучылі дабро спазнаньне Госпада, і яны елі на працягу сьвята сем дзён, прыносячы мірныя ахвяры і спавядаючыся Госпаду Богу ў сваім бацькі. 30:23 І ўвесь сход пастанавіў правесці іншыя сем дзён, і яны трымалі іншыя сем дзён з радасьцю. 30:24 Бо Эзэкія, цар Юдэйскі, даў супольству тысячу цялят і сем тысяч авечак; і князі далі в суполка тысяча цялят і дзесяць тысяч авечак: і вялікае шэраг святароў асвяцілі сябе. 30:25 І ўвесь сход Юды, са святарамі і лявітамі, і усё супольства, якое выйшла зь Ізраіля, і прыхадні выйшаў з зямлі Ізраільскай, і тыя, што жылі ў Юдэі, узрадаваліся. 30:26 І была вялікая радасць у Ерусаліме, бо з часоў Саламона сына Давіда, цара Ізраільскага, не было падобнага ў Ерусаліме. 30:27 Тады ўсталі сьвятары лявіты і дабраславілі народ і іх быў пачуты голас, і малітва іхняя дайшла да сьвятога месца жыльля Ягонага, нават да неба.