2 хронікі
30:1 І паслаў Эзэкія да ўсяго Ізраіля і Юдэі, а таксама напісаў лісты
Яфрэма і Манасіі, каб яны прыйшлі ў дом Гасподні ў
Ерусалім, каб учыніць Пасху Госпаду Богу Ізраілеваму.
30:2 Бо цар сабраўся, і яго князі, і ўсе
сходу ў Ерусаліме, каб сьвяткаваць Пасху ў другі месяц.
30:3 Бо яны не маглі захаваць яго ў той час, таму што святары не мелі
дастаткова асьвяціліся, і народ не сабраўся
самі разам у Ерусалім.
30:4 І гэта спадабалася цару і ўсяму сходу.
30:5 Такім чынам, яны ўстанавілі ўказ, каб зрабіць абвяшчэнне па ўсім Ізраілі,
ад Вірсавіі да Дана, каб прыйшлі справіць Пасху
Госпаду Богу Ізраілеваму ў Ерусаліме, бо яны не рабілі гэтага а
даўно ў такім выглядзе, як напісана.
30:6 Такім чынам, пошты ішлі з лістамі ад караля і яго князёў
ва ўсім Ізраілі і Юдэі, і паводле загаду
цар, кажучы: сыны Ізраілевыя, вярнецеся да Госпада Бога
Абрагам, Ісаак і Ізраіль, і ён вернецца да рэшты вашай,
якія вырваліся з-пад рук цароў Асірыйскіх.
30:7 І не будзьце, як бацькі вашыя, і як браты вашыя, якія
зграшылі перад Госпадам Богам бацькоў сваіх, Які таму даў
іх да спусташэньня, як вы бачыце.
30:8 Цяпер не будзьце цвёрдахрыбетнымі, як бацькі вашыя, але паддавайцеся
да Госпада і ўвойдзеце ў сьвятыню Ягоную, якую Ён асьвяціў
і служы Госпаду, Богу твайму, у лютасьці гневу Ягонага
можа адвярнуцца ад вас.
30:9 Бо калі вы вернецеся да Госпада, браты вашыя і дзеці вашыя
знойдуць спагаду перад тымі, што вязуць іх у палон, каб яны
вернецца ў гэтую зямлю, бо міласэрны Гасподзь, Бог твой
міласэрны, і не адверне твару свайго ад вас, калі вы вернецеся да
яго.
30:10 Такім чынам, пасады пераходзілі ад горада да горада праз зямлю Яфрэма і
Манасія нават да Завулона, але яны сьмяяліся зь іх і зьдзекаваліся
іх.
30:11 Тым не менш, вадалазы Асіра і Манасіі і Завулона ўпакораны
самі і прыйшлі ў Ерусалім.
30:12 Таксама ў Юдэі рука Бога павінна была даць ім адно сэрца, каб зрабіць
загад цара і князёў, паводле слова Гасподняга.
30:13 І сабралася ў Ерусаліме шмат людзей, каб адзначыць свята
прэсны хлеб у другі месяц, вельмі вялікі сход.
30:14 І яны ўсталі і забралі ахвярнікі, якія былі ў Ерусаліме, і ўсё
узялі ахвярнікі для дымлення і кінулі іх у паток
Кідрон.
30:15 Затым закалолі пасхальнае ягня на чатырнаццаты дзень другога месяца:
і пасаромеліся сьвятары і лявіты і асьвяціліся,
і прынесьлі цэласпаленьні ў дом Гасподні.
30:16 І яны стаялі на сваім месцы паводле свайго парадку, згодна з законам
Майсея, чалавека Божага: сьвятары акрапілі крывёю, якую яны
атрыманы з рук лявітаў.
30:17 Бо ў сходзе было шмат неасвячоных:
таму лявіты павінны былі закалоць пасху
усе нячыстыя, каб прысьвяціць іх Госпаду.
30:18 Для мноства людзей, нават многія з Яфрэма і Манасіі,
Ісахар і Завулон не ачысьціліся, але елі іх
Пасха інакш, чым было напісана. Але Эзэкія маліўся за іх,
кажучы: Добры Гасподзь даруе кожнаму
30:19 Які рыхтуе сэрца сваё шукаць Бога, Госпада Бога бацькоў сваіх,
хоць ён не будзе ачышчаны ў адпаведнасці з ачышчэннем
свяцілішча.
30:20 І пачуў Гасподзь Эзэкію і вылечыў народ.
30:21 І сыны Ізраілевыя, якія былі ў Ерусаліме, святкавалі свята
праснакоў сем дзён зь вялікай весялосьцю, а лявіты і
сьвятары дзень за днём славілі Госпада, сьпяваючы на музычных інструментах
Госпаду.
30:22 І Эзэкія пагаварыў з усімі лявітамі, якія вучылі дабро
спазнаньне Госпада, і яны елі на працягу сьвята сем дзён,
прыносячы мірныя ахвяры і спавядаючыся Госпаду Богу ў сваім
бацькі.
30:23 І ўвесь сход пастанавіў правесці іншыя сем дзён, і яны
трымалі іншыя сем дзён з радасьцю.
30:24 Бо Эзэкія, цар Юдэйскі, даў супольству тысячу
цялят і сем тысяч авечак; і князі далі в
суполка тысяча цялят і дзесяць тысяч авечак: і вялікае
шэраг святароў асвяцілі сябе.
30:25 І ўвесь сход Юды, са святарамі і лявітамі, і
усё супольства, якое выйшла зь Ізраіля, і прыхадні
выйшаў з зямлі Ізраільскай, і тыя, што жылі ў Юдэі, узрадаваліся.
30:26 І была вялікая радасць у Ерусаліме, бо з часоў Саламона
сына Давіда, цара Ізраільскага, не было падобнага ў Ерусаліме.
30:27 Тады ўсталі сьвятары лявіты і дабраславілі народ і іх
быў пачуты голас, і малітва іхняя дайшла да сьвятога месца жыльля Ягонага,
нават да неба.